Το επάγγελμα μου είναι καφετζής.
Ξέρω να ακούω τις ανοησίες του καθενώς και να λέω ευχαριστώ. Δηλαδή χωματερή, εκεί που ο καθένας μπορεί να ρίξει ότι άχρηστο έχει.
Και αυτό αποφάσισα να το αλλάξω.
Και οι τιμές μου υπερβολικά χαμηλές για να έχω κόσμο και ας δουλεύω για αυτούς σχεδόν δωρεάν.
Αποφάσισα να αλλάξω επάγγελμα.
Θα δίνω στον κόσμο πρωτοποριακό προϊόν και όχι τις ξεφτυλισμένες αντιγραφές που έδινα μέχρι τώρα.
Καφέδες και αναψυκτικά.
Και θα ζητάω τόσα ώστε να μπορώ να έχω και βοηθό και να βγάζω και λεφτά ώστε να εξελίσσομαι.
Και πως θα το κάνω;.
Πολύ απλά θα κλείσω τον καφενέ και θα το κάνω εμπορικό.
Τα προϊόντα μου δεν θα τα έχει η αγορά.
Θα τα πάρω από τρελούς καλλιτέχνες, από άτομα που δεν πιστεύουν στα ρουσφέτια.
Από άτομα που δεν ξέρουν τι είναι το σύστημα.
Από προσωπικότητες που δεν χωράνε στην κοινωνία όπως είναι φτιαγμενη.
Από χαμένους στην φαντασία τους που δημιουργούν εξωπραγματικα αντικείμενα ή και απλά κείμενα γραμμένα σε ένα κομμάτι χαρτί.
Αγοράζοντας κατι απο αυτούς θα περνεις δώρο και λίγο χρόνο μαζί τους και αυτός ο χρόνος θα σου αλλάξει την ζωή.
Κάποιος θα έλεγε τρελοκομείο θα ανοίξεις.
Μα τρελό δεν ειπαν και τον Αϊνστάιν όταν διατύπωσε τη θεωρία του και τρελό δεν είπαν κάθε πρωτοπόρο μέχρι να αποδεχτούν την αξία του, την ανωτερότητα του.
Και φυσικά ο φόβος της απόρριψης μας κάνει να μην τολμούμε να βγούμε έξω από τα γνωστά.
Μα θα το κάνω και δεν με νοιάζει ο χλευασμός και η απόρριψη του συντηρητικού κόσμου.
Εξάλλου δεν απευθύνομαι σε αυτούς. Αυτοί πιστεύουν πως η γη είναι επίπεδη.
Πως ο κόσμος δημιουργήθηκε πριν 7.000 χρόνια.
Δεν θα ασχοληθώ άλλο με αυτούς. Στον καφενέ τους έλεγα "μάλιστα κυριε, είναι μια άποψη και αυτή" δεν τους έλεγα "άι γαμίσου ρε με τις ανοησίες σου". Μα τώρα θα το λέω.
Και πιστεύω θα βρω τον κατάλληλο κόσμο να υποστηρίξει αυτή μου την δουλειά.
Πιστεύω πως υπάρχουν άτομα που θέλουν να βγούν από το καβούκι τους, από τον απόστειρωμένο κόσμο που ζούνε.
Αυτοί όλοι θα αλλάξουμε την κοινωνία.
Το είχα προσπαθήσει και πιο παλιά δουλεύοντας σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό. Μετά από 5 χρόνια σκληρής δουλειάς κατάλαβα πως ο σταθμός υπηρετούσε το σύστημα και η κάθε προσπάθεια συντριβόταν σε αλευρόμυλο και γινόταν σκόνη.
Στον καφενέ επικράτησε το κομματικό και ιδιωτικό ώφελος του καθενος και κάθε προσπάθεια χάθηκε κάτω από το βάρος των συμφερόντων που ο καθένας είχε.
Αυτό το καινούργιο θα απευθυνθεί σε άτομα ομοιδεάτες άτομα που δεν θέλουν μια από τα ίδια.
Που συμφέρον τους είναι το κοινό συμφέρον.
Προς θεού όχι κουμουνιστικες ιδέες.
Ίσως έρθουν του και κάποιοι που δεν ξέρουν τι ψάχνουν.
Το χρήμα είναι απαραίτητο και θα το επιδιώκω γιατί ζούμε σε καπιταλισμό και το χρήμα κινεί καταστάσεις και φέρνει πρόοδο και ανατροπή σε ένα κατεστημένο καταπίεσης και φόβου.
Μα αρκετή θεωρία.
Έχω μια φίλη που έιχα να τη δω πολλά χρόνια την Αλεξάνδρα.
Έχει ένα μαγαζί με προϊόντα διαφορετικά από καλλιτέχνες όχι τόσο τρελούς, όμως πρωτοπόρους όπως κεραμιστες
και δημιουργούς κοσμημάτων.
Και της ζήτησα να συνεργαστούμε. Μου ψιλογουστάτει και λίγο ή και πολύ θα έλεγα γιατί έχει αυτό το φευγάτο.
Σήμερα την συνάντησα στο μαγαζί της με την βοηθό της την
Χριστίνα.
Το μαγαζί αυτό βρίσκεται χωμένο σε ένα καταπράσινο μερος στο δρόμο για το ελαφονήσι.
