თავი 29

339 23 13
                                    

- აააა თავიი სულელო ლინდა ეს რა გააკეთეე სულ გამოშტერდიი _ ძლივს წამოვდექი ტელეფონის აღებას ვაპირებდი პატარა ფურცელი რომ დავინახე მასზე
- დილა მშვიდობის პატარავ დარწმუნებული ვარ თავი გტკივა ასპირინი დაგიტოვე და წყალი
- გაიღვიძე?
- სად იყავი
- სავარჯიშოდ ვიყავი ჩასული
- კარგი
- კარგი _ ელოდებოდა რომ რამეს ვეტყოდი მაგრამ არა
- გუშინ რამდენი დალიე, არ ვიცოდი ამდენის დალევა თუ შეგეძლო
- ხოო სამაგიეროთ კი არაფერი მახსოვს _ ეს სპეციალურად ვთქვი
- საერთოთ არაფერი?
- არა რა იყო რამე მოხდა?
- არა ისეთი არაფერი _ ისეთი არაფერი ძაანაც მოხდა და მახსოვს კიდევაც ვირი ძაან ცდები თუ ