BÖLÜM 5 YAYINLANDII
Oy kullanırsanız sevinirimmmm🤍
O zaman uzun bir aradan sonra devam edelimm...😅Taksi evimin önüne gelince parayı uzatıp taksiden indim. Evin kapısını açtığımda karşımda duran dağınıklığa şaşırmamıştım çünkü her zaman geç kalmamak için evi toplamaya zamanım olmuyordu. Hemen temizlemeye başladım, ta ki kapı çalana kadar. Ve sonunda kızlar gelmişti hemen kapıyı açtım.
Gül: Merhabalarr. O zaman kız gecesi başlasın, bayadır toplanmadık.
Ela: Aynen, uzun zaman oldu neyse ki sonun da buluştuk.
Ayliz: Hadi hadi geçin kapıda kalmayın ballarım.
Onlar içeri yerleşirken Betül'le mutfağa geçip yiyecekleri hazırlamaya başladık. Her şey hazırdı. Hepimiz masanın etrafında her zamanki yerlerimizi almıştık. Annemin ölümüdür, sınavlardır, psikolog randevularımındır bir çok şey üst üste geldiği için buluşmaya vaktimiz olamamıştı.
Betül: Eee bayadır ne yapıyorsunuz, tamam her zaman birlikte olabiliriz ama anlatmadığınız bir şeyler vardır illa dimi?
Gül: Ayyy benim varr aslında bildiğiniz bir konu ama sizden akıl almam gerek.
Ela: Bizim bildiğimiz derken ve bizden akıl almak şaşırıyorum ve gözlerim doldu.
Ayliz: Ne konusu olacaktır şu bu ara ağzından düşmeyen o çocuk mu?
Gül: Aaaa bakın nasıl bildii. Ama onun ismi var ismi Ebu Kara' mm..
Betül: Ayy başlıcam Kara'na hadi anlat neymiş.
Gül: Başlıyorumm
Gül:
Tam üç haftadır siz olmadığınız da onun arkadaş çevresinden olan bir kaç arkadaşımla buluşuyorduk. Ve o sıralarda Ebu' da orada oluyordu ve bol bol muhabbet etme şansım olmuştu. Seviyor muydum, bilmiyordum. Evet haklı olabilirsiniz her gün izliyorsun ağzından, muhabbetlerinden hiç onun adı düşmüyor diyebilirsiniz ama şuana kadar lisede de hep birilerini beğenmiş, hep bir adım attım. Hiçbir attığım adımın sonu güzel bitmediğini biliyorsunuz orası ayrı bir konu. Ama ilk defa bu kadar birine kapıldım ya da ben öyle zannediyorum. Bir gün geç kaldığım için ve canım istemediği için derse girmemiştim ve sizi beklemeye başlamıştım. Zaman geçsin diye de spor salonuna gitmiştim. Ve o da ordaydı ilk o zaman görmüştüm, basketbol oynuyordu. Ve o gün sadece onu izledim ilk gördüğüm an etkilenmiştim. O gün direk Hira'ya mesaj atıp kim olduğunu sormuştum. Ebu, Melih'in arkadaşı olduğu için Hira, onun kim olduğunu biliyordu. Ve o günden sonra her spor salonuna onun için geliyordum. Genelde sosyal biri olduğum içinde onun arkadaşlarıyla tanışıp ona daha yakın olmudum. Tabi bu durumdan sadece sizin haberiniz vardı. Bu durum hep böyle devam etti, her dersim olduğunda derslerim erken olmasa da erken gelip onu izlemeye gitmeye başlamıştım aslında erken kalkmaktan nefret ediyordum. Ama onu gördüğüm günden beri erken kalkıp hızlıca hazırlanıp evden çıkıyordum ve bu durumu kendime bile garip geliyordu ve bir süre sonra aklımdan hiç çıkmamaya başladı. Onun arkadaşlarıyla buluştuğum da o da orada olduğu için heyecanlanıyordum. Ve bu heyecandan dolayı rezil olmaktan zar zor kurtuluyordum. Ortama alışmıştım ve o da bana alışmış gibiydi bir konu olunca fikrimi soruyordu, bana ilgi gösterdiğini hissediyorum ve ben bu davranışlarıyla ona daha da bağlanıyorum. Ve aşklarım asıl konuya geliyorum ben ne yapacağım gitgide bağlanıyorum ve o kadar erkekle konuşmuş, flörtleşmiş bir kız olarak birine bağlanmak beni korkutuyor ya boşa bağlandıysam ben eskiden yaşadığım (ergence de olsa) aşk acısını tatmak istemiyorum o acıyla tekrardan karşı karşıya gelmekten korkuyorum. Ne yapacağım bana akıl verin lütfen..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Manolya
Fiksi RemajaFarklı bir kokudan şüpheye, oradan buralara kadar gelineceği bilinmeyen bir yaşam. Ya da oradan buralara kadar gelen travmalar, korkular ama siz yine de yaşam deyin içimizde kalsın sessizce...