Saatler sonra gözlerimi açtığımda başucumda gözyaşları içinde ağlayan Hazal'a baktım
Elimi sıkı sıkı tutmuştu
-"Hazal"
-"Anne,anne sonunda uyandın...baba...baba annem uyandı..."
Baran'ın elinde bir tost vardı
Koşarak yanımıza geldi
-"Dilan...nasıl hissediyorsun kendini?.."
-"Ben...iyiyim ama midem....noldu bana?"
Hazal öfkeyle konuştu
-"Senin içtiğin kahveye kötü bi ilaç koymuş Derya şeytanı!"
-"Anneciğim öyle söylenmez,çok ayıp"
-"Öyle ama anne.....hem o dua etsin babam beni tuttu yoksa ben ona yapacağımı bilirdim!"
-"Ne?Bi dakika ya Baran mı seni tuttu?"
-"Evet😂"
Hazal sırıttı ve o an aklına geldi
Annesine anlatmaya başladı....
°°°°°°°°°°°°°°°°
FLASH BACK SAHNESİ
Hazal öfkeyle bağırdı
-"Naptın dedim?!"
-"Hazal'cığım tatlım sen uyumaya gitsene canım,bir şey yok tatlım"
-"Annem niye yerde böyle uzanıyor o zaman?"
Baran öfkeyle Derya ve Hazal'ın konuşmasını böldü
-"Derya, Dilan neden bu halde?"
-"Anlamadım ki Baran"
Baran öfkeyle bağırdı
-"Bana yalan söyleme dery-"
Hazal Baran'ın bağırmasından korkup kulaklarını kapatınca Baran hemen sesinin ayarını dengeledi
-"Hazal,kızım sen babaannenin yanına git ben şimdi geleceğim, tamam mı?"
-"Peki baba"
Hazal gideceği anda Derya sırıtarak konuştu
-"Anneni ben zehirledim Hazal'cık,şuanda damarlarında dolaşan ilaç Türkiye'de yok,çünkü dedim ya yurtdışından geldi bu ilaç,annene yazık olacak Hazal'cım"
Hazal öfkeyle Derya'nın üstüne saldırdı o küçük boyuyla,saçlarını çekip tokat atıyordu, yaşına aldırmadan
Hazal'ın gözü dönmüştü
-"Sen benim anneme nasıl bunu yaparsın?!"
Baran hemen Hazal'ı Derya'dan ayırdı
-"Dilan uyanıp, kendine geldiğinde konuşacağız seninle Derya!"
Baran Derya'ya öfkeyle baktı
-"Ama şuan seninle uğraşamam!"
Baran Dilan'ı kucağına aldı ve yavaşça salona götürdü,koltuğa uzandırdığında Dilan'ı dürttü
-"Dilan,hadi uyan noldu sana?"
Baran çok endişelenmişti,ama kızı Hazal'da korksun istemiyordu o yüzden sakin ve normal kalmaya çalışıyordu
-"Anne, anneciğim hadi uyan.."
-"Hazal,kızım tamam birazdan uyanacak,merak etme"
-"Uyanacak değil mi?"
