გრძნობათა მორევი

თავი 26

- არ მჯერა რომ ჭამ
- რატო რა
- რავიცი წესიერად ჯერ არ გიჭამია ჩემს თვალწინ
- ოოო იცოდე ეხლა ისეთი მშიერი ვარ მეორესაც შეგაკვეთინებ თითქმის 2 კვირაა არ მიჭამია წესიერად
- შენ ოღონდ ჭამე და
- კარგი მერე რას ვშვებით?
- რავი სახლში წავიდეთ
- კარგი ხო გამაცილებ
- დაგავიწყდა ხო?
- რა?
- ჩემთან ცხოვრობ უკვე 2 თვეა თითქმის
- მოიცა 2 თვე გავიდა?
- თითქმის
- კარგი წავიდეთ მაგრამ თელი დღე გვეძინა და აღარ მეძინება
- კარგი გზათ რაღაცეები წავიღოთ და ფილმს ვუყუროთ
- რა ფილმს? _ ღიმილით მკითხა
- რაც გინდა იმას
- რავიცი აი ფორსაჟი თუ გინდა ნაყურები გაქ?
- არა
- კარგიი პირველი ნაწილი მეორე და მესამე არ გვინდა
- აბა?
- მეოთხეს ვუყუროთ ჩემი საყვარელი წყვილი მაგ ნაწილში ერთად რჩება
- აჰა კარგი
- წავიდეთ ხო?
- ხო
          
