kiyoomi
geldin mi
atsumu
geldim geldim
pasaporttan geçeceğim şimdi
kiyoomi
seni almaya gelemediğim için çok çok özür dilerim
son anda acil bir ameliyat çıkınca
gelemedim
sabahın dokuzunda gelmene rağmen
atsumu
sorun değill
hem hala beni alacak birileri var
yalnız kalmadım sonuçta
kiyoomi
evet ama yine de
keşke abim değil de
ben gelebilseydim sana
atsumu
akşam gel de
o yeter bana
kiyoomi
bugün akşam 6'da çıkıyorum
yani üç saat kadar ayrı kalacağız
sonra seninim
ailelerimiz varken ne kadar kavuşabiliriz o da ayrı mevzu da işte..
atsumu
sen hep benimsin
[☆]
kiyoomi
hep seninim
[☆]
atsumu
çok uzun zaman geçmiş gibi hissettiriyor
yıllardır uzakmışız gibi
kiyoomi
yıllardır uzaktık
seni yalnız bıraktığım üç yılı telafi edeceğim
atsumu
acele etsen iyi olur
çünkü seni ne kadar özlediğimi tahmin bile edemezsin
kiyoomi
bir de bana sor bebeğim
bir de bana sor
atsumu
🥺
abinle buluştumm
VE BAK KİMİ DE YANINDA GETİRMİŞ
*bir fotoğraf gönderdi*
şimdi oğlumla küçük bir randevum var
sonrasında tüm zamanım sana ayrıldı
kiyoomi
bunu duyduğuma sevindim
çok güzelsiniz kalbim duracak şimdi
duvar kağıdım mı yapsam
iyi ki varsınız
atsumu
sen de iyi ki varsın
seni seviyorum kiyoomi
kiyoomi
ben de seni seviyorum güzelim
çok seviyorum
dikkatli gidin eve varınca haber ver
atsumu
tamaaam
öptüm
😚😚😚
kiyoomi
ben de
öptüm
😚
görüldü
▪︎☆▪︎
Kiyoomi, kapıyı çalmasının ardından heyecanla açılmasını bekledi. Kendi ailesi ve eşinin ailesi evde olsa da olmasa da görmek istediği tek bir yüz vardı: biricik eşi Sakusa Atsumu.
"Kiyo, hoş geldin." Kapıyı açan ablasıyla küçük bir selamlaşmanın ardından, arayan gözlerle salona geçti. Salonda işler yolundaydı; kayınvalidesi masayı hazırlıyordu, abisi ve Osamu hararetli bir şekilde bir şeyi tartışırlarken Rintaro sessizce onları dinliyordu. Annesi koltukta oturuyordu ve kucağında torunuyla çok mutlu görünüyordu. Annesinin hemen yanındaki bedene kaydı Kiyoomi'nin gözleri; ne kadar da özlemişti sevdiği adamın gülüşünü ve gülerken kısılan gözlerini.
"Aa gelmişsin! O kadar yol geldim ve bir hoş geldin bile yok mu? Alındım Omi." Atsumu'nun yalandan ağlamaklı ifadesine gülerek kollarını sıkıca ona sardı Kiyoomi. "Hoş geldin güzelim. Çok hoş geldin." Atsumu, kıkırdayarak karşılık verdi eşine. "Sen de hoş geldin bebeğim. Bak, oğlumuz ne öğrenmiş!" Atsumu, bedenini hızlıca Kiyoomi'nin kolları arasından çıkardı ve Kiyoomi'nin annesinin kucağındaki oğlunu kucakladı.
