Gizli Günahlar (Nightkiller / Killermare)

Bölüm Sekiz -

(No going back, 'cause I'm already on the borderline~)

•Nightmare Anlatıyor•

İçimdeki tuhaf duyguları bastırmaya çalıştımaya çalıştım, susmaları ve beni yanlnız bırakmaları için kendime yalvarıyordum.

Ona nasıl söylerdim kedilerden ölümüne korktuğumu? (canon) Kediye salmamın sebebinin ondan korkmam olduğunu söylersem onun üzerindeki otoritem giderdi. Bende ondan daha kolay bir yol olan bağırmayı seçtim.

Nightmare: Sen kimsin de benimle böyle konuşuyorsun?!

Killer: Erkek arkadaşın ve bu kedilerin bakıcısı olarak!

Ağzından çıkan kelimelere karşılık vermedim bir anlığına, onun yerine onu boğazından tutup duvara bastırdım. Ani hareketim ile kedi kucağından fırladı ve uzaklaştı.

Nightmare: Bizi kimseye bahsetmeyeceğini söyledin. Bunun bedelini ödetmemi mi istiyorsun?

Killer: Duyan duysun! Beni her gece deli gibi s*ktiğini duyan duysun!

Nightmare: Kapa çeneni!

Aniden kafasını duvara çarptım, tabii ki darbenin etkisi ile bayıldı... bayıldı... Bir saniye... ben ne yaptım..?

•Bad Guys'ın odasında•

Error duvara yaslanmış, Horror kucağında kedi ve bir paket noodle yatakta oturmuş, Dust ile daha yeni geldiği yere alışamadan yaşadığı ilk dramı sindirmeye çalışıyordu. Kapının öbür yanında kavga eden Nightmare ve Killer'ın sesleri kesilince Error yavaşça kapıyı araladı. Killer'ı yerde, başından kanlar akarken görünce aklı oynadı, hemen Horror'a seslendi, o da yerinden fırladı ve Killer'ın yanına koştu. Horror onu omuzun attı ve yatağına yatırdı, çekmeceden bir parça gazlı bez aldı ve kafasına koydu.

Error yine kapıdan baktı, ancak Nightmare orada değildi. Umursamamı seçti ve Killer'ın yanına döndü.

•Nightmare Anlatıyor•

Odamda, dolabımın içine saklanmış, dizlerimi kendime çekmiş ve kafamı kollarıma gömmüş ağlıyordum. Killer'a çok ciddi zarar verdiğim için değildi... onunda payı vardı ama asıl sebebi bu değildi. O söylediği sözler... sonuna kadar haklıydı Killer, aşağılıktım. Pisliğin tekiydim ve acizdim, bunları biliyordum zaten, ama onun ağzından duymak sanki şimşek çakmış gibi bir etki yaratmıştı bende. Neden o? Ne, onu seviyor falan mıydım? Hayır! O, benim için geceleri kullandığım bir canavardan fazlası değildi. Yoksa öyle miydi? Fazlası mıydı?

Yaklaşık bir saat kaar böyle kaldıktan sonra kendimi toplarlayamaya, ağaya kalkmaya ve hiçbir şey olmamış gibi davranmaya zorladım. Tam yerimden kalkıcaktım ki dolabın kapakları açıldı, Killer'ın yüzünü görünce olduğum yerde donakaldım... Ben, negatifliğin kralı, Killer gibi bir soytarının karşısında gözleri yaşlı duruyordum. Dolabın kapaklarını zorla kapakmak istedim ancak o benden önce davrandı. Bir eliyle kapakları tuttu, diğer eliyle de bana... sarıldı. Şok oldum, ne yapacağımı bilemedim.

İktirmeye çalıştım, ama o yine de beni bırakmadı, biraz sonra da iki koluyla sıkıca sarıldı. Bende, her ne kadar istemesemde ona geri sarıldım, bütün onurumu, gururumu ve tabularımı yıkarak.

Killer: Patron... özür dilerim. Bağırmak değildi maksadım, sadece o anda çok kötü hissettim ve öfkeme hakim olamadım. Sana yemin ederim ki dediklerimin hiç birisini kalbimden söylemedim.

Bir dakika, ne? O benden özür mü dilemişti? Hemde haklı olduğu halde. (Neila: Canon'lara doyamıyorum, ay bayılıcağım)

Nightmare: Hayır Killer... ben ö-özür *öhm* şey... uhm...

Killer: Sözlü söylemene gerek yok, seni burada ağlarken bulmuş olmam diyeceklerini ifade etti zaten.

Nightmare: Kapa çeneni, kırk yılda bir özür diliyorum, içine tükürme.

Killer: *hafifçe güler* Tamam tamam, buyur diye özrünü.

Nightmare: Ben... kediye zarar verdiğim ve sana gereksiz yere bağırdığım için özür dilerim.

Killer: Birde bayıltman için özür alabilir miyim?

Nightmare: Sınırlarımı zorlama, gerizekalı şarlatan.

Güldü, ama dalga geçer gibi değil, eğleniyormuş gibi.

Normalde ondan çok kısaydım, yalnızken de kendi boyumda takılırdım, ancak onun yanındayken boyumu uzatırdım ki daha tehtitkar görünebileyim. Ancak şu anda kendi boyumdaydım, ki sanırım Killer bunu fark etmişti. Beni kucakladı ve yatağıma adeta savurdu, sonrada yanıma yattı.

Nightmare: Sen ne yaptığını sanı-

Killer: Şşş, şimdi susma zamanı. Çünkü şu an kucaklaşıcağız ve ufak bir şekerleme yapıcağız.

Nightmare: Ben seninle uyumam.

Killer: Onu beni s*kmeden önce düşünecektin.

Ellerini kaburgalarıma dayadı ve çenesini omuzuma koydu, gözlerini de kapatınca rahatladığını ve uykuya dalmak üzere olduğunu anladım. Mecburen bende ona sarıldım ve bu şekilde biraz uyuduk.

(Selam, nasılsınız bakalım? Umarım iyi bir gününüz olmuştur, ve umarım bu bölümü beğenmişsinizdir. Sağlıcakla kalın, hoşçakalın ♥)

-790 Kelime