Kelebek | HYUNLIX

Bölüm -5

Hyunjin sabah yüzüne boşaltılan bir bardak su ile çığlık atarak uyandı.

Tam tepesinde elinde bardakla ona sırıtarak bakan Felix'i görünce yatakta tepinmeye başladı.

"Kabus değilmiş her şey gerçekmiş."

"Kalk da okuluna git. Geç kalıyorsun."

"Bir daha beni ıslatarak uyandırma!"

"Sende ıslatmadan önce uyan o zaman!"

Hyunjin ofladı ve banyoya girdi. Bir havluyla saçlarının suyunu kabaca aldı. Uğraşacak hali yoktu.

Banyodan çıktı ve dolabının başına geçti. Siyah sweatshirt ve beyaz bir kargo pantolon aldı.

"Arkanı dön."

Felix bir şey demedi ve arkasını döndü.

Hyunjin üstünü giyindi. Odanın kenarında duran sırt çantasını aldı.

"Gidelim."

"Sakın benimle dışarıda konuşma. Beni sadece sen duyup görebilirsin. Eğer benimle konuşursan sana deli gözüyle bakarlar."

"Ondan şüphe ediyorum zaten."

"Benim gerçekliğimden mi şüphe ediyorsun?"

"Gerçek olamayacak kadar güzelsin."

Felix bu ani iltifat karşısında ne diyeceğini bilemedi. Yanaklarının kızardığını hissetti.

Hyunjin göz ucuyla Felix'e baktı ve sırıttı.

"Meleklerin duyguları var mı?"

"İnsanlar kadar yoğun olmasa da var."

"Sende tam tersi her halde. İki iltifat ettik diye domatese döndün. Alış bunlara. Çapkınım ben."

Felix artık kulaklarına kadar kızardığına emindi. Sohbeti sonlandırmak istediği için sadece sustu.

🦋

Hyunjin okulun basamaklarını tırmanmaya başladı. Felix ise merakla etrafını inceliyordu.

Tam içeri girmişlerdi ki üç tane çocuk Hyunjin'i hafifçe omzundan itekleyerek yolunu kestiler.

Hyunjin bıkkın bir nefes verdi.

"Ne istiyorsun?"

"Gelmiş bizim deli."

"He geldim hadi çekil de geçeyim."

Hyunjin ilerlemek için manevra yaptı ama çocuk onu tekrar iterek durdurdu.

"Nereye ya daha yeni eğlenmeye başladık. Ailen nasıl iyiler mi? Selamımı söyle."

Bu söylediğine koridordan geçen bir kaç kişi gülmüştü Hyunjin'in gözleri doldu.

Felix daha fazla dayanamadı. Hyunjin'i zorbalayan çocuğu sertçe omuzundan ittirdi.

Çocuk poposunun üstüne yere düştü. Ne o ne de arkadaşları ne olduğunu anlamıştı. Koridordan geçenler artık Hyunjin'e değil bu çocuğa gülüyordu.

Hyunjin Felix'e şaşkın gözlerle baktı.

Felix omuz silkti.

"Şimdi inandın mı gerçek olduğuma?"

Hyunjin evet anlamında gözlerini kırptı.

"Görevim genel olarak mutluluğunu sağlamak. Ve bunun için her şeyi yapmak."

Hyunjin minnettar bir gülümseme sundu ve yerdeki çocuğu umursamadan sınıfına doğru ilerlemeye başladı.