Somebody to die for (Dutch Dramione Harry Potter)

12. ik haat je!

Draco pov

'Rustig maar, Hermelien.' Zeg ik terwijl ik haar shirt over haar hoofd trek. Ze heeft geen bezwaar. En ik ook niet. Ik zie haar elke dag in haar ondergoed als ze zich gaat omkleden. Ik heb de eerste schooldag ook al zo gezien dus...lekker boeiend.
'Auw...' nog een traan rolde over haar wang.
Ik keek naar de blauw plekken. Een grote blauwe plek in de vorm van een schoen staat op de linker kant van haar ribbenkast. Ze heeft ook vier kleintjes op haar buik en een grote op haar schouder.
'Waar doet het pijn?' Vraag ik bezorgd.
'Hier.' Zegt ze en ze legt haar hand op de blauwe plek op haar ribbenkast. Ze bijt op haar lip. Ze heeft echt pijn. Ze probeert het minder te laten lijken dan dat het is.
'Draco...' zegt ze zacht en helder, 'ik denk dat ik moet overgeven...' ze rent meteen naar de badkamer. Ze gaat over de wc hangen en het geluid wat volgt maakt me misselijk. Ik wrijf over haar rug. En houd haar haren uit haar gezicht.
Na twee minuten is ze zo'n beetje klaar.
'Gaat het weer een beetje?' Vraag ik. Ik geef haar een glas water en help haar overeind.
'Ja...eh...het gaat wel weer. Alleen mijn ribbenkast...doet...nog pijn...' hijgd ze. Een traan rolt over haar wang. Zo zwaar ademen is vast moordend voor haar ribbenkast die ze juist elke keer moet gebruiken.
'Wil je liggen?' Vraag ik. Ze knikt. Ik til haar op en leg haar op bed.
Ik loop terug naar de badkamer en maak een washandje nat met ijskoud water. Ik loop terug naar de slaapkamer. Waar Hermelien nog steeds plat op haar rug ligt. Ik loop naar haar toe. Haar gezicht is vertrokken van pijn. Ik durf te wedden dat die rib of gebroken of zwaar gekneusd is.
Heel voorzichtig leg ik het washandje op de blauwe plek. Een diepe pijnkreun verlaat haar lippen. Haar ogen schieten open. 'Ik haat je!' Piept ze.
'Ik mag jou ook wel hoor.' Zeg ik lachend terug.
'Waarom deed je dat?' Vraagt ze een traan loopt over haar wang.
'Omdat koelen goed is. Dat stopt het inwendige bloeden. En het stopt de zwelling. Maar weet je zeker dat je niet naar de ziekenzaal wilt?'
'Ja.' Zegt ze zacht.

'Heb je nog iets nodig?'

'Nee.'

'Welstrusten dan.'

'Truste.'

Hermelien pov

'Truste.' Zeg ik hem nog na. En hij gaat in bed liggen.
Na een kwartier hoor ik gesnurk van zijn kant komen. Ik zucht. Hij was dus echt moe.
Maar ik kan niet slapen. Elke beweging kan ik voelen in mijn ribbenkast. Waarom? Waarom ik!?
Zo lig ik nog even te malen. Maar het gaat echt niet. Vlak daarna gaat er een helse pijnscheut door mijn bovenlijf. Ik wil het uitgillen. Maar ik hou me rustig zodat ik Draco niet wakker maak.
Als dit daarna nog twee keer gebeurt trek ik het niet meer:
'Draco?' Stil, 'Draco?' Roep ik naar hem.
'Hé wat is er?' Vraagt hij bezorgd.
'Breng...me alsjeblieft naar Madame Pleister. Nu!' Kreun ik.
Hij tilt me op. Ik kijk op de klok, het is kwart voor zeven. En ik heb heel de nacht niet geslapen. Fijn..!

*drie uur later*

Draco pov

Ik kijk naar Hermelien die ligt te slapen op een ziektebed. Eindelijk kon ze wat slaap krijgen. Ze had een zwaar gekneusde rib. Niets heel ernstigs. Maar het doet wel ongelofelijk pijn. Ze heeft pijn stillers gekregen. En nog een paar dingen. Volgens de zusters mag ze morgen weer weg.
Gelukkig is het weekend. Ik hoop dat ze volgende week weer beter is. Want dan begint de vakantie. Maar eerst heb i met Patty nog een appeltje te schillen. Maar dat komt later wel.