Tehlikeli sular//Fyolai

Güvercin

"Fedya~!! Sen beni çok mutlu ediyorsun!!" Gogol daha sıkı sarılır.

"ne güzel.."

"Hahaha! Fedya kızarıyor!!" Gogol, alay ediyordu.

"kızarmıyorum." Fyodor, Gogol'u yavaşça iterek sarılmadan kurtulur.

"Aaaa Fedya bana yakın olmak istemiyooo?~ daha fazla eğleneceğimizi düşünüyordum.~"

"gerek yok. Yaptığımız yeterince tanrının yasaklarına uygundu."

"Tanrı mı?"

"Evet Kolya, Tanrı."

"Ahhh! Sen ve şu dindar kafan Hahaha."

"Günahlar, Kolya."

"Günah?"

"Günah."

"Awww o zaman.." Gogol, Fyodor'u bileğinden kavrayarak kendine çeker. "bizde iki günahkarlar oluruz~"

"Günahlarım bana yeter, teşekkür ederim" Fyodor dostça Kolya'nın omzuna pat pat yapar ve geri çekilir.

Ama aniden Gogol, Fyodor'un belini kavrar.
"Aww bence sende istiyorsun Fedya~ utanma."

Fyodor gülümser.
"Aptal ve günahkar palyaço"

"Öyleyim! Ama bir de tatlı! Bir de tatlı palyaço~"
Gogol, Fyodor'u öpmek için eğilir.

Fyodor izin vermez ve Gogol'un elinden kurtulur.
"Doymak nedir bilmez misin?"

"Ahahaha! Fedya'ya karşı Palyaço doymak bilmez~"

"Öğrensen iyi olur." Fyodor üstünü silkeler ve çıkış kapısına doğru yürür.

"Fedya ayrılıyor mu~?"

"Yapacak işlerim var Kolya, günahsız bir dünya için uğraşıyorum ve hiç yardımcı olmuyorsun." Fyodor gülümser.

"Bekle!"

Fyodor kapıyı açar, ve durup Gogol'a bakar.
"Evet?"

Gogol, paltosundan bir güvercin çıkartıp Fyodor'a verir ve şirince gülümser.

Fyodor elindeki güvercine bakar.
"eh..? bu nedir?"

"Güvercin Fedya! Ahahaha! Daha önce hiç güvercin görmedin mi~? Ohaaa"

"Gördüm. Ama böyle direkt kimse bana güvercin sunmadı."

"Hediye!"

"Hediye?"

"Evet! Çok güzel değil mi~? Tamam artık gidebilirsin heheheh~ byeeeee!"

"Pekala... teşekkürler.. yani sanırım." Fyodor anlamsız güvercini ile oradan ayrılır.

Fyodor dışarı çıktığında elindeki kafası karışmış gibi görünem güvercine bakar. "Uçmak istiyor gibisin küçük kuş. Özgürlüğünü sana geri verebilirim." Fyodor güvercini havaya kaldırır, ve uçması için havaya fırlatarak serbest bırakır.

Güvercin sadece tek bir kanat çırpabilmiştir. cansız bedeni kanlar içinde yere düşer. Fyodor güvercini yeteneği ile öldürmüştür. "Ne yazık ki hayat hep istediğini vermez zavallı kuş."

Fyodor duygu belirtesi göstermeden binadan ayrılır ve yürümeye devam eder.

Tüm bunları Gogol camdan dikkatlice ve sessizce izliyordu...