"Beni benden öğren
Herkese aynı değilim."-Nazım Hikmet
Ilgar
Bir bilinmemezlik okyanusunun içinde dalgalar ile boğuşuyordum, belki bir adaya varırım orda çözüm bulurum diye. Ama okyanus beni içine daha çok çekip gerçek yüzünü gösteriyordu. Ailem yanımda durmuyordu...ben olsam bende durmazdım benim yanımda,sonuçta ne işe yarıyorum? Ordan oraya savrulan bir yaprak gibiyim,kendimi hiç belli etmem. Dilimin ucunda söylemeyi bekleyen çok şey var ama nereden konuşmaya başlasam bilemiyorum,sanki düşüncelerim arasında yitip gitmişim gibi kendime epey uzağım,yolunda giden şeylerin bir anda mahvolmasına alıştım birşeyleri düzeltecek gücüm bile kalmamıştı artık. Bazı şeyler ağır geliyor özellikle babamla ilgili şeyler. Babam benim acımdı ve hep öyle kalacaktı, biliyordum. Babam benim azrailimdi,katilimdi,beni görmeden,etmeden sorgulayan ve yargılayan kişiydi. Hep bana destek veren bir babam olsun istedim,arkamda dursun. "Yaparsın sen oğlum!" Diyerek bana destek vermesini çok istedim. Ama şu 20 yıl hayatım boyunca benim babam bir canavardı.
Bu sabah,bu mahallede,herkesin gözü önünde yaptığı şey hiç birşeydi. Bana yaptıklarını hazmedemiyordum çünkü hazmedebilecek şeyler değildi.
Bana yaptıkları bir bir gözümün önünde geldiğinde parmak uçlarım uyuşuyordu. Sürekli derslerimde kötü olduğum için bana yapmadığını bırakmamıştı.
Sırt matematikten 83 aldığım için sıcak ütü ile elimi yakıp çığlıklarıma kulak asmadan yaktığı yeri eline geçirdiği eldivenler ile bastırarak soyması buna bir örnekti.
Abartmıyorum.
Babam merhametsizliğin vücut bulmuş hâli.◇◇◇
Bacaklarımdaki sargılara baktım. Hafif sızlıyorlardı ama eskisi kadar kötü değildi.
Akay beni kucağında daireye kadar taşındığında onu hiç bırakmamıştım. Eve geldiğimde pis olmuş kıyafetlerimi çıkarmış ve rahat şeyler giymiştim. Akay boynuma ve bacaklarıma krem sürüp bacaklarımı sargı bezi ile sarmıştı,babam beni sürüklediği icin sırtımdada ayni yaralar ve morarıklar vardı. Bana yemek yedirmişti. Ardından 3 saat uyumuş,uyanmış Akay ile şakalaşarak dizi izliyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahalle - bxbxbxb
Novela JuvenilBazen sonlar umduğumuz gibi bitmez. İnsanlar gelir ve gider. Eşcinsel olduğu için ailesi ile kavga edip arkadaşının yanına yerleşen Beha, mahallede gördüğü üçlüye karşı hisler beslemeye başlar, peki onlar Beha'yı gördüklerinde ne hissediyorlardı? Ma...