18. Davetsiz Misafirler

22 20 0
                                    

İnsan bazen yorulur usanır. Sevdiğinden uzak olmak can yakar. Çevrendeki insanları kaybetmemek için kaçar. Bende bunu yaptım kaçtım.

Ama yapmak zorundaydım. Ben kolay kolay dayanılan bir insan deyilim ki
Çevredeki insanları kaybedemem.

Onlar beni seviyor. Beni herseyimle seven insanlar sayılı.

Korku bedenimi her zaman sarıyor.
Sevilmedim ki ben annem gözünden belki çevremdeki insanların sevgisini kaybetmekten, küçüklüğümde tam tatmadım , sevgiyi kaybetmek beni yıkar korkusu var...

Şimdi başladığımız yerdeydik.

" Demek sana yaptığımız işkenceler yetmediği demek komutan" dedi

Deniz burnundan soluyordu.

" Komseri bırak beni ala bilirsin." Dedi. Adamın gözü parladı. Bana bakarken" güzel güzel azının tadını biliyorsun. Komutan" dedi. Ben azımı acıcakken gelen silah sesiyle

Ve yakalamamız gereken adamın yere sırtüstü düşmesi bir oldu.

Adam yerde yatıyor. Onun çalışanları
İse bizim arkamıza bakıyordu. Kalbinden vurulmuştu.

Konuşma çabası sarf ediyordu.

" On-onlar burdan sal-salam çık-çıkmicak vurun on-onları" dedi.

Denize baktım. Azından küfür savurdu.

Adamlar silahına hareket ettiğinde kemerimden silahımı çıkardım.

Aynısını denizde yaptığı. Kenar duvara geçti.

Arkada ki Bizim ekip ve onların ekip
Ateş etmeye başlamıştı.

Burdan sağlam çıkarmıyız. Melike.

Çıkarız çıkarız.

Sen öyle diyorsan öyle olsun.

Öyle olucak zaten.

" Aybüke! Melike komserin oraya geç onu kola!!" Dediğinde göz devirdim

Ve yer değiştirip. " Ben kendimi korurum!! Herkez kendini koruyup kolasın!!" Derken sesim çok yüksek çıkmıştı.

Olsun bizi korusun nolcak Melike.

İç Ses sus beni sinir etme.

Deniz göz devirdi. " Buradan çıkınca sana gösterim ben " dedi deniz gülümsedim.

" Bekliyor olucam. " Dedim.

Bana bakıp göz kırptı.

Melike senin şuan bayılman gerek

Niye bayilim?

Kalbin yerinden çıkacak Melike

Olabilir.

Deniz yanıma gelmek için hareket ettiğinde arkadan ona doğruttulan silahla nişan aldığım adam benden önce tetiğe  basıp sıkmıştı.

"DENİZ" dediğim sıra Denize koşup üstüne atlamıştım.

"MELİKE DUR." dedi murat

"DUR MURAT ÇIKMA." dedi Aybüke

Kurşun duvara geldi. Benle Deniz yerde yatıyorduk. Ona sımsıkı sarıldım.

Bize kurşun denk gelmemişti. Ama duyulan inleme sesiyle oraya döndük.

Murat komser kolundan vurulmuştu.

Deniz benimle birlikte koltuğa doğru sürünürek ilerledi.

Koltuğun arkasına geçtiğimizde beni kucağına aldı.

Çocukluk Aşkım Ve Komutan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin