Ertesi gün;
Dilan ve Baran yazlık evde uyurlarken Dilan'ın yanına bi kız geldi
Yemyeşil gözlü Dilan'a baktı ve Dilan'a sarılıp uyudu
2 saat sonra;
Baran uyanır ve Kerem'i görür
-Abi Hazal babamı görmek istiyorum deyince... prensesi kıramadım
-Tamam Kerem,bende sana Hazal'ı buraya getirmeni söyleyecektim
-E peki Dilan yani...öğrendi...
-Evet öğrendi her şeyi
Dilan uyandığında yanında ona sarılan kızı görür
Kız gülümser
-Merhaba
-Merhaba?
-Baba bu ablanın adı ne?
Baran acı içinde konuşur
-Dilan....o senin annen
-Annem mi?
-Ama hani annem gitmişti
-Senin için geri döndü,güzel kızım benim
Hazal koşarak babasına sarılır
-Canım babam🌿
Baran onu kucağına alır ve konuşur
-Dilan biz Hazal'la birlikte seni bekliyoruz,hadi yanımıza gelsene...
Dilan ilk başta çekinir ama sonra Hazal Dilan'ın yanına gelip elini tutunca Dilan Hazal'a bakar
Hazal Dilan'ın elini Baran'ın elinin üstüne koyar
-Biz artık bi aileyiz,değil mi baba...sen,ben ve annem
Dilan gülümser
Baran konuşur
-Evet Hazal'ım💙
Hazal gülümseyerek konuşur
-Biz Kerem amcamla birlikte Berivan teyzemin evine gidecez..Gidebilirim baba değil mi?
-Tabi ki de gidebilirsin kızım,selam söyle
-Tamam
Dilan şaşkınca Baran'a bakar
Ve Hazal Kerem'le gittiğinde konuşur
-Sen....
-Ben ne?
-Sen ne kadar güzel bi baba olmuşsun...
-Eminim ki sende çok güzel bir anne olacaksın kızımıza
-Ama o beni tanımıyorki...
-Seni sevdi
-Hayır....beni kimse sevmez tamam mı... çocuklar bile.....
-Neden öyle dedin ki?
-Çünkü....annem öyle derdi hep...seni kimse sevmez... çocuklar bile......
-O zaman bende sana şunu söyleyeyim seni değil çocuklar dünyanın en taş kalpli insanı bile sever güzelim benim
Ama sen neden üzgünsün?
-Ben Hazal'ı çok sevdim....
-Bizde seni çok seviyoruz Dilan....
-Baran ben seni bu kadar çok sevebilir miyim bilmiyorum ama elimden geleni yapacağım söz veriyorum
Baran Dilan'ın alnını öper
Ve konuşur
-Dilan'ım....gidelim mi?
