KALP MASAJI

9.Bölüm

Amalya ile yarım saat önce odama gelmiştik ve karşılıklı deri koltuklara oturmuştuk.O ise hâlâ ağlıyordu.Onun için derslerin önemli olduğunu biliyordum ama bu kadar önemli olduğunu düşünmemistim açıkçası.

"Sorular mı çok zordu yoksa ben mi çok aptalım ablaaaaaağ."dedi bildiğimiz hönkürerek aglayarak.Ever bu hönkürerek ağlamaktan başka bişey olamazdı."Amalya tamam daha fazla hırpalama kendini alt tarafı öylesine bir sınav daha birsürü sınav var önünde.Bende zamanında kaç sınavdan kaldım ama bak şuan doktorum.Bir sınavdan kalman senin veteriner olmanı engellemiyicek."Kendini ne kadarda yıpratıyordu böyle.Kariyerine odaklanmak isterken kendi hayatını yaşamıyordu.Daha gencecik yirmisinde bir kızdı.

"Ben bu sınavı gecemesdiysem diğer sınavlarıda geçemem kiii.Hicbir zaman veteriner olamıyıcaaağm."Ne dersem diyim asla etki etmiyordu.Aklıma gelen fikirle duraksadım.

"Amalya bu akşam bize gel kafan dağılır.Hem Erva ve ablanı da çağırırız.Sen Erva'yı tanımıyosun ama tanıştırıcam sizi eminim birbirinizi çok seviceksiniz."Ağlaması azaldı ve kırmızılaşmış gözleriyle bana baktı.Biraz öyle bekledi büyük ihtimalle vereceği cevabı düşünüyordu.Ağlaması artık iç çekişlere döndüğünde"Eee iyi madem geleyim."dedi.Bu cevabına karşın gülümsedim.Ben genelde cevap olarak gülümserdim zaten.

"Tamam ablacım benim birkaç tane işim var onları halletmem gerek.Sen şimdi eve git.Ben seni ararım tamam mı?"

"Tamam abla.Sağol.Sen çok iyi bir insansın."

"Teşekkür ederim Amalya sen de öylesin."Tabii hemen utandı ballı çörek."Utanma hemennn."

Yanakları sanki kızarabilecekmiş gibi daha da çok kızardı.Pıtı pıtı kapıya ilerledi çıkmadan önce "Akşam görüşürüz o zaman abla."dedive çıktı.Daha doğrusu çıkamadı çünkü ben "Amalyaaaa!"diye bağırmıştım.

Yerinde sıçradı ballı çörek.(Düş Amalya'ya bazen böyle hitap ediyor.)"Ayy.Korktum abla ne oldu?"Benim bugün mesaim vardı nereye çağırıyordum kızı hastaneye mi?Acaba benim kafam neredeydi?

"Kusura bakma korkutmak istemedim.Amalya benim bugün mesaim vardı tamamen unuttum kusura bakma bitanem.Yarın buluşsak olurmu?"Yüzünün düşmesini bekledim ama aksine sorun olmadığını gösteren bir ifadeye büründü."Yok abla ne kusuru senle konuşmak iyi geldi zaten.Yarın buluşuruz birşey olmaz."İşte böyle de tatlı bir kızdı.Yanaklarını sıkasım geliyordu resmen.

"Abla ben çıkayım artık."

"Tamam ballı çörek."

"Sana iyi çalışmalar." diyerek çıktı.

Acıkmıştım.Acaba Erva neredeydi?Bana 6 browni ve kahvaltı için poğaça borcu vardı!Büyük ihtimalle şuan Barkın'ı tavlamakla meşguldu.Ama bende burada acıkmıştım yani.En iyisi kantine gitmekti.Odadan çıktım ve upuzun koridorda yürümeye başladım.O an gördüğüm beden ile duraksadım geçen mide bulantısı ile gelen Ahmet bey çatık kaşlarla karşıdan geliyordu.Yanıma gelip ben daha ne olduğunu anlamadan bileğimden tutup sıktı.Bu da neydi şimdi hangi hakla bana dokunurdu.Elimi hızlıca elinden kurtardım."Ahmet bey siz hangi hakla bana dokunuyosunuz ve bu tavrınız neden?"

"Bana verdiğin ilaç başımı ağrıtıyo doktor."Aklıma Kanat'ın bana doktor diyişi geldi.O böyle soylememişti.Kibarca söylemişti onun söylemesi beni gülümsetmişti.Ama bu adam kabaca ve yüzüme tükürürcesine söylüyordu."Beyefendi zaten kullanma recetesinde bu durum yazıyordu yani bunu bilerek içmeniz gerekirdi.Ki ben size yan etki yapabileceğini söylemiştim dinlemeniz benim sorunum değil."Bu sefer sertçe omzumu sıktı.Sinirleniyordum.İyice abartmıştı bu adam.

"Demekki düzgün söylememişsin doktor baş ağrısı çektim kaç saat bunun hesabını ver bana!"benden baş dönmesinin hesabını mı istiyordu yoksa ben mi yanlış anlıyordum.