Μπαμπάκα, Μανούλα, άντε να γαμηθείτε.

έβαλα όριο στον εαυτό μου

Είναι κάποιοι άνθρωποι που με τραβάνε αλλά και με αποθούνε επίσης.
Είναι οι αλκοολικοί, άλλοι πιο αλκοολικοί και άλλοι λιγότερο αλκοόλες, όσο πατάει η γάτα δηλαδή.
Με τραβάνε γιατί και εγώ ήμουν αλκοόλας για κάποια χρόνια και κάποιες φορές πίστευα πως αν τους κάνω παρέα θα τους βοηθήσω να κόψουν το αλκοόλ.
Αλλά καταβάθος ένιωθα σημαντικός και σκότωνα και την μοναξιά μου,  έστω και με ένα αλκοολικό, μιας και οι άλλοι μου ηταν πιο δύσκολοι για παρέα.
ΜΕΓΑ ΣΦΑΛΜΑ.
Ο αλκοόλας δεν βοηθιεται κάνοντας τον παρέα. Ουτε εσύ γινεσαι σημαντικος, ουτε η μοναξια καλυπτετε απο ενα βρωμερό αλκοόλα.
Το αντίθετο αποδέχοντας τον, τον σπρώχνεις πιο βαθιά στην μπέκρα και κινδυνεύεις να αρχίσεις και εσύ το ποτό.
Ο αλκοολικός θέλει απόρριψη.
Αμέσως χωρίς συζήτηση.
Απορρίπτεις τον αλκοολισμό μαζί με τον άνθρωπο.
Δεν θα πάρω από εσένα τίποτα ούτε λεφτά, ούτε παρέα.
Τα λεφτά σου βρωμάνε, η παρέα σου είναι καταστροφική.
Αμέσως όριο, ουστ στα τσακίδια  , παλιοαλκοόλα ή παλιοχασίκλα.
Το ίδιο πράγμα είναι.
Έτσι έδιωξα όλους τους αλκοόλες από τον καφενέ και από την ζωή μου φυσικά και ξεμαγάρισε ο τόπος.
Και ορκίστηκα στη ζωή μου να μην ξαναπάρω λεφτά από αλκοολα και να μην ξανακάνω παρέα μαζί τους.
Τι ... έχεις άλλη γνώμη. Σκασίλα μου, για να μην πω στα αρχίδια μου, εσύ να τους κάνεις παρέα και να τους βοηθήσεις παλιομαλάκα μέχρι να βρεθείς να πίνεις μαζί τους παλιομαλάκα.
Μα δεν θα σε ρωτήσω τι κανω.
Αυτό έκανα και νιώθω περήφανος που τα κατάφερα.
Και αυτό θα κάνω από εδώ και πέρα.
Απόρριψη στου αλκοόλες.
Μα θα με απορίψουν και εμένα κάποιοι άλλοι.
Αυτό ήδη το κάνουν. Και για να γίνω δεκτός σε κάποιους κύκλους πρέπει να φτύσω αίμα. Πρέπει να αλλάζω νοοτροπία να γίνω άλλος άνθρωπος.
Κάποιος που δεν θα με αναγνωρίζω.
Που θα λέω...ρε εσύ εγώ σκεφτόμουνα έτσι και εγώ έκανα αυτές τις μαλακίες μέχρι πριν από λίγο καιρό.
Ναι μέχρι αυτό το σημείο.
Έβαλα όριο και στους γονείς μου που πεθαίνουν 30 χρόνια τώρα, ιδιέτερα η μάνα μου.
Πέθαινε κάθε μέρα από όταν την θυμαμε.
Αχ παιδι μου η καρδιά μου.
Δεν θα αντέξω έχω αυτό και το άλλο.
Ψόφα μανουλα ψόφα.
Και πατερουλης μου κι αυτός δεν μπορούσε, ψόφα καργιόλη.
Μα δεν ψόφησαν ζουν ακόμα μετά από δεκαετίες. Η ζωή μου ψόφησε πιστεύοντας τους.
Τώρα όταν  πεθάνουν δεν ξέρω αν θα έχω θλίψη ή αν θα κάνω παρτυ.
Και θλίψη θα έχω για τα χρόνια που τους πίστευα.
Μα εφτεγα και εγώ γιατί ήταν μια σίγουρη λύση να τους κλαφτώ, να ζητήσω χρήμα.
Τώρα τους έχω γράψει στα αρχίδια μου και το ίδιο θέλω να κάνει και το παιδι μου.
Από τώρα όχι όταν γεράσει.
Από τώρα θέλω να με γράψει στα αρχίδια του και να ζήσει τη ζωή του κάτι που το κάνει.
Έβαλα όριο και στην πουτανα.
Σε αυτήν που πίστεψα πως θα με σώσει από την μοναξιά, από την αγαμία από την αφραγκία, από όλα.
Αρχιδια θα σώσει.
Αν δεν σταθώ γερά στα ποδάρια μου, καμιά πουτάνα δεν θα με σώσει. Και ούτε και εγώ θα σώσω καμία που είναι ετοιμόρροπη.