KALP MASAJI

8.Bölüm

Duyduğum alarm sesi ile gözlerimi açtım ve telefonumu alıp saate baktım.Saat 06.00'dı.Bu saatte kalkmak zorundaydım çünkü 07.00'da işe başlıyordum.

Telefonu komidinin üstüne bırakıp ayağa kalktım.Biraz başım dönmüştü bu yüzden duvara tutunup 1 dakika kadar bekledim.Baş dönmem geçtiğinde odamdan çıkıp holde yürüdüm ve lavaboya girip özel ihtiyaçlarımı hallettim.Ellerimi yıkamak için aynaya baktığımda saçı başı dağılmış bir Düş gördüm.Bu halimi sevmiyordum.Hemen ellerimi yıkadım ve yandaki dolaptan tarağımı çıkradım.Saçımdaki tokayı çıkarıp bileğime taktım.Tarağı ıslatıp saçlarıma götürdüğümde ilk başta biraz acısada sonra acımamıştı.Ki bu acı benim için hiçbir şeydi eskiden ne çok acıtmışlardı saçlarımı.Taramayı bitirdiğimde tarağı tekrar yerine koyup banyodan çıktım.

Holde yürüyüp tekrar odama geldim ve kıyafet seçmek için dolabıma yöneldim.Kıyafetlerime şöyle bir baktım.Elim yeşil gömleğime gitti ama onu seçmedim.Hemen yanındaki krem rengi Kısa kollu gömleğimi aldım.Pantolonların olduğu yerden de siyah dümdüz bir pantolon seçtik ve böylelikle klasik bir kombin yapmış oldum.Hemen giyindim ve aynada son halime baktım.Gömleğimi pantolonumun içine sokmuştum.Sanki bir şeyler eksikti ama...takıı.

Hemen takılarımım olduğu masama doğru yürüdüm.Makyaş malzemelerim de buradaydı zaten.Önü kapalı bir gömlek giydiğim için kolye takmıyıcaktım.Bilekliklerime baktım ve iç içe geçen elipslerden oluşan altın rengi bilekliğimi sol bileğime taktım.Makyaj malzemelerimin olduğu çekmeceyi açtım,icinden sadece rimel ve hafif renk veren bir ruj aldım.Kendi yüzümü seviyordum çok makyaja gerek yoktu.

Demir kapıyı açtım ve ayakkabılarımı giydim.evim 6.katta olduğu için asansöre bindim ve zemin kat tuşuna bastım.Asansör zemin kata geldiğimizi belirten bir ses çıkardığında kapı açıldı.Arabamı biraz ileriye park etmek zorunda kalmıştım çünkü yakınlarda yer yoktu bu yüzden 5 dakika kadar yürüyecektim.Arabamın olduğu tarafa doğru yürümeye başladım.O sırada yanımdan geçen bir kız çocuğunun sesini duydum.

"Anne!Anne!Lütfen lütfen balon alalım pembe olandan"derken ilerideki baloncuğu gösteriyordu."

O an aklıma gelmemesi gereken bir anı geldi.

Düş Sena 8 yaşındayken:

İleride gördüğüm baloncu ile adımlarım duraksadı.Annem yürümediğimi görünce bana döndü.

"Düş neden durdun kızım."

Hiç sesimi çıkartmadan parmağımla ilerideki renk renk balonu ve baloncuyu gösterdim."Anne!Balon alsak olurmu?Söz babamdan sakliyicam.lütfen anne lütfen."

Annem bana iç çekerek baktı."Ah benim güzel kızım baban yakalarsa yapmadığı şey kalmaz.Alamayız Düş'üm çok özür dilerim toprak gözlüm."

Ama çok istiyordum.Annem haklıydı babam görürse kaşlarını çatar ellerini havaya kaldırıp bana sert bir şekilde vururdu.İlk başta beni sevicek sanmıştım ama sonra sevmenin nazikçe olduğunu öğrenmiştim.Annem ögretmişti.Babamım yaptığı dövmek,annemin yaptığı sevmekmiş.

"Anne ama ben hayatımda bir kere balon aldım sadece."Sesim titremişti.

"Tamam Düş alicam ama babamdan iyice saklıyıcaksın tamammı."

Annemle baloncuya doğru yürüdük ve yanına ulaştığımızda bir tane yeşil balon aldık.Balonun ipini uçmasın diye sıkıca tuttum.Ve eve doğru yürümeye başladık.

Eve gelmiştik ben salonun ortasında oturmuş eski tam olarak çekmeyen televizyondan Tom ve Jerry izliyordum.Elimde ise balonum.Sımsıkı tutuyordum.Televizyonun sesi çok açıktı.Annem mutfakta yemek hazırlıyordu.