"Hep uzayda tek olmadığımızı düşünmüşüzdür. Bilirsiniz; yıldızlar,gezegenler,galaksiler.. Bütün bunların hepsi daha bir yıldızdan bile yüzlerce kat küçük olan bu gezegendeki bizler için mi?"
Ana karakterlerimizden olan Uzay hem kendi hayatıyla hem d...
Yazarın notu: Eveet, sonunda iki karakterimiz birbirlerini daha yakından tanıyıp birlikte hareket etmeye başlayacaklar. Bazı gerçekler ortaya çıkacak gibi. Bizi neler bekliyor bakalım. Siz de heyecanlıysanız, başlayalım. Keyifli okumalar ^^ ❀ Aden'i karşımda gördüğümde geçirdiğim ufak çaplı şoktan sonra hızlıca kolumdan tutup arkaya çekmesiyle gerçek hayata dönmüştüm. Diğerlerinin bizi görmemesi için böyle bir hamle yapmıştı sanırım.
"Sen.. nereden çıktın, nasıl buldun burayı?" Sorduğum sorunun saçmalığını farkındaydım ama maksat durumu anlamaktı.
"Bildiğin gibi, sadece bu sefer yalnız geldim. Burayı bulmak zor olmadı, bazı takılardan yararlandım." diyerek bilekliğini gösterdi. "Yalnız derken, ben aracı görmedim ama?" "Araçla gelmedim zaten. Özel durumlarda biraz kuralların dışına çıkılıyor diyelim." "Tek başına mı ışınlandın yani? Bir dakika, uzak bir ihtimal ama artık her şeyden şüpheleniyorum. Sabah altıda yine orman tarafında bir hava akımı gördüm, o sen miydin?"
Onaylar şekilde başını salladı. Hiçbir şeyin gözümden kaçmamasına şaşırsa da artık kabullenmişti bu durumu. Ayrıca üstündekilerin kendi kıyafeti olmaması da dikkatimi çekmişti. Üstünü incelediğimi fark edince hafif bir tebessümle cevap verme gereği duydu.
"Sabahtan beri buralarda insanların içinde gezdiğim için kendimi sizin gibi hissettim, onlar göremese de... Ben de normal kıyafetler denemek istedim. Olmuş mu?"
"Çok yakışmış."
Hafifçe kızardığını fark etsem de bir şey demedim. "Bir de özel durum dedin. Hala geçenki olay mı? Hani benden yardım istemediğin ama sonra bıraktığın notta.. Harbi, asıl sormam gereken soru, o no.."
"Tamam tamam, her şeyi açıklayacağım ama önce buradan uzaklaşalım. Şehirde gezinirken sakin bir yer keşfettim, insan yoktu. Gel benimle." "Bak yine orman dersen düşüp bayılırım şuraya!" Durumumu komik bulmuş olacak ki hafif bir kıkırdama sezdim. "Hayır, endişelenme. Hadi!" ~
"On dakikadır yürüyoruz, hala gelmedik mi?" Diye sordum sabırsız bir şekilde. Kaşlarını kaldırarak bana döndü. "Dürüst olmalıyım, ben daha farklı yollarla dolaştığım için mesafenin uzunluğunu pek hesaplayamadım. Ama yaklaştık sayılır."
"Beni de o farklı yollarla götürseydin olmaz mıydı?" "Düşündüm ama seni nasıl etkiler bilmiyorum. Risk alamam." Böyle bir cevabı beklemiyordum, beni düşünüyor muydu gerçekten?
"Düşünmen çok ince ama bir şeyi atlıyorsun. Ben uzaylılar, UFO'lar görmüş insanım, bir şey olmaz bana." Tek gözümü kırpıp ona baktığımda yine hafifçe kıkırdadı ve önüne döndüğünde duraksadı. "Bak gelmişiz,takip et beni."
Önümüzdeki tuğladan alçak duvarları olan bahçeyi gösterdi. Yanında da terk edilmiş gibi duran küçük bir kulübe vardı. "Buraya mı gireceğiz, ya evin sahipleri gelirse?" "Çok sabırsızsın, benimle gelirsen göreceksin."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
