Felix Chan'ın kapısını çaldı. Çok geçmeden kapıyı açmıştı.
"Felix? Hoşgeldin, ne zamandır görüşemiyorduk."
Chan Felix'in gözlerinin dolu olduğunu fark etti.
"Hey, bir sorun mu var? Gel içeriye geç içeride konuşalım."
Felix burnunu çekti ve eve girdi. Birlikte oturma odasına koltuğa oturdular.
"Anlat bakalım neymiş derdin."
Felix kısaca durumu özetledi. Chan Felix'in konuşmasını sabırla dinledi.
"Ne yapacağım bilmiyorum. Bir yanda hayatımda ilk defa tattığım çok güzel bir duygu var. Diğer yanda sevdiklerim var. Evim var."
Chan Felix'e sarıldı.
"Sevdiklerini, evini boş ver ve sadece bu çocuğa odaklan. Bu çocuk sence insan olmana değecek birisi mi? Burayı bırakmana değecek birisi mi?"
"Çocuk değer mi bilmiyorum ama hissettiğim bu duygu kesinlikle değer."
Chan Felix'i bıraktı ve gülümseyerek ona baktı.
"Hissettiğin şeyi anlayamam ama çok güzel bir şeye benziyor. Sadece kalbin ne söylüyorsa onu yap. Onu istiyorsan ona git ve buradakileri düşünme. Biliyorsun bana emanetler."
"Ama ya bir daha görüşemezsek?"
"Muhtemelen öyle olacak sanırım."
Chan sıkıntıyla nefes verdi.
"Bizi düşünme tamam mı? Kalbini dinle."
"Ama bana söylediğin şey kaç yıllık evimi, dostlarımı yarı yolda bırakıp bir insan uğruna onlardan vaz geçmem."
"O insan belki de kaderindir Felix. Ne yapar ne eder yine bulur seni. Kaderi bekletmek olmaz değil mi?"
Felix'in tekrar gözleri doldu.
"Onu çok istiyorum ama sizi bırakmak istemiyorum."
"Sen bizi bir daha göremeyeceksin ama bizim seni istediğimiz zaman görebileceğimizi ve her zaman izleyeceğimizi biliyorsun."
Felix koluyla gözlerini sildi.
"Teşekkür ederim Chan. Sanırım ne yapmam gerektiğini anladım."
Chan bunun bir veda olduğunu anlamıştı. Gözlerine dolan yaşları zar zor geri itti.
"Sarılalım mı?"
Felix Chan'a sıkıca sarıldı. Chan da aynı şekilde karşılık verdi.
"Kendine iyi bak dostum."
"Herkese onları ne kadar çok sevdiğimi söyler misin? Ve biliyorsun, hepsini sana emanet edip gidiyorum."
"Bana güvenebilirsin."
Ayrıldılar.
"Hoşçakal Felix."
"Sizi asla ama asla unutmayacağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kelebek | HYUNLIX
FanfictionHyunjin kelebek koleksiyonu yapmayı seven normal birisiydi. Felix ise onu korumak için görevlendirilmiş koruyucu meleği. Bir gün Hyunjin bahçesinde çok güzel bir kelebek bulur. Hayatında daha önce hiç bu kadar eşsiz ve güzel bir kelebek görmemiştir...