                                 * * *

- რა ავიღოთ
- რაც გინდა
- კარგიიი და ისე არ გიოცნებია აი დაახლოებით ისე ფილმებში რომაა და თუ არ ვცდები წიგნში მოპარულ სოყვარულშიცაა ეგეთი მომენტი მაღაზიაში კალათებში რომ ჩაჯდებიან და დაქრიან
- არა არ მიოცნებია
- იმიტომ რომ უჟმური ხარ _ ენა გამოვუყე
- რაღაც შენ კარგ ხასიათზე ხარ
- დიახაც
- მიდი შედი სახლში
-და აი მოვედით სახლი ტკბილი სახლი
- ოჰო 20 წუთისწინ არც გახსოვდა მგონი აქ რომ ცხოვრობდი _ ძალიანაც მახსოვდა მაგრამ მე შენი პირიდან მინდოდა გამეგო ეს ფიქრებიდანაც კი გამომაქცუნა
- მიდი შენ ფილმი ჩართე ტელევიზორში მე კიდე სასუსნავებს მოვიტან რაც ვიყიდეთ
- კარგი მოდი
- მოვედიიი
- ასე ხალისიანად როდიდან ხარ ერთი
- მე სულ ასეთი  ვიყავი უბრალოდ ბოლო დროინდელი ვითარებებიდან შენ სხვა ლინდა გაიცანი
- ხოდა ახლა გაგიცნობ - ფილმის ყურება დავიწყეთ უკვე შუამდე ვიყავი მისული რომ ამოვისლუქუნე
- რა იყო?
- მინდა რომ მია და ბრაიანი ერთად იყვნენ
- და მაგაზე ნერვიულობ?
- ხო
- და ხომ იცი დასასრული მაინც ერთად რომ რჩებიან და ციხიდან ის დომინიკ გამოყავთ?
- მოიცა შენ რა ნანახი გაქ?
- ფორსაჟი როგორ არ უნდა გქონდეს ნანახი
- შე მატყუარა _ ბალიში ავიღე და ვურტყამდი
- გაჩერდი გაჩერდი
- ღირსი ხარ _ უცბად ბალიში წამართვა და ჩემს ქვეშ აღმოჩნდა
- რა გინდა?
- ხელი გამიშვი
- აჰა გაგიშვი
- ჯანდაბა ის კი არ მითქვია ხელი გამიშვი დაგეცე თქო
- ხელი გამიშვიო არ თქვიი _ გაბრაზებული სახით შევხედე
- მოდი დაჯექი შე ფხუკიანო
- ოოო ეხლა კიდე ახალი რაღაც მოიფიქრე?
- არა მაგრამ როგორც ჩანს მართლა ფხუკიანი უნდა შეგარქვა
- ოოო ეხლა
- რაა
- მწყინს
- კარგი გავჩერდები
- ისე როგორ ბავშობა გქონდა?
- რავი აქ არ ვიყავი როგორც კი გავიზარდე სასწავლებლად ხან სად ვიყავი გაგზავნილი და ხან სად იქაც პრობლემებს ვიქმნიდი და ეს უჰაერობაც კი ავიკიდე
- და როგორ
- ააა არვიცი
- გთხოვ მითხარი ადამიანს ესეთი რამე შიშისგან ან რამე მაგდაგვარისგან შეიძლება დაემართოს
- კარგი უბრლაოდ ჩემზე ლაპარაკობდნენ როგორც ყოველთვის გავბრაზდი ვეჩხუბე ოთაში შევარდი კარები ჩავკეტე იქ კი ეს დამემართა და ცუდად გავხდი გონება დავკარგე ეხლა შენი ჯერია
- რა?
- ხო რა იყო როგორი ბავშობა გქონდა
- არც ისეთი სახარბიელო კლასელებს კარგად ვერ ვეწყობოდი რადგან ასე თუ ისე ცოტას ვსწავლობდი სიმაღლეზე დაცინვები რა დაბალი ხარ და არც ისე ბევრი მეგობარი რომ არ გყავს ხომ გესმის
- ანუ ათოსანი იყავი
- მთლად ეგრეც ვერ ვიტყვი რადგან სწავლას არ ვაკვდებოდი მე-10 კლასიდან კი სულ შევეშვი
- აჰა გასაგებია
- მივხვდი სიმაღლეზე სპეციალურად რომ არ შეიმჩნიე მართლა ასეთი დაბალი ვარ? _ ბალიში დავიდე თავზე 
- ნუ სულელობ გაიგეე ძალიან დაბალი არ ხარ რამდენი ხარ სიმაღლეში
- არ გეტყვი დამცინებ
- კარგი აღარ გვინდ ამაზე ლაპარაკი მაშინ ორივეს რაღაცნაირი სასზიზღრობა ბავშობა გვქონია
- გეთანმხები _ კიდევ ათასი სისულელეს განხილვაში როდის ჩაგვეძინა ვერც მივხვდით

                                * * *
- ეეე გვრიტებო გაიღვიძეთ სწრაფათ
- რა იყო ბიჭოო
- არა ლინდა ნორმალური ხაარ სავადმყოფოდან როგორ გამოიქეცით ჰა ყველა თქვენ გეძებთ
- ვაიმე ლილია ნუ ყვირიხარ რა
- თან დივანზე ჩახუტებლებს რომ ძინავთ მიწოლილიყავით მაინც დაბჯდარებს რომ გძინავთ ადგომა აღარ გინდათ?
- ოოო ეხლა ალექს მაცადე გამოფხიზლება აუუუ ნეკნი
- აი რას ვამბობდი გშუშინდელი კარგად ნაცემი ფანჯრიდან ხო  კარგად გადმოტი ხოდა ეხლა იყავი ასე
- კაი ნუ ბრაზდებით მოგვშივდა
- მერე საავადმყოფოში საჭმელი არაა
- არა ლილია წარმოიდგინე და არა
- ადექით ჩაიცვით დიტო სახლში წაიყვანეს და ვნახოთ და კიდე იმ მაქსე სიახლეებია
- რა? ეს ერთ ღამეში მოხდა?
- დიახ იქ დაუკავშირდნენ პოლიციას და დააკავეს
- მადლობა ღმერთს
- კარგი მიდი გაემზადეთ დანარჩენს გზაში გეტყვით