6.bölüm

183 21 7
                                    

Karşıma çıkan kişiyle birlikte geriye doğru sendeledim. Elimdeki tabakları hızlıca göğsüme yaklaştırdım.
"Üzgünüm efendim."
"Bu kadar hızlı koştuğunu düşünmemiştim."
Kafamı kaldırıp Damian'a baktım.
"Davet için hazırlıklar yetişmeli prensim."
"Bana resmi ağız konuşman çok hoş Aiden."
Çevremize bakındım.
"Her zaman böyle olmalı prensim. Kuralları biliyorsunuz."
Tabakları elimden alırken panikledim.
"Prensim, bu benim işim!"
"Şşşttt... çok bağırıyorsun."
Hızla elimi dudaklarıma bastırırken birinin duymaması için dua ettim.
"Üzgünüm. Haklısınız."

Bir anda kolyemi kavrayınca Damian'a doğru eğilmiş oldum.
"Büyüsü bitmiş. Yenileyeceğim."
Kolyemin ucunu avuç içinde sıkarken soluklanmaya çalıştım.
"Sabah erken mi başladınız?"
"Altıda."
Kaşlarını çattı.
"Anladım."
Elindeki kitaba yanlışlıla gözüm kaydı.
"İlgini mi çekti?"
"Üzgünüm prensim. Yanlışlıkla baktım."
"Okuyabildin mi?"
"Biraz silik. Büyünün ilkeleri?"
"Büyünün prensipleri."
"Her büyü var mı? Yoksa yalnızca iyileştirme büyüleri mi?"
"Savaşla alakalı birkaç büyü."
Ortalıkta dolanan dedikodular aklıma düşerken gözlerim bir yere odaklandı.
"Anladım prensim."
"Merak ediyorsan daha basit bir dille yazılmış kitabı sana ödünç verebilirim."
"Olur mu prensim öyle şey? Eğer izin verirsiniz kulübede okuyabilirim ama ödünç alamam."
"Odamda okumak ister misin?"
"N-Ne?"
Koridordan gelen adım seslerini duyduğumuzda ben gözlerimi kocaman açarken Damian kolyemi bıraktı.

Hızla masaya ilerlerken Damian elindeki kitabı masaya vurdu. Adımlar bizim olduğumuz yerden uzaklaşınca derin bir nefes aldım. Ensemde bir nefes hissedince panikle sandalyeyi tuttum.
"P-Prensim."
"Odama gelip kitabı incelemene izin veriyorum."
Elimdeki tabağı masaya düzgünce yerleştirirken parmakları elime değdi. Elimin üstündeki çiziğin üstünde parmağını gezdirirken iyileştiriyordu.
"Bugünlerde çok yoruluyorsun. Her gün yaralanıyor gibisin."
Yaram iyileştikten sonra elimi bırakmadı.
"Yaralandığın zaman bana gelebilirsin Aiden."
"P-Prensim gitmeliyim."
Sandalye ile arasından sıyrılırken panikle eteklerimi düzelttim. Elimi göğsüme koyarak eğildim.
"Size minnettarım."

Damian'ın Büyülü Kitapları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin