İmam Bey - 17 Mehmet Ceylan Aşkı

1.1K 49 0
                                    

İki ölüm
Boğulacak gibi dalmışım gözlerine,
Bakarken büyük laflar etmişim içimden,
Sana susmuş kalbine konuşmuşum.

Sabah uyandığımda çok halsızdım o gün fatma teyzenin dedikleri aklımın içindeydi acaba Mehmet istermiydi ayşeyi o soğuk adam bana bile konuşmazken o kadını severmiydi ama benim hikayemde pes etmek yoktu aşağıya inip annemin yanına geçtim "annem günaydın" anneem bana gülerek baktı "günaydın güzel kızım sana güzel bir haberim var" neydi acaba "dinliyorum annecim"
"baban köye gitti 1 ay yok rahat rahat gez dolaş" duyduğum en güzel haberdi "Ne güzel bir haber annem" annemle birlikte güzel bir kahvaltıdan sonra üstümü değiştirip kuran hocalığı yapabileceğim bir cami aramaya çıktım küçük bir cami vardı orayı dolaştım gözüme kapıda biri çarptı Ayşe vardı orda yanındaki kimdiki oraya doğru ilerledim Mehmetdi o ne konuşuyorlardı bir cesaretle onlara ilerledim "selamunaleyküm" ikisi beni fark edip bana baktı "aleykümselam ceylan" dedi Mehmet Ayşe bir ses çıkarmadı Mehmet burada hocalık yapıyor olmalıydı "rahatsızlık verdim ben hocalık yapmak için cami arıyordum burayı gördüm geldim" "bizde buraya kadın hoca arıyorduk Ayşe de onun için gelmiş nasip işte başlayın burda ikiniz yanınızda olucam bir sorun olursa ben ilgilenicem " Ayşe neden geliyordu o kuran bilmezdi onun işi mehmeti ayartmaktı başka amacı yoktu ama ben buna asla izin vermicektim.

&&
Bugün camiye gidip derse başlicaktım tam 20 çocuk vardı 2 şer grup yapıp ayırdık ayşeyle yakın olmak istemiyordum mehmetle onları yan yana görmek bile istemiyordum üzerimi giyindikten sonra yola koyuldum çocukları oldum olası çok severdim ve çok heyecanlıydım onlarla ilgilenmek istiyordum caminin önüne gelmiştim çantamı içeri koyup içeri geçtim Mehmet ve Ayşe derse başlamışlardı benim küçük grubum orda oturmuş beni bekliyorlardı mehmetin gözleri beni buldu onlara selam verdikten sonra derse başladım "selamunaleyküm çocuklar" hep bir ağızdan "aleykümselam" dediler hepsi çok tatlılardı "ben ceylan hocanız derdinizi ben vericem bana her türlü soru ve isteğinizi söyleye bilirsiniz" demiştim hepsine sıra sıra harfleri öğrettim baya yorulmuştum "evet çocuklar bugünlük yeter velileriniz sizi dışarda bekliyor şimdi grubumuza bir isim koyalım Ordan biri atladı" sincaplar olsun hocam" hepsi bir ağızdan evet diye bağırdılar
"tamam sincaplar şimdi sıraya geçin ve sırayla dışarı çıkıyoruz" onları velilerine teslim edip köşeye oturdum çok yorulmuştum eve nasıl yürücektim onu bile bilmiyordum arkamdan bir ses işittim "yorulmuş gözüküyorsun" bu mehmetin sesiydi "evet yoruldum ama güzel bir iş yapıyorum çok güzeller onlarla ilgilenmek çok güzel" tebbesüm etti "çocukları çok seviyorsun" ona kafamı salladım "evet seviyorum"
"yorgunsun eve ben bırakırım seni gel". "sana zahmet olmasın Mehmet yani M-Mehmet abi" yüzü değişmişti
"Ne zahmeti gel" onun arabasına doğru yürüdük
Arabada hiç konuşmamıştık o susuyordu ben susuyordum evin önüne gelmiştik ve ben artık adım atıcaktım "Mehmet istesene beni babamdan"

Son
Evet heycanlı bir yerde bıraktım
Bakalım neler olucak düşünceleriniz neler merak ediyorum oy vermeyi unutmayın sizleri seviyorum 🌈💗

İMAM BEYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin