10 gün sonra;
Baran Dilan'a bakar ve konuşur
-Dilan babaannemle konuştum,bir daha öyle şeyler söylemeyecek sana,merak etme,babaannemi dinleme sen
-Hı hı tamam
Baran Dilan'a bakar ve konuşur
-Yaran iyileşti mi?
-Evet, birazcık daha iyi,sen beni merak etme
-Bakabilir miyim? Yani yarana
-Tabi
Dilan gömleğini çıkarır ve atletiyle baranın karşısında kalır
Baran Dilan'ın atletini yavaşça kaldırır ve karnındaki yaraya bakar
Sargıyla sarılmış karnına bakar
Ve Dilan'a yaklaşır
-Dokunabilir miyim?
-Acır ama...
-Tı,acıtmam
-Tamam
Baran Dilan'ın karnına bakar ve karnına dokunur
Baran Dilan'ın tenine dokunduğu an gözlerini kapatır ve yarasını okşar
-Nasıl yaptılar sana bunu,hala aklım almıyor Dilan
-Ee şey,kremim de var da onu da sen...
-Sürerim, önemli değil✨
Baran eline kremi sürer ve Dilan'ın karnına iyice yedirir kremi
Dilan bir anda sendeler
Baran hemen onu tutar
Dilan'ın boynu Baran'ın yanağına değer
Baran'ın elleri de Dilan'ın atletinden içeriye doğru değer
Baran kendine çeker ve elleriyle belini sarar
Dilan'ın teni Baran'ın parmaklarına değdiğinde Baran şaşkınlıkla Dilan'a bakar
-Tenin neden bu kadar soğuk?
-Ben....ben o adam beni boğduğundan beri hep böyle üşüyorum....çok soğuk...çok karanlık....
Baran ceketini çıkarır ve Dilan'ın üstüne örter
-Sen üşüme....
-Baran...ben..
Dilan Baran'la çok yakın olduğunu fark etti
Baran alnını Dilan'ın alnına yasladı
Dilan'ın dudakları bembeyaz olmuştu üşümekten
-Dilan... dudaklarında... bembeyaz olmuş
Sen iyi misin?
-Hı hı
