Baran Dilan'a bakıp gülümsediğinde Dilan'da Baran'a gülümser
-Sen, beni hep kurtarıyorsun,sen olmasan...ben şimdi...
-Ama ben varım
-Evet varsın,buradasın
-Burdayım,karımın yanındayım🫶
-Evet yanımdasın
Baran Dilan'a bakar ve onun yaralarına bakar
-Önce elin, boynun, şimdi de sol göğsün..
Ah babaanne ya...
-İyiyim
-İzin verir misin?
Baran Dilan'ın elini tutar ve elini yumuşak bir şekilde okşar
Sonra elini boynuna götüreceği an Dilan geri çekilir Baran'ın eli havada kalır
Ardından Dilan'a bakar ve elini geri çeker
-Tüm bu olanlar yüzünden babaannemle konuşacağım merak etme,bir daha sana dokunamayacak
-Lütfen, benim yüzümden kimseyle kötü olma, benim için değmez
-Senin için kimseyle kötü falan olmadım ben,hem sen...
Baran susar, çünkü Dilan'ı daha fazla kırmak istemiyordur
-Senin birkaç gün hastanede kalman gerekiyormuş, doktor öyle söyledi
-Ama...
-İtiraz istemiyorum,dinleneceksin
-Tamam da sen böyle tepemde mi dikileceksin hep, gitsene sen ya
-Peki ben gidiyorum ama şimdilik, sonra geri geleceğim Sende bol bol dinlen Karabey
-Hala karabey diyor ya:))🙃
Çık şuradan, elimden bir kaza çıkacak
-Tamam, sakin karıcığım
Baran tam gidecekken Dilan sinirle konuşmaya başlar
-Karıcığım diyor birde
-Tamam,özür dilerim
Çıkıyorum karabey 😉
-Çıkkk..
Baran odadan çıkar
Dilan geceye kadar dinlenir
Baran gece olunca Dilan'ın odasına gelmiş ve üstünü örtmüştü
Baran koltuğa oturup uyumaya çalışır
O sırada Dilanın çığlıklarını duyar ve Dilan'ın yanına koşar
Dilan bağırarak konuşmaya başlar Kabusunda
-Bırakın beni,ben bi şey yapmadım
Benim bi suçum yok
Baran Dilan'ı uyandırmaya çalışır
-Sakin ol, uyan rüya görüyorsun
Dilan uyandığında Baran'a sarılır
