The Captain's Only Sea (Cavanaugh #4)

Kabanata 11

Kabanata 11

Bullied

"Hoy, bakla! Bakit ka naman umuwi kaagad noong sabado? Nagsisiyahan pa ang lahat no'n e'!"

"Sayang ka naman. Straight ako pero hindi pa rin talaga maiwasang napopogian talaga 'yong mga lalaki sa'yo. Kumbaga naiinggit sila dahil totoo namang ang guwapo mo at maraming naghahabol na babae sa'yo. Sayang naman lahi mo, tol!"

"'Yon kasi kinaiinggitan namin sa'yo! Ang daming nagkakagusto sa'yo kaya nakakagalit! Nababalewala kami? Pero a'! 'Di na namin kailangan mag-alala pa kasi alam naman namin saan kami lamang e'. Liit niyang sa'yo."

Iyon ang naging bungad sa akin sa paaralan nang dumating ang araw ng lunes at sa tuwing hindi ko kasama sa paglalakad ang kapatid ko.

Yeah. I guess that they have a big crush on my sister, and did not want her to witness them bullying me.

Mga siraulo, 'di ba? Imbes na magpalakas sa akin kasi kapatid ako ng crush nila, pinagtutulungan pa akong tuksuhin. Idiots. They thought that they could get my sister's heart without convincing me or earning my blessing?

If their attitude and behaviour are already a trash then they treat me like a garbage, what would happen if I let one of them be with my sister? Sasaktan lang nila ang kapatid ko. Kaya talagang tututol ako kung sakaling maisipan ng kapatid kong bigyan ng pag-asa ang isa sa kanila. Because they do not deserve to have a 'chance in love', not unless if they take the 'chance to change' for the better first.

"Oo nga, pre! No'ng nabasa siya at bumakat 'yong baby bra niya! Pagtingin ko sa baba wala man lang akong nakita! Parang mas malaki pa nga daliri ko kaysa sa t*te niya!"

"Inipit kasi bakla!"

"Nagsusuot pala ng baby bra! May d*de ka, choy? Feeling mo naman!"

Wala akong pinansin at patuloy lang sa paglalakad sa hallway. It was lunch hours. Karamihan ng mga estudyante ay tumatambay sa labas ng classroom nila. Hindi kasi makakakain sa loob ng silid aralan ang mga estudyante'ng morning class 'yong schedule dahil may papalit na afternoon class.

Noong sabado na nangyari ang kahihiyang iyon ay umalis ako nang sinabi ni Daumier na layuan ko siya. I did not tell him what my true gender is. He would not listen anyway and made up his mind that quick.

They did not notice the two small bulge on my chest that time. My baby bra was black coloured. Hindi bumakat ang maliit na nipple. I was not in the stage of adulting and have not hit puberty. May maliit na bukol naman na 'yong dibdib ko kaya nga nagsusuot na ako ng baby bra. Pero kasi kung titignan ay parang normal na dibdib lang din kasi ito.

Wearing baby bra did not change the fact that I looked like a boy. I did not have curves too. Still young to have those features carved on my body. I had a slender figure of a body. Kahit papaano ay may laman naman at hindi sa punto'ng makikita na ang ribs ko.

Karamihan sa mga kababaihan sa edad ko ay medyo malaki na iyong hinaharap. Most of them are those sexy and beautiful chubby girls. Blessed and healthy. They really looked good with it.

Those girls I was with, at the resort? Senior High students. Graduating. Of course they reached the puberty. Noong araw na 'yon nga ay madalas sa kanilang naliligo ay nakasuot lang ng bikini, two-piece at one-piece. With their exposed cleavage, and they also have the curves, small waist, and wide hips. They have all the feminine characteristics.

How am I supposed to obtain those body features at this age? Just so they would not think of me as a boy anymore. Sad fact, I could not force my body. I must wait.

Patuloy pa rin ang mga grupo ni Andrew sa panunukso at pang-aasar sa akin habang naglalakad ako. Sinusundan nila ako. Nagtatawanan.

"Tigilan niyo nga siya, Andrew!" A voice of a familiar female interrupted them.