Όταν το συναντήσεις πηγαίνοντας για εκεί αναρωτιέσαι αν αυτό που είδες είναι πραγματικότητα ή μια οφθαλμαπάτη λόγο της πολύωρης οδήγησης.
Εκεί πήγα να μου πει που θα βρω τι πρωτότυπο που ψάχνω.
Γιάννη αυτό που ψάχνεις το έχεις μέσα σου μα πρέπει να κάνεις χώρο να βγει από μέσα σου.
Δεν σε καταλαβαίνω Αλεξάνδρα.
Μια ζωή αντιγράφω τους άλλους που θα βρω το πρωτότυπο μέσα μου;.
Αφού η ζωή μου όλη μια αντιγραφή είναι.
Γιάννη μου έχεις άφησε τον εαυτό σου να φανταστεί ελεύθερα;.
Έχεις αφήσει τον εαυτό σου να ερωτευτεί, έχεις αφήσει τον εαυτό σου να δει πέρα από την πραγματικότητα που νομίζεις;.
Ε....ναι κατά κάποιο τρόπο είχα ερωτευτεί μικρότερος θυμάμαι και ήταν κάτι ξεχωριστό.
Έχω φανταστεί μια ζωή που όλα λειτουργούν διαφορετικά.
Τα κάτω είναι πάνω και τα αδύνατα πραγματοποιούνται.
Γιάννη μου αυτό είναι.
Εκεί θα βρεις αυτό που ψάχνεις
το έχεις μέσα σου. Μην το ψάχνεις ούτε σε εμένα, ούτε πουθενά αλλού.
Δάκρυσα από τη χαρά μου.
Την Αλεξάνδρα την εκτιμώ γιατί είναι βιοπαλεστής και αυτοδημιούργιτη.
Βέβαια της αρεσει και η καλή ζωή.
Κάνει τα ταξίδια της και περνάει καλά με την πρώτη ευκαιρία.
Έμεινα μερικές μέρες κοντά στο μαγαζί της Αλεξάνδρας και την επισκευτομουνα καθημερινά τα πρωινά.
Μου είχε δώσει το ελεύθερο και πολλές φορές μου εξηγούσε τι έκανε και γιατί.
Βλέπεις μου λέει αυτό το κόσμημα είναι επώνυμο, κάποιος κόσμος το ξέρει και θα το πληρώσει και ας είναι πιο ακριβό. Αυτός που το σχεδίασε έχει γούστο.
Βλέπεις αυτά τα κεραμικά είναι πίστα αντίγραφα του μουσείου και όσοι ξέρουν μαγεύονται.
Γενικά μου εξήγησε πολλά.
Την ευχαρίστησα και έφυγα με πολλές απορίες για το τι θα κάνω.
Μετά είπα να πάω σε ένα γνωστό μου ποιητή. Θα τον έλεγα λίγο χαμένο μα από τέτοιους μπορείς να πάρεις καλές απαντήσεις.
Μανώλη θα αλλάξω επάγγελμα.
Καιρός ήταν, μου απάντησε και εγώ αναρωτιόμουν πως άντεξες τόσα χρόνια με αυτούς τους χαμένους.
Δεν ξέρω Μανώλη ίσως και εγώ ήμουν ένας από αυτούς.
Ναι γιαννη ήσουν, μα δεν άκουγες και κανένα.
Και τώρα τι θα κανεις;.
Θέλω να εμπορευτώ κάτι πρωτότυπο όπως τα ποιήματα που γράφεις φίλε Μανώλη.
Μα αυτά δεν εμπορεύονται.
Χαρίζονται. Αν θες εμπόριο και πρωτοτυπία να είσαι προετοιμασμένος να ξεχάσεις τον εαυτό σου και αυτό που έκανες μέχρι τώρα.
Να είσαι αποφασισμένος να ρισκάρεις την υπόληψη σου, τις οικονομίες σου.
Δεν ξέρω αν έχεις τα αρχίδια γιατί μέχρι τώρα κότα ήσουν.
Και το ξέρεις πολύ καλά.
Κρυβοσουνα πίσω από τους γονείς σου. Δεν νομίζω να είσαι διατεθειμένος να ρισκάρεις τόσο πολύ. Πήγανε υπάλληλος σε ένα ξενοδοχείο και το χειμώνα άραζε στο καφενείο.
Μπορεί να μην κάνεις τίποτα σπουδαίο μα δεν θα κινδυνεύσεις.
Έφυγα χωρίς να χαιρετήσω το Μανώλη προβληματισμενος.
Ο Μανώλης με ήξερε καλά και αυτά που είπε τα είχα στο μυαλό μου. Λες και με διάβασε για αυτό θύμωσα.
Θα μείνω νηστικός για 10 μέρες.
Θα μείνω και απλητος σκέφτηκα ίσως το μυαλό μου ξελαμπικάρει. Μόνο νερό θα πίνω, από λίγο.
Και θα απομονωθώ. Θα ενημερώσω για να μην με ψάχνουν, να σκεφτώ.
YOU ARE READING
Μπαμπάκα, Μανούλα, άντε να γαμηθείτε.
Actionη προσπάθεια μου να μετεξέλιχτώ σε ένα άνθρωπο ανεξάρτητο, πρωτοπορο που δεν θα είμαι το "καλό παιδί" ή ο "αντιγραφέας" των άλλων γιατί μεχρι τώρα δεν είχα τη δική μου ζωή.