𝐂𝐎𝐔𝐋𝐃𝐍'𝐓 𝐆𝐄𝐓 𝐄𝐍𝐎𝐔𝐆𝐇 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟

4

Shuntaro:Ritim bozukluğundan şüpheleniyorum. Tabii... Sonuçlar çıkınca netleşecektir.

Mai:Kan testinin de yapılması gerekmez mi?

Kanımda olan maddenin bulunması lazımdı...

Shuntaro:Hayır, henüz değil. Sonuç çıktıktan sonra duruma göre bakılacak.

Olumlu anlamda kafamı salladım.

Baba:Bu yaklaşık dört yıldan beri oluyor fakat bu son zamanlarda iyice arttı.

Shuntaro:En baştan gelmeniz gerekirdi. Şimdiye gelecek olursak... Düzenli kontrole gelmeniz şart.

*1 YIL SONRASI*

Artık doktor beni tanıyordu.

Yani bana az da olsa yardımı dokunabilirdi...

Saçımı kıvratan sağ elimi yavaşça indirdim ve aşağı kata indim.

Kitap okuyan babamı gördüğümde biraz uzağında ağzımdan ufak bir inilti çıkartıp yere çöktüm.

Tabii bir yandan da göğüsümü tutmuş yüzümü buruşturmuştum.

Babam beni fark ettiğinde hemen yanıma koştu ve ağzımdan gelen kanları fark etti.

Hayır, aslında kan değil.

Şaka için satılan şu ufak haplardan ağzıma atıp ısırdım sadece.

Kendimi geriye doğru bırakıp yatmaya başladığımda babam yanağımı tokatlıyor sırtımdan destek vererek biraz havada tutuyordu.

Titrek bir nefes verip gözümü hafif araladığımda yüzüme odaklandı...

Mai:B-baba...

Baba:Mai! Bu görevliler nerede!?

Kollarımı babamın beline doladığımda babam duraksadı.

Daha sonra kollarımı gevşetip kendimi geriye bıraktım.

O sırada birkaç kişinin geldiğini duymuştum.

***

Anne:Tamam hadi çıkalım. Hiç bir şey yemedin hayatım.

Cıvık karı.

Ve zor da olsa babamı ikna edip çıktıklarında doktorla tek kalmıştım odada.

Gözümü hafif araladığımda not aldığını gördüm.

Shuntaro:Güzel numaraydı Mai.

Yattığım yerde hafif doğruldum.

Mai:Onlara öldüğümü söyle.

Doktor duraksadı...

Mai:Bekle...

Elim ceplerimde gezindi.

Aradığım tüpü bulduğumda doktora uzattım...

*FLASHBACK*

Sofradan herkes kalktığında bardağımda kalan birkaç yudumluk portakal suyunu cebimde sakladığım tüpe boşalttım.

Baba:Hadi Mai, geç kalacağız!

Babamın bana seslendiğini duymamla hemen tüpü cebime attım.

Mai:Lavaboya girip geleceğim!

Ve odama gidip tüpü kitaplarımın arasına koydum.

Çalışanlar kitaplarıma ayda yılda bir kere dokunuyorlardı ne de olsa.

Ve hemen babamların yanına gittim.

~~~

Mai:Annemin içeceğime bir şey kattığını görmüştüm.

Shuntaro:Ha? Yani buna annenin mi sebep olduğunu demek istiyorsun?

Mai:Güzel sanatlara gitmek istiyordum eskiden... O zamanlar bunu engellemeye çalışıyordu. Zaten bunları da o zamandan beri yaşıyorum. Hepsine o sebep oldu, eminim.

Shuntaro:Dinle Mai, hemen öldüğünü söyleyemem. Hem inandırıcı olmaz hem d-

Mai:O zaman bu tüpün sonucu çıkana kadar burada kalır sonra da kaçarım.

Tereddütte kalmış bir şekilde bana baktı.

Mai:Öldüğümü söylemeyelim, riske gerek yok. Sonuç çıktıktan sonra Japonya'dan ayrılacağım.

Derin bir nefes verdi ve uzattığım tüpü alıp gitti.

Yatağa geri uzanıp tavanı seyretmeye başladım.

Bir yandan da saçımı kıvırıyordum.

Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...