გრძნობათა მორევი

თავი 13

- ზუსტათ რვა იყო რესტორანთან რომ მივედი მამამ და დედამ 2 წუთით მიმასწრეს მეწილეც მოვიდა ხელის ჩამორთმევით მივესალმეთ მანქანიდან ამასობაში კი ლინდა გადმოდიოდა  მანქადიან
- როგორ ბრძანდებით - კითხა მამამ
- კარგად თავად როგორ ბრძანდებით - უპასუხა ლინდას მამამ
- ღმერთო ჩემო არა ლეონ ახლა არა - გაოცება თითქმის ვერ დავმალე რადგან რამდენიმე დღის წინ ჯინსში  უბრალო მაიკაში თმა აწეული ნახევრად ჩამოძეძილი თმით გამოწყობილი გოგონა ასეთათ იქცა ისე უხდებოდა თეთრი ფერი და მისი თმა ისეთი ბზინვარე და სწორი იყო მინდოდა შევხებოდი და იმ მოყავისფრო თმის სურნელი შემეგრძნო, არა ლეონ თავი ხელში  აიყვანე მასზე ბევრად ლამაზი გოგოები გინაახაავს ეს უბრალოდ ერთი წამის შეხედულებაა და მეტი არაფერი
- გამარჯობათ ბატონო ლევან მაგიდა დაჯავშნილი გაქვთ? - ეს მამას საყვარელი რესტორანი იყო ამიტომაც აქ უკვე ცნობდნენ
- დიახ
- თქვენ სახელზეა? - თან სიას ამოწმებდა
- არა გიორგი გეგეჭკორის სახელზეა - უპასუხა ლინდას მამამ საკმაოდ ნაცნობი გვარია მაგრამ ვერ ვიხსენებ რატომ მეცნობა
მაგიდას მიუსხდნენ ვახშამი დაიწყო თუმცა ჩუმად ყველა თავის გაურკვევლობაში იყო ჩაფლული ზოგს კომპანია ადარდება, ზოგს ფული  ზოგსაც მომავალი
- წინა შეხვედრაზე უფროსებმა ვილაპარაკეთ და ვიმსჯელეთ - ლაპარაკი დედაჩემმა დაიწყო რაში აწყობთ ეს ლაპარაკი ხომ შეუძლიათ უბრალოდ პრობლემის მოგვარების რეალური გზა მოვძებნოთ
- ჩვენ ვიფიქრეთ და მივხვდით რომ თქვენ ერთმანეთზე არ დაქორწინდებით - მადლობა ღმერთს ერთი ცივილიზებული ვინმე მაინც ყოფილა აქ ლინდას დედა
- ამიტომაც უბრალოდ ხელს მოაწერთ სულ ეს არის - ისე თქვეს მამაჩვენებმა თითქოს არაფერი იყოს ცოტას კიდე ვითმენ დედაჩემის ხათრით
- მოიცადეთ თქვენ ამობობთ რომ ასე უბრალოდ ავდგეთ და ხელი მოვაწეროთ? როდესაც პრობლების გადაჭრის სხვა გზის პოვნა შეგვიძლია - ჩაება გაცხარებული ლინდა ყოჩაღ ამ გოგოს მე არ მომიწევს მგონი არაფრის თქმა
- არა ასე ადვილად არაა საქმე და ეს ორივემ კარგად იცით კომპანიიდან ასე უბრალოდ ვერ გავაგდებთ იმ ვიღაცას ხელჩასაჭიდი როცა არაფერია ფიქტიურად მოაწერეთ ხელი მედიას და კომპანიის თანამშრომლებს დააჯერეთ და თქვენ-თქვენთვის იყავით  ამასობაში ჩვენ გამოვიჭერთ მათ და კომპანიიდანაც გავყრით  ასე კარგად დასრულდება ყველაფერი თუ რათქმაუნდა წინააღმდეგი არ იქნებით - ლაპარაკობდა მამაჩემი
