Gizli Günahlar (Nightkiller / Killermare)

Bölüm Yedi - Kıskançlık

(I can't remember to forget you~)

•Killer Anlatıyor•

Mutfaktaki heyecan ve şehvet dolu dakikalarımız bittikten sonra elbette ki Nightmare oradan ayrıldı, bende yerleri hızlıca temizleyeme çalışıyordum. Acaba korunmanın ne demek olduğunu biliyor mu dedim kendi kendime, arkamda zebellah gibi duran Error'ı fark etmemiştim.

Error: Neyden korunacaksın, Killer?

Killer: N-ne? Ne korunması ya...

Error: Her neyse, güven sorunların beni ilgilendirmez.

İyi ki anlamda anladı, yoksa işim yaştı, Nightmare duysa beni gebertitir diye düşündüm ve kirli bezi çöpe attım. Ardından kütüphaneye gitmeye karar verdim, yerden kalktım ve oraya doğru yürümeye başladım, yolumun üzerinde Horror'ı gördüm, birlikte yürümeye başladık kütüphaneye.

Kütüphaneye vardığımızda sohbet etmeye başladık, çok ciddi konular konuşmuyorduk o yüzden arada gülüşüyorduk da. Bir kaç kitap seçip büyük masada yan yana oturduk, iki kitabın da konusu komikti, arada birbirimize komik esprileri okuyor, metinlerle dalga geçiyorduk.

•Nightmare Anlatıyor•

(Neila: İlk defa Nightmare'ı konuşturuyorum, hadi bakalım ne kadar canon kalabileceğiz.)

Killer'ı mutfakta becerdikten sonra etrafı temizleme emri verdim, hemen ortadan toz oldum ve odamda gittim. Kapıyı kitledim ve kendime özel banyomda duş almaya başladım, soğuk suyun altında kendimi ikinci kez rahatlatıp şımarttım.

Duştan sonra hemen üzerime bir kapşonlu ve altıma da bir şort geçirdim ve bu kahrolası güzel şatomdaki ikinci favori yerime gitmeye karar verdim, kütüphaneye. Umarım oaraya giderken benim ekipten kimse ile karşılaşmam dedim ve odamdan çıktım.

Ah, benim güzel kütüphanem. Burayı ikinci favori yerim seçmemde haklı olduğumu düşündüm. Azıcık meşale ışığında parlayan on metrelik, tavana kadar uzanan kitaplıklar ve içindeki özel ciltli kitaplar her seferinde beni büyülüyordu.

Bir kaç adım attıktan sonra iki kişinin kahkaha sesini duydum, birisi Killer diğeri de Horror'dı. Sesleri çok uzaktan gelmiyordu, neye bu kadar güldüklerini merak ettim ve seslerin geldiği yöne doğru ilerlemeye başladım. Her attığım adımda içimde yükselen bir öfke olduğunu fark ettim, nedenini bilmiyordum ve bu olayı garipsemiştim.

Bir kitaplığın yanından eğildim ve onlara baktım, kaplı oluduğum balçık sebebi ile ses çıkarmadan yürüdüğüm için geldiğimi fark etmemişlerdi. İkisi de yan yana kitap okuyorlardı, kitapların komedi ağırlıklı olduğunu anlamam çok da uzun sürmedi. Biri okuduğu metni sesli okuyor, diğeri onun üzerine yorum yapıyordu. Gözümün Killer'ın üzerinde olduğunu söylememe gerek yoktu herhalde. Gülüyordu... ve arada gülerken Horror'a yaslanıyordu, o da karşılık veriyor ve başına vuruyordu hafifçe. Birden bire içimde tuhaf bir his hissettim, tam tanımlayamayacağım bir his... Kıskançlık? Asla, onun gibi zavallı bir ucubenin neyini kıskanabilirdim? Ama Horror onun kafasına her vurduğunda... o vurduğu elini kırmak geliyordu içimden. Elindeki bütün ufak kemikleri kırmak, toz edip ağzına tepmek istiyordum. Bunu yapacak mıydım, hayır elbette ki.

