Dear Diary

Ateş

Regulus her şeyden bıkmıştı. Annesinden, babasından, kendinden. O yorulmuştu artık. Ağır geliyordu bazen bazı şeyler ona. Annesi noel tatilinde eve gittiğinde bütün çizimlerini ve resim malzemelerini gözleri önünde ateşe vermişti. Nasıl olurda biricik varisi bir kan haininin resmini çizerdi? Kabul edilemezdi bu. Regulus'a tatil boyunca oda hapsi vermiş, yemek için bile dışarı çıkma izninin olmadığını net bir şekilde söylemişti.

Okula döndüğü zaman zayıflamış olduğunu kimse fark etmedi ya da umursamadılar. Büyük olasılıkla ikinci seçenek. Kimse umursamazdı ki Regulus'u. Annesi sadece mükemmel bir varis olması için dırdır eder, babası varlığını görmezden gelirdi ve abisi, Sirius, o sevmezdi Regulus'u. Yüzüne dahi bakmaz karşılaşsa yolunu değiştirirdi. Regulus'un kimsesi yoktu. En çok bu acıtıyordu canını. Kimsesizlik.

Kendini iyi hissetmediği zamanlarda James'i izliyor, onun gülüşünü gördüğünde içi huzurla doluyordu. Yine o günlerden biriydi bu. James bahçedeki ağaçların birinin altında uyuya kalmıştı. Güzel saçları karların üzerine serilmiş, yüzünde tatlı bir gülümsemeyle uyuyordu James. Onun hasta olacağından emindi Regulus. Onun uykusunu bölmeye kıyamadığı gibi endişeden kafayı yemesi an meselesi gibi görünüyordu. Uyandırsa mı ki? Üzeri de inceydi James'in kesin hasta olurdu. O endişeden kafayı yerken James bey daha da yerleşti karların içine.

Olmayacaktı böyle. James hassas biriydi çok kolay hasta olurdu neden orda uyuyordu ki? Yerden bir avuç kar aldı ve kar topu yaptı ve James'e attı. Ona bir şeyler fırlatmayı bırakması gerekiyordu.

James sıçrayarak uyandığı zaman gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı ve onun şaşkın şaşkın etrafa bakmasını izledi. Bu çocuk niye bu kadar şirindi ki?

James kafasına yine kar topu atılınca kaşlarını çattı. Ondan ne istiyordular ki! Sadece uyumak istemişti... Bu anonim kimdi ve niye James'e sürekli bir şeyler fırlatıyordu! O olduğunu biliyordu. Nerden bildiğini sormayın sadece biliyordu işte. Hissediyordu anonimin yaptığını.

Üçüncü kar topunu kafasına yiyince istemeyerekte olsa kalktı. Yoksa bu gıcık anonim üzerine var olan bütün karı atacaktı biliyordu. Hızlı adımlarla yatakhanesinin yolunu tuttu.  Zaten üşümüştü. Kesin hasta olacaktı. Yatakhaneye girdiğinde bulmayı beklediği şey kesinlikle yatağın üzerinde bir tepside büyük bir kupa sıcak çikolata ve küçük bir tabak dolusu marshmallow değildi.

Mini hikayecikler yazmak gerçekten zevkli