хорин дөрөв : хараал
⎯⎯ ୨ ୧ ⎯⎯
Jake's POV/flashback
"Суказэйны новшнууд бүгд цэвэр цусныхан гэдгийг мэднэ биз дээ?"
Ёнсүн тамхиа задлан ийн хэлээд Сонхүн бид хоёр луу эргэж ч харсангүй. Нэгэн цагт найзууд байсан хүмүүсээ одоо ингэж ихээр үзэн яддагийг нь ойлгохгүй байгаа ч миний түүнийг үгүй хийхийг хүсдэгтэй төстэй л бололтой.
Удам угсаа, өнгөрсний өш хонзон гэж тайлбарлавал л илүү ойлгомжтой юм.
"Тийм л дээ. Гэхдээ бид хоёр талд л өөрсдийнхөөрөө амьдарч байгаа юм хойно заавал-" гэсээр Сонхүныг эмээсэн байртай хэлсэнд Ёнсүн сая л бидний өмнө ирэн зогслоо.
"Бидний өвөг дээдэс яг л чам шиг бодолтой байсан. Гэтэл тэд яасныг санаж байна уу? Хүмүүстэй нэгдэх тавилантай байсны төлөө биднийг ямар их гадуурхан зовоосон билээ"
"Мэдээж цэвэр цус сорогчдын хувьд бид эрлийзүүд учраас тааламжгүй санагдах нь тодорхой шүү дээ"
"Үгүй ээ, Сонхүн! Үгүй! Чиний ээж, аав, эмээ, өвөө, ах дүүс гээд бүгдийг тэд өөрсдийнхөө дунд ч, энгийн хүмүүсийн дунд ч оршиж боломгуй зэрэмдгүүд мэт үзсэн"
YOU ARE READING
MEMORIES OF THE MARK
FanfictionОлон мянган жилийн турш тэрсэлдсээр ирсэн цус сорогчид хүн төрөлхтнөөс холдож, газар нутгаа тусгаарласнаар тэдний тэмцэл намжив. Гэсэн ч хүмүүний ертөнцөд хаягдан үлдсэн цус сорогчдын тухай хэн ч, юу ч мэдсэнгүй хэдэн зууныг үджээ... _______ ❤️05.22...