සෙනෙහසට කුමටද ලිංගයක් [ BL NON-FICTION ]✔️

04. තෙවන කොටස

මම දන්නේ නෑ මගේ කදුළු කොච්චර නම් මේ කම්මුල් දිගේ පහළට ගැලුවද කියලා...

දරුවා ප්‍රසූත කරලා දරු පැටියට කිරි ටික දෙන්නවත් ඒ ගෑණි හිටියේ නෑ....

හැමදෙයක්ම දාලා වෙන මිනිහෙක් එක්ක යන්න තරම් ඒකි ජරා උනා...

දන්නේ නෑ ඇයි කියලා... මට වෛර කරන්න උවමනා නෑ නිකරුනේ ඒකිට....

ඒත් මගේ දරුවා නිසාම මම හිත හදා ගත්තා...

දන්නවද තනියම තාත්තා කෙනෙක්ට කෙල්ලෙක් හදා ගන්න හරි අමාරුයි... ගෑණු ළමයි හරි වෙනස්... එ් වෙනස බොහෝ දුරට අම්මලා තේරුම් ගන්නවා... ඕන එපා කම්.... හැමදෙයක්ම එයාලා තේරුම් ගන්නවා....

මම වැඩට ගියේ මගේ දරුවව අරගෙන... ඒක අමාරුයි තමා ඒත් මගේ වාසනාට හොස්පිටල් එකේ හිටපු පුංචි කොල්ලෙක් මගේ දුවව බලා ගත්තා හැමදාම... දුව දවසම වගේ හිටියේ එයා ළඟ....මම හරියට ඒ තරුණයා එක්ක කතා කළේවත් නෑ... ස්තූතියි කියන වචනය විතරක්ම මම ඔහු ඉදිරියේ තැබුවා...

මගේ දුව සතුටින් හිටියා....
අවුරුදු දෙකක් උන පුංචි කෙල්ලගේ කොණ්ඩෙ බෙල්ල ළඟටම තිබුණා...

මම දන්නේ නෑ කොණ්ඩෙ බදින්න... ඒත් මගේ දූ හවසට මගේ අතට එනකොට ඒ ඔලුවේ ලස්සන පොල් ගස් දෙකක්...
පුදුම උනා ගොඩක් මම ඒ වෙලාවේ....
හරියට මූණවත් දැකපු නැති පුංචි තරුණ වැඩකාර කොල්ලා දිහා මම ඒ වෙලාවේ තමා හරියටම බැලුවේ...

" මහත්තයා... දූ හරි ආසයි පැණි රස ජාති කන්න... යනකොට හොඳ දෙයක් පුළුවන් නම් අරගෙන දෙන්න... එතකොට එයාගෙ කකුලේ පුංචි රෑෂ් එකක් වගේ ඇවිත් නිතරම රතු වෙලා... ඒක ගැන හොයලා බලන්න... "

" දරුවව බලා ගන්නවට ගොඩක් ස්තූතියි... මං අනිවාර්යෙන්ම හොයලා බලන්නම්... "

" දරුවෙක්ට තාත්තා විතරක් මදි තමා මහත්තයා... ඒත් ඒ දරුවට තාත්තාගේ ආදරෙත් ගොඩක් වටිනවා... "

" ඔයාගේ නම..... "

" නිතුම් සෙනෙහස් බණ්ඩාර. "

" ඔයා මොකද මෙහෙ කරන්නේ... "

" මම මෙහෙ ඉන්න වයස ආච්චිලා සීයලට කවනවා පොවනවා.... එතකොට දැන් නම් මේ පුංචි පැටියව බලා ගන්නවා... "

" ඔයා දන්නවද දරුවෙක්ට වැඩිපුරම අවශ්‍ය කරන දේ... "

" ඔව් ඒ ආදරය සෙනෙහස රැකවරණය... "