The Captain's Only Sea (Cavanaugh #4)

Kabanata 26

Kabanata 26

Sleepover

"Balita ko seloso raw si Captain Cavanaugh, Kalei? Pati babae raw pinagseselosan? Baka pagselosan niya ako! Lalayo na ba ako sa'yo, Kalei?" pabulong na sigaw ni Aleshien habang naglalakad kami sa isang pasilyo ng National Archeological Museum dito sa Madrid.

"Hindi. Alam niyang may namamagitan sa inyong dalawa ni Mr. Acuaverde," I answered nonchalantly.

From looking at some artefacts, she abruptly stopped on her heels and shot me a look of surprise. "A-Ano? Wala! Ano ba iyang pinagsasasabi mo!"

Aleshien was blushing, and stuttering. Halata nga na hindi niya inaasahan na maririnig iyon mula sa akin.

"Wala naman akong pagsasabihan. Hindi mo na kailangang mag-deny," I assured her.

"Sa bagay, hindi ka nga naman nakikisali sa mga tsismis," nagkibit balikat siya at nagpatuloy kami sa paglalakad habang nakatanaw kami sa kabilang dako sa hindi kalayuan. "Tingnan mo silang dalawa ni Mrs. Siguenza oh. Ang seryoso mag-usap."

Pinipigilan ko ang sarili na sulyapan ang direksiyon sa parte ng nakakamanghang museum na ito kung saan masinsinang nag-uusap sila Mrs. Siguenza at Daumier.

Mrs. Siguenza's face was as strict as usual, and Daumier? He was authoritative in his demanding presence, relaxed and cool. Hindi siya natatakot kausapin 'yong Diving Advisor namin.

I could feel them look at our side every time Aleshien and I would walk around and try to see some other artefacts that were displayed here. Be it inside a protective glass or just hanging against the wall.

Kahit hindi ko na tatanungin ay alam kong ako 'yong pinag-uusapan nila.

"Tungkol sa trabaho ang pinag-uusapan nila," pahayag ko kay Aleshien habang nagtitingin-tingin na ito sa mga naka-display na artepakto.

"Nabanggit nga ni Mrs. Siguenza sa akin na 'yong una mo'ng excavation ay muntik nang pumalpak. She said that you got distracted," aniya habang nilalapit ang mukha sa cube na salamin upang matingnan nang malapitan ang bagay sa loob.

"Yeah," kumpirma ko at agad na iniba 'yong usapan dahil baka ay matanong niya pa kung ano o sino ang dahilan no'n. "How's the presentation of artefacts yesterday?"

"The museum's director got impressed. Gusto niya nga na kompleto tayo pero dahil sa nangyari sa'yo ay naiintindihan niya naman na hindi ka makakarating," ngumuso siya. Sad of my absence yesterday. Sinuyod niya ng tingin ang buong museum na may kislap sa kaniyang mga mata. "This is our last day here in Spain. I will never forget this."

Lumipat kami sa ibang artepakto hanggang sa nakaabot kami sa kung saan naka-display iyong mga naahon naming mga artepakto.

It was the limited area of the museum. It was not open for the public yet. May nakaharang pa para hindi nakalapit ang ibang bisita rito. We were the only ones who got permission to see it this near. Pinahintulutan kaming pumasok dito.

The jars and perfume vials were inside a protective glass. It was labeled and there was also a short description of it below. The there was the cleaned and preserved anchor that Henrik found, it was not inside a glass because of its huge size. Nilagyan lang ng sign na bawal hawakan. May impormasyon din sa baba nito.

Lastly, Captain Bertelli's letter that I found. It was inside a protective glass.

Hinaplos ko ang salamin nito habang nakatitig sa bawat pagkakasulat ng mga letra roon.

Nakaramdam ako bigla ng pag-aalala nang pumasok sa isip ko ang mga posibleng mangyari.

I understand Daumier, why he was so protective towards me. Takot siya na baka ay may kung ano'ng mangyari sa akin sa ilalim ng dagat. Just like what happened the last time we had an underwater excavation.