1k olmuşuzzz :)
Bu beni çok mutlu etti ama biraz da yorum yapın bebeklerim yaa
Yorum okumak çok hoşuma gidiyo
-
Neşe: Yiğit
Konuşmayacak mısın
Ben bilmiyorum
Gerçekten çok yoruldum bak
Yiğit çevrimiçi
Görüldü
Yiğit çevrımdışı
Neşe: Yapma böyle Yiğit
Çok özür dilerim
Gerçekten çok pişmanım
Nolur yapma böyle
Çok çok kötü hissediyorum
Yiğit: Neşe
Yazma daha lütfen
Neşe: Hayır hayır
Seni de kaybetmiş olamam tamam mı
Hayır
Bunu kabul etmiyorum
Yiğit: bunu sen istememiş miydin?
Arkadaşım mısın diyen
Hayatımda yerin yok diyen
Her şeyi sen dedin Neşe
Ben bir şey yapmıyorum
Neşe: Allah benim belamı verseydi
Yiğit: De me öyle
Neşe: Ben ne diyeceğimi bilmiyorum Yiğit
Kendine göre haklısındır belki
Çünkü şu an senin tarafından bakamayacak kadar kötü hissediyorum
Yiğit: Neşe
Bir şey mi oldu
Nerdesin sen
Neşe: Yok bir şey olmadı
Evdeyim (17.52)
Yiğit: neden yalan söylüyorsun (17.55)
Nerdesin Neşe
Hemen konumu at bana
Ciddiyim bu sefer
Sorun çıkartırım
Tüm mahalleyi ayaklandırırım
Neşe: *konum*
/
Yiğitten
Üstüme aldığım montu giymeden evden çıkarken ayakkabılarımı hızlıca geçirip merdivenlerden inmeye başlamıştım.
Neşe'nin attığı konum eve yakındı ama onun kötü olduğu düşüncesi içimi paramparça ediyor, sanki yolum çok uzunmış gibi hissediyordum.
Soğuk hava hemen burnumu kızartırken hafifçe öksürdüm. Son zamanlarda iyi değildim zaten, hem hastaydım hem de Neşe ile aramın kötü olması her şeyi iyice kötü yapmıştı.
Parkın buraya gelirken köşedeki kafeye girmiş ve ısınan bedenimle köşede gördüğüm kızla rahatladığımı hissediyordum.
En köşe de, garson gitmezse herkesin zor gördüğü yere doğru giderken kıpkırmızı gözleri ile kalbimin iyice parçalandığını hissettim.
