KALP MASAJI

5.Bölüm

Aklım o garip adamda kalmıştı arkama dönüp baktım.Dümdüz ilerliyordu.Ama Kanat'ın kaldığı odaya doğru!Yok canım daha neler.Ay yok dayanamıyıcaktım.Duvar kenarına geçtim ve adamı izlemeye başladım.Adam ilerledi,ilerledi ve Kanat'ın kapısının önünde durdu.Etrafa bakındı.Benim olduğum yere dönünce duvara daha çok sokuldum.Kanat'ın kapısını açtı ve bir hışımla içeri girdi.Tahmin ettiğim şey gerçekleşmişti.Hiç beklemeden odaya doğru koşmaya başladım.Lütfen birşey olmasın.Lütfen.Odaya fırlarcasına girdiğimde Adamı yastıkla Kanat'ı boğarken gördüm.Birden bana döndü.Ben çığlık attığımda ise anında Kanat'ı bırakıp bana doğru yöneldi."Sesini çıkartma sakın!! Duydunmu beni kimseye söylemiyiceksin.Kimseye!"Oldu paşam başka isteğin.Ağzına ettiğimin malı.Ama ona bunu belli etmek gibi bir düşüncem yoktu.Hemen korkulu bir ifadeye büründüm

"Tamam söylemiyicem.Ne olur zarar verme bana.Brn daha çok gencim."Sesimi de ağlamaklı çıkarmaya dikkat etmiştim.Gözüm Kanat'a kaydı.Hâla öksürüyordu.Zaten acıyan boğazı daha da çok acıyıcaktı.Sanki onun canı yandıkça benim canım yanıcaktı.Neden böyle hissediyordum?

Önümdeki adam kendini galip gördüğü için sırıttı."İşte böyle."Kanat'a dönüp ekledi."Bu sadece bir uyarıydı.Kutay'ın selamı var"Kutay derken neyden bahsediyordu?Ne uyarısı?Tam çıkıcaktı ki önlüğümüm cebindeki bandajları kesmek icin kullandığım minik makası alıp sırtına sapladım.Acı içinde bağırıp bana döndü.Tam üstüme atılıyordu ki bu seferde yanağına bir çizik attım ve kendini toplamasına izin vermeden yanağına yumruğu geçirdim ve malum bölgesine dizimi geçirdim.Yere yığıldığında hemen hasta yatağının yanındaki acil durum düğmesine bastım.Birkaç saniye sonra hemşire odaya telaşla girmişti.Gördüğü görüntü ile bir çığlık atıp güvenliğe seslendi.Bende o sırada Kanat'a baktım.Elleri boğaslığını tutmuştu.Hırıltılı nefesler veriyordu.Nefes almakta zorlandığı belliydi.

"Kanat sakin ol.Tamam,tamam geçti.Bak ben buradayım.Kurtuldun."Güvenlik odaya girmişti.

"Ne oldu burada?"

"Anlatıcam Kerim Bey hastanın durumuna bakmam lazım.Nefes almakta zorlanıyor."

"Peki.Hızlı olun lütfen."Diğer güvenlikler çoktan yerdeki cibiliyetsiz herifi yerden kaldırıp ellerini kelepçelemişlerdi.

Kanat"Boğazım yanıyo."dediğinde hemen yanımdaki dolapta bulunan tek içimlik sulardan çıkarttım ve üstündeki jelatini açtım.Elimi Kanat'ın boynunun altından geçirdim ve hafifçe kaldırdım"Hadi iç."

Hiç beklemeden içmeye başladı.Su bittiğinde bana döndü."Çok teşekkür ederim Düş.Belki de sen gelmeseydin-"

"Ştt.Deme öyle şeyler."Onun öldüğünü düşününce korkuyla titredim."Bak kurtuldun işte.Boylelikle seni ikinci kez kurtarmış oldum."Gülümsedi ve elimi tuttu."Hastaneden çıkar çıkmaz sana başka bir şekilde teşekkür edicem.Kendimi buna borçlu hissediyorum."

Ben bir onun yemyeşil ağaca benzeyen gözlerine bir ellerimize bakarken.O konuşmaya devam etti."İstersen kahve içeriz veya yemek yeriz."Sonunda gözlerimi ellerimizden ayırdım ve konuşmaya başladım."Bana borçlu değilsin buna gerek yok."Elimi yavaşça elinden çekmeye çalıştım ama izin vermedi.

"Lütfen içimden geliyor."

Düşündüm.Bunu istiyormuydum Evet istiyordum.

"Tamam öyleyse.İyileşyiğinde bir kahve içeriz."Evet ben bunu kabul etmiştim.Neden kabul ettiğimi bilmiyordum ama etmiştim işte.Pişman mıydım?Değildim.

"Numarını verirmisin.Doktorumsun sonuçta belki birden kötü birşey olur ve sana haber vermek zorunda kalırım."Vermemem icin hiçbir sebep yoktu.Aksine vermem içine sebep vardı.