Mai:Hadi Chishiya.Chishiya:Seni seviyorum Mai.
Gözlerimi büyütüp ona bakmaya başladım.
Mai:Ha?
Başımı eğdim.
Buna ne tepki verebilirim?
Sanki her gün böyle bir cümle duyuyorum.
Chishiya:Tamam, tahmin ettiğim tepkiden daha iyi gibi.
Mai:Ne tahmin ediyordun?
Dedim ona bakarak.
Chishiya:Yanımdan sıyrılıp gidersin sanmıştım.
Dedi alayla.
Hayır, kesinlikle bana "Seni seviyorum Mai." demesini beklemiyordum.
Chishiya:Bir şey demeyecek misin?
Mai:Ah... Böyle bir durumda ne tepki verilir bilmiyorum.
Chishiya:Hislerine göre değişir.
Mai:Sana karşı hislerimi daha önce hiç düşünmemiştim.
Chishiya:Ha?
Mai:Hayatım sadece ev ve hastanelerden ibaretti... Böyle şeylerden pek anlamam.
Chishiya:Kısacası kabul etmiyorsun.
Mai:Hayır?
Chishiya:Öyleyse... Kararsızsın.
Mai:Evet.
Chishiya bana doğru adımladı.
Mai:Chishiya?
Chishiya:Mai?
Ne yaptığını anlamaya çalışırken bana sarıldı.
Cidden kafamı karıştırıyor.
Ben hâlâ ne yaptığına anlam verememişken benden ayrıldı.
Mai:Anlamıyorum...
Kollarını bu sefer belime sardı.
Chishiya:İttirecek misin diye test ettim.
Mai:Ha...
Ve kollarını belimden çekti.
Chishiya:Ama karşılık da vermedin.
Ve arkasını döndü.
Birkaç adım atıp bana baktı.
Hiç bir şey yapmadığımı gördüğünde tekrar ilerlemeye başladı.
Ona yetiştiğimde arkasından sarıldım, bu da onun duraksamasına sebep oldu.
Geri ayrıldım.
Hayır, şuan yaptığımız şey çocukça geliyor.
Öyle mi..?
Mai:Sarılarak mı test ediyoruz birbirimizi?
Dedim alayla.
Chishiya:Daha fazla yakınlaşmasını ben de bilirim Mai.
Dedi alayla.
Şüphelendiğim bir şey vardı...
Bana değer verdiği için mi seni seviyorum dedi yoksa planı için mi?
Chishiya:Ne düşünüyorsun?
Mai:Hiç, tuhaf geldi.
Gülümseyerek sağına baktı.
Sağ elimle omzunu tuttum.
Chishiya:Mai, cevabını anlayamıyorum.
Mai:Anlarız.
Ve iki kolumuda boynuna sarıp sarıldım.
Bir süre sonra o da kollarını belime sarıp sarılmıştı...
Kollarım hâlâ boynundayken kendimi biraz geriye çektim.
Mai:Tamam, anladım. Bir an kendimi değerli hissettim... Bu güzeldi.
Chishiya:Hmm, o zaman izinim vardır.
Ve sağ elini belimden çekip maskemi araladı.
Beni kendine çekip dudaklarını dudaklarıma bastırdı.
Şuan annem yüzünden mi yoksa Chishiya yüzünden mi kalbim böyle atıyor emin olamamıştım...
Ama bu sefer baskınlık Chishiya'da gibiydi.
Ayrıldığımızda maskemi geri kapattım.
Chishiya:Bu senin için bir fazlalık.
Mai:Daha rahat hissettiriyor. Neden anlamıyorsun?
Chishiya:Tamam, zorlamayacağım...
Zorlayamazsın derdim de zamanı değil.
Mai:Ben gideyim o zaman.
Başını olumlu anlamda salladığında yanından sıyrılıp odama ilerlemeye başladım.
Bu bölümü sadece buna ayırmak istediğim için normale kıyasla daha kısa tuttum. Neyse, umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐂𝐎𝐔𝐋𝐃𝐍'𝐓 𝐆𝐄𝐓 𝐄𝐍𝐎𝐔𝐆𝐇 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟
FanfictionUmarım beğenirsiniz, şimdiden iyi okumalar dilerim...