secret secret || chanmin (edited)

Salı

Chan eve geldiğinde, burnuna yemek kokusu geldi. Changbin yemek yapıyordu. Changbin mutfaktan Chan'a seslendi.

"Chan?"

"Efendim?"

"Sana kanka demek çok zordu, biliyor musun? Sen benim bebeğimsin!"

"Ben de öyle düşünüyorum Changbin."

"Mutfağa gelsene."

"Geliyorum, hayatım!"

"Hayatım mı? Çok tatlısın!"

Chan mutfağa girdiğinde Changbin'in yarı çıplak olduğunu gördü.

"Changbin?"

"Efendim hayatım?"

"Sen neden-"

"Aa! Duştan çıkınca üstüme bir şey almaya üşendim. Yemek yaparken de giymeyi unutmuşum. Rahatsız mı oldun?"

"Hayır, sadece seni böyle görmeyi beklemiyordum."

"Sürpriz yaptım sana işte!"

"Çok tatlısın bebeğim. Sana sarılmamı ister misin?"

"İsterim tabi ki!"

Chan, Changbin'e altı adım yaklaştı ve Changbin'e arkasından sarıldı.

"Ee, buluşma nasıl geçti, Chan?"

"Hiç sorma."

"Neden?"

"Ben neredeyse hiç konuşmadım."

"Telefon numaranı falan aldı mı?"

"Evet. Oradan da beni rahat bırakmayacak."

"Neden konuşmadın onunla?"

"Aklımda hep sen vardın çünkü."

"Yaa, gerçekten mi?"

"Evet."

"Seni seviyorum."

"Ben de seni seviyorum."

"Ben banyoya gireceğim."

"Ne yani, beni bırakıyor musun?"

"Ama duş alma-"

"Biraz daha sarılalım, lütfen."

"Tamam."

Bir süre daha sarıldıktan sonra Chan, Changbin'den ayrılıp banyoya girdi.

***

Saat 17.35 olmuştu. Yemek yedikten sonra oyun oynamaya karar vermişlerdi ve 3 saat oyun oynamışlardı.

Changbin bilgisayar başından kalktı.

"Ne oldu? Neden kalktın?"

"Off, her yerim uyuştu. Bu arada, bu oyunu telefonla oynamak zor olmuyor mu?"

"Ben de bilgisayarda bu oyunu oynamaya alıştığım için biraz zor oldu."

Oynadıkları oyun bilgisayarda daha çok keyif veriyordu.

"Chan, dışarı çıkıp dolaşalım mı?"

"Tamam."

"Sen hazırsın sanırım?"

"Aynen."

"Şimdi giyeceğim tişörtümü sen seçsene."

"Benimkilerden vereyim mi?"

"Hmm, bilmem."

"Sana yakıcabilecek bir tişörtüm var."