Dilan şaşkınlıkla Baran'a bakar
-Sen.....
-Evet, Dilan ben sana...
-Sus karabey sus
-Neden?
-Çünkü öyle bir şey yok, olmayacakta..
-Dilan, hayır anlamıyorsun ben seni seviyorum
-Asıl sen anlamıyorsun!
Biz düşman ailelerin çocuklarıyız Baran
Maalesef bunu değiştirmek için canımı bile verirdim ama gerçek bu!
Baran susar
Baran Dilan'a bakar
-Haklısın:))
Baran odadan çıkar
Dilan arkasından bakakalır
-Keşke Karabey,keşke...ama olmaz,olamaz.....
Dilan gözyaşları içinde yatağına yatar
Baran şirkete gittiğinde konağa Selim diye bir adam gelir
Azade Hanım Selim'e kim olduğunu sorar, Selim cevap verir
-Ben Dilan'ın arkadaşıyım
-Peki,tamam yukarıya git yanına
Selim yukarıya çıkar sessizce
Dilan yatağın üstünde uyuyakalmıştı
Selim Dilan'ın yanına gelir ve yanağına dokunur
-Seni ne kadar özledim,bilemezsin aşkım
Selim Dilan'ın kıyafetlerine dokunacakken,Dilan uyanır
-Selim bey?
-Özledin mi beni tatlı sevgilim?
-Ne diyorsunuz?
-Hadi ama sevgilim biraz seveyim mi seni
Selim Dilan'ın gömleğinin düğmesini açacakken Dilan geri çekilir
-Selim bey,ne diyorsunuz siz, kendinize gelin ya!
-Mine, sevgilim,gel gidelim buradan!
-Bırak beni ya
Selim Dilan'ın kıyafetlerine bakar
-Ne oldu?
-Seninle çok eğlenicez mine'm
-Ne mine'si? Mine hanım sizi terkeden sevgiliniz değil miydi?Ben de sizin şirketinizde Babamla birlikte bir kaç günlüğüne ziyarete gelmiştim
-Evet,beni terketti,ama şimdi senin adın mine
-Dilan benim adım!
-Mine, Mine'yle çok benziyorsunuz biliyor musun?
-Anlamadım?
