Bölüm -12

535 83 22
                                    

Son dersin de bitim zili çaldı. Hyunjin çantasını topladı ve okuldan çıktılar.

"Paramı evde unuttum. Yürüyerek eve gideceğiz."

"Ya bu sıcakta uğraşacak mıyız?"

"Sen uçarak git."

Felix omuz silkti ve kanatlarını açmaya çalıştı. Fakat kanatları ne kadar çabalarsa çabalasın açılmıyordu.

Felix telaşlandı fakat Hyunjin'e belli etmemesi lazımdı.

"Boşver uçmayı. Belki yolda sana bir şey olur. Seninle geleyim."

Felix'in içini korku kaplamıştı. Melekler bazı durumlarda insanlaşabiliyordu.

Önce duyguları yoğun hissetmeye başladı ve şimdi kanatlarını kullanamıyordu. Kahretsin.

Bu akşam efendiyle konuşması lazımdı.

Hyunjin'in dalgın bir şekilde yürüdüğünü fark etti ama yaşadığı zorbalık yüzünden olduğunu düşünüp pek de sorgulamadı.

Hyunjin aynı dalgınlıkla yürürken kırmızı ışığa dikkat etmeden yola atladı.

"Hyunjin dikkat et!"

Felix koşup Hyunjin'i sertçe kaldırıma doğru ittirdi ve ikisi üst üste düştüler. Hemen ardından bir araba son hızla kornaya basarak geçti.

Hyunjin nefes nefese üstüne düşen Felix'e baktı. Sonra dudakları arasında ne kadar küçük bir mesafe olduğunu fark etti.

Felix'de bu mesafeyi fark edince hemen geri çekildi.

Hyunjin kaldırımda oturur pozisyona geldi. Biraz soluklanması gerekiyordu.

"Çok dalgın yürüyordun aptal!"

"Bir şey düşünüyordum."

"Ne düşünüyordun?"

Hyunjin yarım ağız sırıttı.

"Dışarıda havayla dertleşen birisini görsen deli olduğunu düşünürsün değil mi?"

Felix etrafına bakındı ve bir kaç kişinin Hyunjin'e garip garip bakarak geçtiğini gördü.

"Hadi eve gidelim."

🫧

"Eve geldik. Şimdi bana neden bu kadar dalgın olduğunu açıklayacak mısın?"

Hyunjin kendini koltuğa attı ve başını koltuğa yaslayıp gözlerini kapattı.

"Bu gün hayatımda ilk defa bana yapılan bir zorbalığa sessiz kalmadım. Sanırım bu birazcık da senin sayende."

Felix başını salladı. Hyunjin'in üzerindeki iyi etkisi onu mutlu etmişti.

"Felix."

"Efendim?"

"Hayatım boyunca yanımda olacak mısın?"

"Hayatın boyunca yanında olmak için görevlendirildim."

Hyunjin'in gözleri doldu.

"Eğer bu bir görev olmasaydı yine yanımda olur muydun? Yine beni korur muydun? Yine beni sever miydin?"

"Evet. Eğer bu bir görev olmasaydı yine yanında olurdum. Yine seni korurdum. Yine seni severdim. Yine sana aşık olurdum."

Kelebek | HYUNLIXHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin