Müziğin Ahenk'i

4. Bölüm

Bölümde geçen şarkı : Bu Kalp

Dinlemenizi tavsiye ederims

<>

O ikisi çıktıktan sonra Ahenk arkadaşlarının yanına döndü. Çok sinirliydi. Hem kandırılmıştı hem de asla duymadığı şeyler duymuştu.

Bateri setinin önüne oturup bagetlerini eline aldığında arkadaşları sinirini çoktan fark etmişti.

"Yine burnundan soluyor. Karışmasak mı bu sefer?" dedi İrem korkuyla.

"Olmaz. İlk defa bu kadar sinirli görüyorum onu." dedi Merdo. Cemo da ona katıldığını belli eden mırıltılar çıkardı.

Ahenk eline aldığı bagetleriyle sinirle davullara vurmaya başladı. Her vurduğu bir öncekinden daha sert bir ses çıkarıyordu. Ve bu çıkan sesler çok hoşlarına gitmişti.

"Sinirliyken bile kendinden ödün vermiyor. Öz ablam." dedi Cemo.

"Ben dayanamıyorum." dedi Merdo ve öne atılarak Ahenk'in bileklerinden tuttu. Ahenk bu ani hareketle elini tutan şahısa baktı. Merdo'dan başkası değildi.

"Kalk ayağa. Hadi. Ne olduğunu anlatacaksın." dedi Merdo itiraz kabul etmediğini belli eder sesiyle.

Ahenk tek hamlede bileklerindeki ellerden kurtuldu. "Yok bir şey." dedi sinirle ve yeniden davullara vurmaya başladı.

Merdo vazgeçmedi. Yine bileklerinden tuttu ve bu sefer ayağa kaldırdı onu. Ahenk'in şaşırdığını görünce bunu fırsat bilip elinden biraz daha sert bir şekilde vurulursa kırılacak olan bagetleri tuttu ve davulların üzerine rastgele bıraktı. Bileğini tuttu ve peşinden sürüklemeye başladı.

"Öz abim. Kaptı kızı götürüyor." dediğinde Cemo, onun gibi olan biteni izleyen İrem başını salladı.

"Of Mert! Bir şey yok diyorum!" dedi sızlanarak Ahenk.

"Var bir şey, var." dedi Mert ve onu masalardan birine zorla oturttu.

Ahenk oturduğunda kendisi de karşısındaki sandalyeye oturdu. Gözlerini ona diktiği sırada Ahenk masaya bakıyordu ve sinirle soluyordu. Çatık kaşları sinirini yeterince belli ediyordu.

"Sinirlisin. Soğuk bir şeyler getirteyim mi?" diye sordu Merdo.

"Sinirli değilim. Bir şey de istemiyorum."

"Sinirli değil misin?" diye alayla güldü Mert. "Az önce neredeyse sadece bagetlerini değil davullarını da kırıyordun."

"Biraz daha konuşursan kafanı da kırarım Merdo." dedi ve kollarını göğsünde bağlayarak arkasına yaslandı.

Mert ona gülümseyerek bakmaya başladı. Anlatacağını biliyordu. Sadece biraz zorlanması gerekiyordu. Ahenk ise gözlerine dikilen gözlere baktığında "Ne var? Ne bakıyorsun?" dedi sinirle.

Merdo gülümsedi. "Anlatmanı bekliyorum."

Ahenk durup düşündü. Az önce yaşanılanları anlatsa mıydı? Sonuçta özel değil, kendisini de ilgilendiriyordu. En azından anlatıp rahatlayabilirdi.

"Gelenleri gördün değil mi?" diye başladı. "Armağan Bey ve abisi." dedi. Gerçek ismini söylemedi. Belli ki gerçek ismini herkesten gizliyordu. Bu yüzden açık etmedi.