«Bir Kaç Saat Sonra»

Gizlice takımın yattığı odaya girdim. Odada sadece Killer vardı, o da sırtı kapıya dönük bir şekilde yatağında yatıyordu. Gözleri kapalıydı ama uyuyor gibi görünmüyordu, bende sessizce yanaşıp yatağa yattım. Onda arkasından sarıldım ve çenemi omuzuna koydum, uyanmasını ya da en azından gözünü açmasını bekledim.

Birkaç saniye sonra açtı ve ellerini ellerimin üzerine koydu, yüzünde salakça bir gülümseme vardı, her zaman ki gibi

Killer: Bu kadar sevecen olabileceğini bilmiyordum, patron.

Nightmare: Kapa çeneni ve sorumu cevapla hemen, kütüphanede Horror ile neye gülüyordunuz?

Killer: Hoho~ Patron kıskandı mı?

Nightmare: Ben mi? Kıskanmak mı? Heh, hayır.

Killer: O zaman benim onunla neye güldüğümü de bilmene gerek yok.

Nightmare: Var, söyle yoksa pişman olursun.

Killer: Madem dibimize kadar geldin -ki biz seni fark etmedik- o zaman neye güldüğümüzü görmüş olman lazım.

Nightmare: Belki senin ağzından duymak istiyorum?

Killer: Hehe~ Tamam o zaman, patron. Güldüğümüz şeyler komik metinler ve kelime şakalarıydı, onunla flört etmiyordum.

Nightmare: İyi, zaten istesen de edemezsin, çünkü edersen... o sözler ağzından çıkan son sözler olur.

Killer: Merak etme patron, senden ne kadar nefret etsemde sana ihanet etmem.

Killer'ı biraz kollarımda sıktım ve yüzümü boynuna gömdüm.

Nightmare: Bu aşkam bir göreve göndereceğim bizimkileri, bende başlarında duracağım ki işi mahvetmesinler. Beni özle ki sabaha karşı geldiğimde hazır ol. Son dakika, seni heyecanlandırıp kaldırmak için uğraşamam.

Ardından boynuna bir öpücük kondurdum ve yatağından kalktım, sonra da odayı terk ettim.

•Killer Anlatıyor•

Yataktan kalkarken ona havadan bir öpücük yolladım, odadan çıkarken de yerimden doğruldum ve sırıttım, gördüğünden emin değildim.

Birden kapı yeniden açıldı ve içeri Error girdi... ancak yanında birisi daha vardı. Bu da iskeletti ama Horror değildi, bu daha da kısaydı ve inceydi. Error onu kucaklamıştı ve ikisi de liseli ergenler gibi kikirdeşiyorlardı. İkisi de beni göründe far tutulmuş tavşana döndüler.

Killer: Error... hephafobin var sanıyordum..?

Error: Err... şey... Ben-

Killer: Bekle, patron eve birisini atmak yok demişti, ve bu üye olmadığına göre bu da kuralları çiğnedin demektir.

"Selam. Sen Killer olmalısın, Dream bana senden bahsetti."

Error: Aşkım, onu tanımıyorsun, değil mi?

"Tabii ki hayır, ama Dream tanıyormuş."

Error: Ah, elbette ki. Sonuçta ikizinin sevgilisi, tanımamı mümkün mü?

Killer: Kapa çeneni, ağlak surat. Ben ile Patron sevgili değiliz. Onun kimsei sevemeyecek kadar taşlaşmış bir kalbi var.

Error: Belki kimseyi sevemeyebilir, ama hala s*kebilir. Neyse, şimdi toz ol, yalnız bırak bizi.

Killer: Çok şanslısın ki seni patrona ispiklemiyorum.

Error: Bende senin telefonunu patrona veririm eğer beni şikayet edersen.

(Açıklama: Killer'ın telefonunda bazı... videolar var.)

Aniden yerimden kalktım ve ayağına tekme atıp odadan çıktım, oturup onların s*kişmesini dinleyecek değildim ya.

(İyi akşamlar. Nasılsınız? Umaırm bu bölümü de beğenmişsinizdir. Kusura bakmayın bu aralar normalde attığımdan biraz daha heç atıyorum bölümleri, ama en yakın zamanda düzelteceğim bu durumu. Kendinize iyi bakın, sizi çok seviyorum, öptüm sizi.)

-817 Kelime