Bazen sonlar umduğumuz gibi bitmez. İnsanlar gelir ve gider.
Eşcinsel olduğu için ailesi ile kavga edip arkadaşının yanına yerleşen Beha, mahallede gördüğü üçlüye karşı hisler beslemeye başlar, peki onlar Beha'yı gördüklerinde ne hissediyorlardı?
Ma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bunca boş konuşan insanın arasında,dilsiz olmak engel değildir,devrimdir."
-Özdemir Asaf
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Devrim
Bana bakan üçlü ile rahatsızca yerimden kıpırdanıp yavaşça yutkundum. Ilgar'ın gözleri yutkunduğumda aşağı yukarı oynayan adem elmama kaydığında hafifçe sırıtıp devrime yaslandı.
Napıyordu bunlar be?!
Bana bakan adamlar ile sinirle solurken Devrim'in "Davet etmeyecek misin?" Diyen sert sesi ile anlamsızca ona baktım.
Yanıma olduğunu anlayınca onlar için yer açıp en uca oturdum. Kendimi dünya'nın en salak insanı gibi hissediyorum. Anında 3 cüselli beden banka oturduğunda sıkışma tehlikesi ile derin bir nefes alıp üstümü düzelttim ve konuştum. "Niye geldiniz?" Sesim beklediğimden kısık çıkarken,öne eğilip yüzlerine baktım.
3'de bana bakarken onlara çatık kaşlarım ile bakıyordum. İlk konuşan Devrim olmuştu. "Seni merak ettik,sonuçta bir hafta önce..birinden dayak yedin birde yetmezmiş gibi birini dövdün." Diyen Devrim ile kanımın sinirden fokurdadığını hissettim. Sakin kalmaya çalışarak derin bir nefes aldım. "İyiyim." Diyerek onları geçiştirdim.
Devrim ve Merih'in sert mizacına karşı bana sırıtarak bakan Ilgar ile içim garip bir hisle dolmuştu. Bu salak ne sırıtıyordu? Hepsine bakarken başımın döndüğünü hissetmiştim. "Yaraların nasıl? İyileştiler mi?" Diyen Ilgar ile kilit noktam yeşile karışık mavileri olmuştu. "Evet iyileştiler,acımıyorlar artık." Diyip gülümsemiştim.
