Είδα ένα τρομακτικό όνειρο.
Κάποιοι μου κλέψανε τα φωτάκια των Χριστουγέννων.
Μου κλέψανε τη χαρά και ξύπνησα στεναχωριμενος και απογοητευμενος.
Μα ξαναέκλεισα τα ματια μου και φαντάστηκα την σκηνή.
Αυτή τη φορά δεν πιαστηκα κορόιδο. Αυτοί που με πλησίασαν να με κλέψουν τους έσπασα στο ξύλο. Κράτησα τα φωτάκια και τη χαρά.
Το ίδιο έκανα και με το παρελον γύρισα στην παιδική μου ηλικία
και είδα τις σκηνές που με πονάνε και τις διόρθωσα.
Γύρισα γύρω στα πέντε μου χρόνια τότε που ήμουν χοντρός και γλίστρησα και έπεσα και ο πατέρας μου άρχισε να με βρίζει από επάνω.
Τότε άλλαξα την εικόνα με πόνο καρδιάς. Με φαντάστηκα αδύνατο και να μην πέφτω.
Μα να χορεύω από χαρά.
Ρώτησα τον τοτε πατέρα μου ποιος είναι ο ρόλος σου ρε παλιομαλάκα.
Να βρίζεις το παιδί σου αρχίδι.
Φέρνεις ένα ξεροκόματο γιατί εργάτης ήσουν. Δεν προσπάθησες να κάνεις κάτι άλλο. Δεν θα σου πω κάτι άλλο χάνω τα λόγια μου ήσουν ανύπαρκτος.
Φυσικά στην ζωή μου τον έχω συγχωρέσει.
Μα στο παρελθόν γυρνάω και του τα λέω και φτιάχνω το δικό μου παρελθόν και άρα και το παρόν μου και ας πονάει.
Μια άλλη φορά ένας γείτονας μου είχε δώσει ένα νόμισμα να προσέξω το παιδί του που είχε σύνδρομο νταουν και εγώ το πήρα.
Δεν ήθελα να κάνω τον νοσηλευτή μα τον έκανα.
Ήθελα να παίξω με τα άλλα παιδιά και όχι να κάνω το νοσηλευτή.
Κάποιος θα έλεγε πως ηταν μια καλη πραξη.
Εσυ κάποιε αι γαμισου.
Έτσι γύρισα στο παρελθόν και έγινα 5 χρόνων και είδα τον γερό με το νόμισμα.
Δεν θέλω τα λεφτά σου ασε με ησυχο και βρες κάποιον ειδικό.
Μια, μια τις εικόνες άρχισα να τις διορθώνω και αν και μου είναι επώδυνο το κάνω συστηματικά και μετά νιώθω ανακούφιση.
Θα διορθώσω κάθε εικόνα επώδυνη και θα φτιάξω το ρολόι
του μυαλου μου να δείχνει την σωστή ώρα.
Γιατί εμένα έχει σταματήσει γύρω στα 1985 όταν ήμουν 16. Δεν ξέρω γιατί ίσως γιατί ήμουν νέος γιατί ήταν μια καλή χρονιά.
Μα ο χρόνος πέρασε και έχουμε 2023 και εκεί θα βάλω την ώρα και θα το ρυθμίσω να μην χάνει ούτε δευτερόλεπτο.
Και αν δεν μου αρέσει που μεγάλωσα ας δω και τα καλά μου.
Οπως να διορθώνω τα λάθη μου, να φτιάχνω τον εαυτό μου.
Ξεκούραση τώρα γιατί αυτά είναι επώδυνα.
Γύρισα πάλι εκεί στα παλιά και στο πατρικό μου.
Πέταξα έξω τα πάντα. Το γκρέμισα και φύτεψα ένα δέντρο μέσα. Εκεί προσκάλεσα την φιλενάδα μου να κάνουμε οικογένεια δική μας.
YOU ARE READING
Μπαμπάκα, Μανούλα, άντε να γαμηθείτε.
Actionη προσπάθεια μου να μετεξέλιχτώ σε ένα άνθρωπο ανεξάρτητο, πρωτοπορο που δεν θα είμαι το "καλό παιδί" ή ο "αντιγραφέας" των άλλων γιατί μεχρι τώρα δεν είχα τη δική μου ζωή.