des mondes à part

ne dediğini anlamıyorum

Sabaha kadar ikiside uyumamıştı taehyung jeonu düşünüyor jeon ise odasında kendisini öldürmenin yollarını düşünüyordu. Jeon kahvaltılara ve yemeklere gelmiyor. Derslerine bile düzgün girmiyordu. Girdiği derslerde ise taehyungun yüzüne bakmadan konuşmadan soru sormadan dinleyip çıkıyordu. Artık taehyung endişelenmeye başlamıştı.

Cumartesi gecesi taehyung, dayanamayıp jeonun odasına  gitmeye karar verdi. Saat gece 3 de ıdasından ayrılıp jeonun odasına yöneldi. Kapıya geldi,kapıyı tıklattı fakat ses yoktu. Tekrar tıklattı ve adıyla seslendi, gene ses yoktu. Odanın kapısını açtı ve tavanda asılı olan jeonu gördü. Beynine kan sıçramıştı. Koşarak jeonun boynundaki ipi çıkartıp yatağa yatırdı fakat bilinci yerinde değildi. Bağırarak yardım çağırmaya çalıştı ama ev okadar büyüktüki odadan odaya bir türlü ses gitmiyordu.

O napacağını bilmez şekilde jeona bakarken jeon ayılıyordu.

"Jungkook iyimisin"
"Niye indirdin beni niye bırakmadın"

Kafası taehyunga yaslanmış bir şekilde ağlıyordu. Taehyung ise bunu neden yaptığını aklı bile almıyordu, sadece onu kaybetmemek istiyordu.

"Neden yaptın"
"Yapmamam için sebep söyle, bu kadar eziyeti çekeceğime ölürüm daha iyi"
"Hayır aptal çocuk arkanda bırakacağın kişiler ne olacak?"
"Hiç kimse beni sevmiyor zaten bana karşı gösterilen ilgi para almak için"
"Hayır, ben para almasamda senin yanında kalırım"

Jeona bu sözler çok garip geliyordu yatakda diklenip taehyunga döndü.

"Neden taehyung, neden bana bu kadar iyi davranıyorsun?"
"Çünkü sana değer veriyorum"

Daha 10 dakika önce kendini öldürmeye çalışan jeon şimdi ise içinde kekebekler uçuyordu.

"Çok garip bir his var içimde taehyung"
"Nasıl bir his?"
"Sanki karnım hareket ediyor gibi"

Taehyung sessizce kıkırdadı.

"Hey ne gülüyorsun, ilk defa böyle bir şey hissediyorum"
"Ona mutluluk denir jeon"
"Vay be güzel şeymiş"

Jeon kafasını cama çevirdiğinde Taehyungun gözü jeonun boynundaki halat izlerine takıldı jeona yaklaşıp boynuna baktı. Jeon ise Taehyungu farkedip kafasını ona çevirdi.

"Boynun çok kötü oldu"
"Auh merak etme çok acımıyor"
"Hayır jungkook derin yırtılmış, kanıyor.."
"Merak etme acımıyor hallederim"
"Kapa çeneni burda bekle"

Taehyung koşarak odasına indi acil yardım çantasını alıp odaya geri geldi. Yanına oturdu ve boynunu temizledi, boynunu sardı kapattı. Odadan ayrılacakken jeon kolunu tuttu.

"Ne?"
"Şey teşekkür ederim taehyung"

Taehyung sırıtarak jeonun yüzünü ellerinin arasına aldı.

"Bir daha yaparsan böyle bir şeyi peşinden gelirim"
"Merak etme bir daha yapmam"
"Peki iyi geceler ozaman"
"İyi geceler"

Odadan ayrılan taehyung hızlıca odasına yöneldi ve o gece ikiside mutlu şekilde uyudu.
Sabah kahvaltıya indiklerinde jeonuda masada gören taehyung, sırıtarak masaya oturdu. Güzelce yemek yiyip kalktılar. Pazar günü olduğu için ders yoktu. O gün jeon eve girmedi bahçesinde zaman geçirmeyi seçti. Taehyungda ona katılmak için bir şort birde sıfır kollu vol bir t short giyip yanına gitti. Taehyung bahçede yere oturmuş kedi ve köpeklerle oynayan jeonun yanına gitti.
Yanına oturdu.

"Bu hayvanlar burda durmazlar hiç biliyormusun taehyung"
"Neden?"
"Çünkü babam denen şerefsiz onları buraya sokmamak için elinden geleni yapıyor"
"E nasıl burdalar ozaman"
"Ben buraya gelince hepsi buraya geliyor, yani bende o adam evde değilken dışarı çıkıyorum"
"Anladım"