გრძნობათა მორევი

თავი 22

- დედა მამა
- როგორ არის
- არვიცი ოპერაციაზეა _ დედა დამშვიდდი რა
- ვაი გული
- მამა მამა კარგად ხარ?
- კი შვილო არ ინერვიულო კარგად ვარ  _ კედელზე  მიყუდებლი ვზივარ თავი მუხლებში მაქვს ჩარგული და მხოლოდ კარგ ამბავს ველოდები ყველა კარგი მოგონება ეხლა ამომიტივტა თავში შეიძლება ის ჩემზე უფროსი არაა მაგრამ ყოველთვის მიცავდა ის ყველაზე კარგი ძმაა იმიტომ არ ვამბობ რომ ჩემი ძმაა ყოველთვის ეხმარება იმას ვისაც დახმარება სჭირდება ღმერთო გთხოვ არ წამართვა ჩემი ძმა ის იმდენად მიყვარს მისთვის თავს გავწირავ არ მინდა ვიტირო მაგრამ მაინც ვტირივარ თავლებს ვეღარ ვახელ იმდენად დამისივდა მხოლოდ ტანში მცირედ ჟრუანტელს ვგრძნობ და შიშს ძმის დაკარგოს შიშს ის თუ დავკარგე მოვკვდები ვერ ვიცოცხლებ ის ჩემი სუნთქვაა მე კი მისი სუნთქვა ვარ

                                * * *

- ვუყურებ და გული მტკივა თუ როგორ დარდობს ლინდა ნეტა ვინმეს მეც ვუყვარდე ასე არც კი განძრეულა მხოლოდ თავის თავში ჩაიკეტა მოღრუბლული ცასავითაა უცბად მზიან ამინდში დიდი შავი ღრუბლები რომ შემოიკრიფება და საშინელი ამინდი იწყება მაგრამ მხოლოდ ერთი რამ მაიმედებს ცუდი ამინდის შემდეგ ცა იხსნება და ცისარტყელა გამოდის ამ შემთხვევაში ლინდა ჩემი ცისარტყელაა შავი ღრუბელბი კი მე ვარ რას არ გავაკეთებდი ამ წუთას რომ ამ შავი ღრუბლებიდან დამეხსენი
- გისმენთ _ ფიქრებიდან ტელეფონის ზარმა გამომიყვანა
- საშინელი სიცილი ისმოდა
- ვინ გნებავთ
- რაო ბატონო ლეონ როგორია ლინდას ასეთი სახით დანახვა
- ეს შენ ჩაიდინე? მიპასუხე
- მეეე? ეს შენ ჩაიდინე გაიგე?
- ვინ ხარ
- ლინდას მხსნელი
- რას როშავ
- მალე ის გაიგებს რაც გააკეთე და სამუდამოდ შეგიძულებს ის სიმართლესაც კი ვერ გაიგებს ამიტომ თელი სიცოცხლის მანძილე შენს მიმართ მხოლოდ სიძულვილს იგრძნობს გაიგეე მხოლოდ სიძულვილს _ ცხოვრებაში პირველად შიში ვიგრძენი რომ ვინემ შემიძულებდა რომ მარტო დავრჩებოდი
- მე არაფერი გამიკეთებია და როგორც ჩანს ეს შენ გააკეთე
- შეიძლება მე გავაკეთე მაგრამ ვინ დაიჯერებს? ჰა ჰა ჰა ეხლა სრულიად მარტო დარჩები მეგობრებიც კი შეგიძულებენ
- რა ჯანდბა ხდება საერთოთ ვინ ხარ
- ლინდას მხსნელი და შენი ღამის კოშმარი _ ტელეფონი გათიშა