- ასე უკეთესი იქნება დაგვიჯერეთ ლინდა შენ ისედაც მუშაობ იქ ასე თუ ისე ნელ-ნელა ლეონიც დაიწყებს მუშაობას ამასობაში კი ჩვენ მათ გამოვიჭერთ - გააგრძელა ლინდას მამამ მგონი მარტო მე ვხედავდი ლინდას გაცოებულ სახეს მამაჩემი მკაცრად გავაფრთხილე სანამ რესტორანში შემოვიდოდით რომ ქმრობაზე არ დავთანხმდებოდი მაგრამ ახლა, ახლა
- მე თანახვა ვარ - ღიმილით ვთქვი ლინდას სახე რომ გენახათ არ დაიჯერებდით ლამის სულ გაწითლდა ჭიქას ხელს ისე უჭერდა მეგონა შემოასკდებოდა დიახ ამას მარტო მის გასაბრაზებლად დავთანხმდი მისი სახე რომ გენახათ ნამდვილად ღირდა  რადგან ვიცი რამდენად ვძულვარ და ვერ მიტანს
- ლინდა შენ რას იტყვი - კითხეს მას
- მმ....მე მეც თანახმა ვარ თუ ეს მხოლოდ საბუთში იქნება
- გახარებულებმა გვითხრეს - რათქმაუნდა ეს ასე იქნება მაგრამ რამდენჯერმე ერთად ვახშობა მეგობრებთან ერთად და ცალ-ცალკე მოგიწევთ
- ეს არაა პრობლემა - ღიმილით ვთქვი
- მაშინ გაუმარჯოს ჩვენს წამოწყებულ საქმეს - თქვა მამაჩემა და ჭიქები მიაჭახუნეს
- თქვენის ნებართვით ორი წუთით გავალ - ვთქვი და წამოვდექი
ვგრძნბდი უკან ვიღაც როგორ მომყვებოდა სწრაფად შევტრიალდი და
- ლინდა?!
- რა ჯანდაბას აკეთებ - თან ჩემსკენ მოდიოდა
- ამმ, ვცდილობ მოსაწევად გავიდე თუ ნებას დამრთავ - ღიმილით ვუთხარი და ჯიბეებში ჩავიწყე ხელები
- ძალიან კარგად იცი რომ მაგაზე არ გეუბნები - უფრო და უფრო მიახლოვდებოდა
- აბა რაზე ამბობ - ოდნავი ღიმილი შემოვიტოვე სახეზე
- ჩემი ცოლობა თანაც ფიქტიური არაფერში გაწყობს რის მიღწევას ცდილობ - საშინლად გაბრაზებული იყო
- კომპანიის გადარჩენას
- ორივემ კარგად ვიცით ვინ ხარ ისიც ვიცი კომპანია რომ არ გადარდებს და ისიც ვიცი ერთი დიდი ნაგავი რომ ხარ - გაავებული მეუბნებოდა, თავი ვეღარ შევიკავე  მკლავებზე ხელები მაგრად ჩავჭიდე და კედლისკენ მივატრიალე
- შენ საერთოდ არაფერი იცი გაიგე საერთოთ არაფერი - საკმაოდ გაბრაზებული ვიყავი თავს ვერ ვაკონტროლებდი ჩვენი სახეები ისე ახლოს იყო ერთმანეთთან მისი გულისცემის ხმაც კი მესმოდა მინდოდა მეკოცნა როდესაც მისმა სიტყვებმა გამომაფხიზლა
- გამიშვი მტკივა
- ბოდიში ნელა გავუშვი ხელები - ჯანდაბა თავს როგორ ვერ აკონტროლებ ჯანდბა კედელს ვურტყამდი ხელს მაგიდასთან დაბრუნდა ლინდა, მე კი წავედი იმ ადგილს სასწარაფოთ უნდა გავცლოდი