Bölüm -10

533 77 15
                                    

İkiside pizza yerken çok sessizdi. Az önce yaşanan olay ikisini kötü etkilemişti.

"Felix."

"Efendim?"

"Eğer insan olursan insanlar seni görebilecek mi?"

"Evet. Tüm özelliklerim tamamen normal bir insan gibi olacak."

"Eski yaşamını unutacak mısın?"

"Alacağım cezanın boyutuna göre değişir eğer büyük bir ceza alacaksan evet."

"Bir insanla birlikte olmanın cezası ne Felix?"

Felix bu soru karşısında sessiz kaldı.

Hyunjin Felix'in cevap vermediğini görünce üstüne gitmedi.

"Geç oldu. Yarın okulum var. Yatalım hadi."

Felix başını salladı ve Hyunjin odasına, Felix'de oturma odasına geçti.

Felix'in anlatımı

Hyunjin'in uyuyup uyumadığını kontrol ettim ve derin uykuda olduğundan emin oldum. Boyutlar arası geçiş yaparken beni görmemeliydi.

Tekrar oturma odasına geçtim ve gözlerimi kapatıp beni götürecek portalın açıldığını hayal ettim. Yüzümde hissettiğim rüzgarla gözlerimi açtım. Artık gidebilirdim.

İçeriye girdim ve girdiğim gibi kendimi kendi dünyamda buldum.

Karşımda hepimizin lideri ve biz meleklerin yaratıcısı olan efendiyi görmek yutkunmama sebep oldu. Çünkü sadece uyarı yada ceza için melekleri kapıda karşılardı.

Suçlulukla başımı öne eğdim çünkü ne yaptığımı biliyordum. Sormama gerek yoktu.

"Emredin efendim."

"Neden burada olduğumu biliyorsun Felix."

"Biliyorum efendim."

Efendi beni baştan aşağı süzdü.

"Sana ceza vermeyeceğim. İnsanını korumaya devam et. Oda sana aşık oldu ve bu durum seni korkutmalı. Eğer yanlışlıkla kendine hakim olamazsan yaşamına insan olarak devam edeceğini biliyorsun."

"Biliyorum efendim."

"Bu sana ilk ve son uyarım. Bir daha sakın. Sen bir meleksin duyguları olabilecek en az düzeyde hissedersin. Ama senin kalbinde yoğun bir sevgi görüyorum. Duygular insanlara özgü özelliklerdir. Yoksa insanlaşıyor musun Felix?"

Bu söz beni telaşlandırmıştı. Bu durum nadir de olsa olabiliyordu. Bazı melekler bazı durumlarda yavaş yavaş insan olmaya başlayabiliyordu.

Efendi sırıttı ve arkasında büyük bir ışık bırakarak kayboldu.

Gözümden bir damla yaş düştü. Hyunjin ve meleklik arasında bir seçim yapmam gerekiyordu. Biri varken diğeri olamazdı.

Göz yaşımı sildim. Buraya biraz durmak ve sevdiklerimle vakit geçirmek için gelmiştim ama hevesim tamamen gitmişti. Gözlerimi kapattım ve beni dünyaya götürecek kapıyı açtım.

Kelebek | HYUNLIXHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin