Öğretmen Bey (Askıda -1 Ağustos'ta yeni bölümler gelecek)

6.Bölüm

Hoş geldiniz kuzular,

Bu bölümde Kayıp Yazma bölümüydü. Bir dahaki bölüm yeni bölümler geliyor. Aynı zamanda o sınırı da gelecek.

Keyifli okumalar. 🌸
●●●
Kendisine kaşları çatılmış bir şekilde bakan kadına tatlı tatlı gülümsedi genç kız.

"Kim bıraktı seni eve?"

"Hocamdı." Diyen Nazlı başından savar gibi aceleyle annesinin yanından gitmek için adım atmıştı ki annesi yine konuşunca durdu yerinde.

"Kenan Bey mi?" Kadın kızının yüzünü dikkatle inceledi. Kızaran yanaklarından doğru tahmin ettiğini anlamıştı.

"Evet de sen nereden bildin?"

Kızının değişik hareketlerinden Kenan'a olan ilgisini anlamıştı Hümeyra Hanım. Başta kızının bir öğretmenle evlenme fikri canını sıkmış adamın bir açığını bulup kocasına söylemek için Nazlı'nın ilgisini anladığı an başlamıştı genç adamı araştırmaya. Ancak adamın ailesinin ünlü bir fabrikanın sahibi olduğunu öğrenince kızının geleceğini düşündüğü için kendini geriye çekip olayları kadere bırakmıştı ama bir yandan da asker karısı ve hakim kardeşi olmanın avantajıyla Kenan'ın bilgilerini alıyordu ancak Nazlı ile karşılaşmalarını Nazlı reşit olana kadar istemiyordu. Nazlı reşit olduğunda ise kendine gerek kalmadan Kenan'ın olduğu kursa gidip öğretmen olmak istediğini söylediğinde itiraz eden kocasını bırak istediği mesleği yapsın, diyerek ikna etmişti. Böylelikle hem önceden ele avuca sığmaz kızının güvenli bir iş yapmasını sağlayacak hem de kızının geleceğini güvence altına almış olacaktı.

"Tek tanıdığım hoca o. Tahmin ettim." Annesinin lafıyla rahatlayan kız derin bir nefes vermemek için son anda tutmuştu kendini. Belli etti diye korkmuştu bir anlığına.

"Hayırdır, hocalar artık eve bırakır mı oldu?"

"Arkadaşım bayıldı. Bütün gün hastanedeydik. Kenan Hoca ikimizi de bıraktı." Kendisine hesap sorar gibi bakan annesine kısmen yalan kısmen doğruyu söylerken tereddütsüz bir şekilde bakabilmişti Nazlı. Annesi ve babası söz konusu olunca yalan söyleyemiyordu maalesef. Onlara haksızlık ettiği duygusunu içinden atamıyordu.

"Anladım." Kızının yanından sakince geçen Hümeyra Hanım sinsice gülümserken kafasında planını yapmıştı bile.
***
3 Gün Sonra

Elindeki porselen tabakları dizen kız annesine döndü sakince. "Anne kim misafirimiz?" Kurstan gelir gelmez annesi onu odasına çıkmasını ve üzerine yatağı üzerindeki bu araların modası olan çiçekli elbiseyi giymesini söylemişti. Yorgun bir şekilde gelen kız annesinin dediğini yaparken aklı pek yerinde değildi. Bunun sebebi üç gündür Kenan onunla ilgilenmemesiydi. Derslerde konuşma izni bile vermiyordu. Bir kere bile kendisiyle göz göze gelmemişti öyle ki özellikle onun dersi için yaptığı şımarıklıkları dahi yapamıyordu. Nazlı tam beni gördü diye sevinirken sanki adamın gözünde hepten kaybolmuş gibiydi. Derin nefesle göğüs tıkanıklığından kurtulmaya çalışan ve düşüncelerini öteleyen kız kıyafetini giymiş ardından annesinin yanına gelip onun masayı hazırlanmasına bir süre yardım etmiş kimin geleceğini sormak yeni aklına gelmişti ki o sırada kapı çalmıştı.

"Geldi misafirimiz. Git aç kapıyı." Sinsice gülen kadın masanın son hazırlıklarını yaparken planının ikinci aşaması için saate baktı.
◇◇◇

Annesinin yanından ayrılan Nazlı kapıyı açtığında önce kapının önünde askerlere yaraşan kalıbıyla sivil kıyafetiyle duran babasını görüp gülümsedi. "Hoş geldiniz babacığım." Ardından gözü yanındaki adama kalınca şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. Annesinin misafir dediği Kenan mıydı? Kendisine bakan adama zorla gülümseyen kız "Hoş geldiniz hocam." diyebilmişti.