Gizli Günahlar (Nightkiller / Killermare)

Bölüm Dört - Oda

Ensemdeki ses ile irkildim ve yavaşça arkamı döndüm, ardından kendimi Nightmare ile burun buruna buldum. Yutkundum ve nefesimi tuttum. Yüzünde yine o sırıtışı vardı, ama sanki bu seferki bin beteri idi. Tek gözü kısıktı, ama tuhaf bir şekilde yeşil ışık gibi parlıyordu. Eli çeneme gitti, onu hafiften tutup kaldıracaktı ki eline vurdum ve geri adım attım. Tam kapıdan çıkıp kaçıcaktım ki demir kapının kilitlenmiş olduğunu fark ettim.

Nightmare: Bu sefer öyle kolayca kaçamazsın Killer. Madem kendini ve ırzını bu odaya gizlice gelerek riske attın, o zaman yakalandığında da soonuçlarına katlanmak için hazır olmalısın.

Killer: Kahretsin... Patron, bırak gideyim.

Nightmare: Ah hayır, sanmıyorum.

Avına yaklaşan avcı gibi yanıma geldi ve beni duvar ile arasına aldı, ellerini bileklerimle duvara bastırdı. Bir dakika... o şekil değiştirebiliyor muydu?! Ne zamandan beri kendini benden uzun yapmıştı?!

Nightmare: İznin olmadan seni becerecek değilim, o yüzden sana soruyorum. Yapabilir miyim?

İçimdeki ona yumruk atma isteği, küfretmek ve ne kadar adi birisi olduğu söylemenin boğazımda takılı kaldığını hissettim. O ise... tuhaf bir şekilde benden izin istemişti. Bunu beklemiyordum açıkcası, beklediğim şey onun zorla yapması idi.

Peki şimdi ne yapmalıydım? Yani evet, hala bu odadan çıkmak istiyordum ama bir yanımda kalmamı ve onun beni becermesine izin vermemi istiyordu. Ah ne saçmalıyorum, ikimizde erkeğiz bu çok yalnış olur. Ama... daha önce yanlış olan bir çok şeyi yaptım, biraz daha yapsam bir şey olmaz. Hayır, buna izin veremem, onu doğru dürüst tanımıyorum bile. Ama daha önce de tek gecelik ilişkilerim olmuştu, yani sorun çıkmazdı.

Nightmare: O zaman şöyle yapalım. Ufak bir öpücük. Ardından istemezsen kapıdan çıkar gidersin, ama kalırsan. *ıslık sesi* O zaman elimden kaçamazsın.

Kafamı salladım onaylar şekilde, bunun, seçim yapmamda yardımcı olacağını umdum.

Soğuk kemiklerini yanağımda hissettiğimde kafasının benimkine yaklaştığını gördüm. Gözlerimi kapattım ve dudaklarımı araladım (Neila: Biliyorum bu salakların dudakları yok, ama banane.) Onunda aynısını yaptığını düşündüm ve dudaklarını dudaklarımda hissettim. Bütün vücudundaki balçık yüzünden zor görünse de dudakları daha önceki arbedelerden dolayı yaralı ve kuru gözüküyordu. Ama şimdi... yumuşacık ve sıcaktılar. Bir bileğimi hala sıkı sıkı tutuyordu ama diğer serbestti. Yavaşça kapşonlusunu kavradım, ardından kendime çektim. Bunu, devam etmesi için işaret olarak algılayacağını umarak onu öpücüğüne karşılık verdim. Birkaç saniye sonra dudaklarımızı ayırdı.

Nightmare: Sanırım devam ediyoruz?

Killer: Lanet olsun ki evet.

Nightmare: Akıllı oğlan. Kral ve aynı zamanda efendin tarafından s*kilmek neymiş göreceksin~