Damian'ın Büyülü Kitapları

1.bölüm

"Geç kaldın."
Elindeki kitabı sertçe kapatınca hızla içeri girip tahta kapıyı kapattım. Alt dudağımı emerken ne söyleyebileceğimi düşündüm. Kafasını bana doğru çevirdi. Tek camlı gözlüğünü düzeltti.
"Yeni mi uyandın?"
Yutkundum.
"K-Köpek kovaladı."
Gözlerini biraz kıstı. Bir şeyler söylemek için dudaklarını araladı. Sonra aklına bir şey gelmiş gibi başka yöne döndü.
"Bir daha geç kalma. Otur."
Hızlıca sandalyeye oturup dün yarım bıraktığım kitaba uzandım.
"Onu değil. Diğer kitaba başlayacağız. Bugün geç kalmasan o kitapla başlardık ama sana ödev olacak."
İşlemediğimiz bin sayfaya bakarak kaşlarımı kaldırdım.
"Anladım efendim. Ödevim ne zamana olacak?"
"İki gün sonraya."
Yetiştiremeyeceğim düşüncesiyle karnım kasılırken kafamı salladım.
"Anladım."
"Dalgınsın değil mi?"
Yeni kitabı önüme çekerken bana doğru eğildi.
Kitaptaki konuları anlamaya çalışırken dikleştim.
"Tamamen derse odaklıyım. Ayılmak için..."
"Efendim diyorsun hala Aidan."
"Üzgünüm."
"Damian de en azından."
Botumun içinde batan taşı çıkarmaya çalışırken kafamı salladım.

Cebindeki peçeteyi bana uzatınca yüzüne baktım.
"Çamurun içinde yuvarlanarak mı köpekten kaçtın?"
Peçeteyi alarak yüzümü sildim.
"Boynunda da var."
Boynumu da sildikten sonra peçetesini katladım.
"Temizledikten sonra getireceğim efendim."
"Damian!"
"Damian."
"Şimdi peçeteyi ver."
"Temizle-"
Damian elini uzattı. Aidan elindeki kirli peçeteyi adama verdi.

"İlk büyüyle başlıyoruz."
Peçeteyi cebine koyarken Aidan sayfaları karıştırdı. Okudukları kitaplar gerçekten ağırdı. Eski dilde yazılmışlardı ve silik kısımları bulunuyordu. Büyüyü birçok kez deneyerek o boşlukları doldurma görevleri de Damian'a düşüyordu. Tabi Damian'ın işi varsa Aidan'ı görevlendirebiliyordu.
(ki genelde hep öyle yapardı. Kim ne diyebilirdi ki? Prenslik zordu ve Damian her şeye yetişemezdi.)