Somebody to die for (Dutch Dramione Harry Potter)

5. pauze?

Hermelien pov

Ik plof op bed. Ik kijk op de klok iedereen zit te eten in de grote zaal. Maar ik heb geen honger.
Ik haal mijn hand door mijn haar. Een siddering gaat door mijn lijf als ik het nog verse litteken van twee dagen gelden aanraak. Ik heriner me bijna niks meer van die nacht. Dat Taxes extract is krachtig spul zeg.
Eigenlijk zou ik Draco moeten bedanken. Dat verdiend hij. Maar ik wil niet met hem praten. Geholpen of niet geholpen. Hij blijft een Klootzak. En het was waarschijnlijk puur eigenbelang. Als hij mij had laten liggen had hij de schuld gekregen.
Ik ga liggen en staar naar het plafond. Ik pak Knikkebeen (mijn kat) van de grond. Hij spint vrolijk.
'Wat denk jij? Zal ik dit jaar overleven?' Vraag ik. Knikkebeen houd zijn kop schuin. Ik lach en aai hem nogmaals over zijn kop. Hij springt van het bed en glipt onder de kast.
Ik zucht. Op dat moment word er op de deur geklopt. 'Binnen.' Zeg ik.
Ik glimlach als Ron binnen komt lopen. Hij lacht naar me en kijkt de kamer rond. Hij sluit de deur en komt naast me op bed zitten.
'Wat doe je hier?' Vraag ik hem.
'Eh...ik wilde met je praten.' Zegt hij stuntelent.
'Waarover?' Vraag ik bezorgd.
'Nou luister: ik heb nagedacht. En ik denk dat we even een pauze moeten nemen.' Zegt hij bloed serieus.
'Pauze? Ron hoezo een Pauze?' Vraag ik verbaast.
'Het gaat allemaal een beetje moeizaam...je weet wel...nu je hier zit. En Draco geeft al afleiding genoeg. Ik zorg alleen maar voor meer afleiding.'
'Ron?'
'Ja?'
'Doe je dit voor jezelf of voor mij?' Mijn stem klinkt koud. Zonder enoge emotie. Maakt hij het nou uit? 'Ronald, ik wil dat je gaat.'
'Wat?'
'Ga weg.'
'Hermelien ik bedoel de niet... ik wilde nie-'
'Lazer op!' Er knapte iets in me. Ik gaf hem een zet en hij viel.van het bed.
Kwaad stond hij op. Hij keek me gekwetst aan. Maar dat boeide mij niks. Hij liep de deur uit.
Een traan liep over mijn wang. Ik pakte de ingelijste foto van mij en Ron van mijn nachtkastje. Ik smeet hem met een schreeuw tegen de muur. Terwijl ik hem gooide ging de deur open. Het was Malfidus. Hij kon nog net zien hoe de lijst tegen de muur knalde. En in scherven kapot sprong.
Nog meer tranen liepen over mijn wangen.
'Lekker bezig Griffel.' Grinnikte Draco. Ik stond op.
En liep naar hem toe hij lachte gemeen naar me.
In een snelle beweging had ik mijn vlakke hand op zijn wang gepland. Een rode afdruk stond op zijn gezicht. Nog voor ik kon knipperen was ik al tegen de muur gesmeten.