Dilan bisikletiyle at çiftliğine doğru giderken saçları rüzgarda dalgalanıyordu Genç kız gülümsedi bugün çok mutluydu çünkü Fırtına'yı görmeye gidecekti Nihayet at çiftliğine vardığında Fırtınaya binmiş olan bir adam gördü Adam kapkara saçları olan ve kehribar gözleri olan biriydi Adam Dilan'ı gördü ve onun gözlerine baktı Dilan'da ona baktı ve Dilan Fırtına'yı göremeyeceğini anladı ve sahibi olan o adama tekrar baktı ve bisikletine binip evinin yolunu tuttu Adam da attan indi ve konağa gitti Konağa gittiğinde Babaannesiyle karşılaştı;
Babaannesi:Baran onları bulduk Kanlılarımızı bulduk
Baran:Babaanne kan dökmeden töreyi yerine getireceğim
Azade Hanım:Anneni toprağa gömen,Babanı da sandalyeye mahkum eden adamın kızıyla mı...Sakın oğlum sakın öyle bir şeyi aklının ucundan bile geçirme buna izin vermem
Baran:Babaanne tamda onu aklımdan geçiriyordum biliyor musun başka çare yok mecbur onunla evleneceğim başka şekilde bu kan davası kapanmayacak
Azade Hanım:Baran hayır oğlum..
Baran babaannesini dinlemeden konaktan çıkar ve arabasına binip Demir'lerin dükkanının yolunu tutar
Seyit:Bizi buldular Hanife
Hanife:Kimler bizi buldular
Seyit:Karabeyler
Hanife:Ne diyorsun sen seyit
Seyit: Evet Hanife
Hanife:Ne yapacağız?
Ve Baran Karabey yanında adamlarıyla birlikte içeri girer
Hanife:Oğlumu alma yalvarırım nolur
Baran:Kızını alacağım töre gereği
Hanife: Derin bir nefes alır
Hanife:Madem öyle Dilan'ı al birazdan buraya gelecek
Cevdet:Anne saçmalama Vermem ben kardeşimi bu adama
Hanife: Oğlum sus sen karışma
Baran adamlarına haber verir ve buraya bir kız gelecek ve onu bana getireceksiniz der
Ve orayı terk eder
Dilan eve giderken kapıda adamları görür ve oradan uzaklaşır
Dilan: Allahım ne yapacağım ben şimdi eve gidemem
Genç kızın aklına bir saat önce yaşananlar gelir;
1 saat önce;
Dilan mutlu bir şekilde eve gelir ve annesine sarılır
Dilan:Anne kazanmışım eczacılık kazanmışım
Hanife: Eczacılık kazandın da başın göğe erdi mi kızım?
Dilan:Anne sen ne diyorsun?
Hanife: Kazandın ee yani kazanmak zorundaydın o kadar çalıştın bi zahmet kazan
Dilan:Kolay mı kazanılıyor eczacılık sen benimle dalga mı geçiyorsun ya?
Hanife:Dilan benimle düzgün konuş yoksa çarparım bi tane
Dilan:Anne ben yanlış bir şey söylemedim ama sen benim kalbimi kırdın...
Hanife Dilan'a sert bir tokat atar
Hanife:Dilan bi daha benimle böyle konuşma hatta benimle hiç konuşma bu evde bir işe yaramıyorsun zaten oraya gittiğinde ne becerebilirsin ki sen?
Dilan evden koşarak çıkar ve kendini bi sokağa atar
1 saat sonra
Genç kız gülümser ve
Dilan:Belki de annem haklı benim kimseye bi yararım yoktur belki de..
Genç kız ağlayarak sokaklarda derin düşüncelere dalarak yürür
Baran: Nerede bu kız ya
Baranın adamı: Bilmiyorum ağam gelmedi Demir'lerin dükkanına
Baran:Tamam
Baran arabasıyla giderken o kızı görür yolda at çiftliğinde gördüğü menekşe yeşili gözleri asla unutamamıştı ve arabadan inip kızın yanına gitmeye karar verir,ve arabasından inip genç kızın yanına doğru gider O sırada Baran, genç kıza doğru gelen bi arabayı farkeder ve kızı geriye doğru iter,araba kıza çarpmadan yola devam eder
Baran kızı kendine doğru çeker ve ona bakar Genç kızsa gözyaşları içinde adama bakar
Baran:İyi misin?
Dilan:Ben mi?
Baran:Evet sen iyi misin?
Genç kız şaşırır ve düşünür en son kim bana iyi misin diye sormuştu der içinden
Dilan:Ben iyiyim
Baran:Pek iyi gibi gözükmüyorsun
Dilan: İyiyim dedim uzatma
Baran:Peki
Dilan tam gidecekken Baran onu kolundan tutar ve Baran:Sen Kimsin?
Dilan:Ben ben Dilan Demir neden sordun ki bunu?
Baran:Dilan Demir mi?
Genç adamın aklına Hanife denen o kadının söylediği şeyler gelir Dilanı al demişti ona
Demek o Dilan bu kızdı
Baran: Benimle geliyorsun
Dilan: Anlamadım?
Baran:Bin arabaya
Dilan:Ne diyorsun ya sen?
Baran:O zaman ben zorla bindiririm
Genç kızı sırtına alıp onu arabaya bindirir ve konağa getirir
Konağa geldiklerinde;
Baran:Tut elimi
Dilan:Sen manyak falan mısın acaba?
Baran:Tut dedim elimi
Dilan adamın sinirlendiğini anlar ve elini tutar Ardından konağa doğru giderler
Baran tüm ev halkına Dilan'ı yakında benim karım olacak diye tanıtır ve kimsenin ne dediğini umursamadan onun elinden tutar ve onu yukarıya çıkarır boş bir oda gösterir ve
Baran: Artık burada kalacaksın
Dilan:Kimsin ya sen?
Baran:Ben Baran Karabey!
Dilan:Karabey benden ne istiyorsun? Derdin ne?
Baran genç kıza bakar ve cevap verir
Baran: Derdim sensin
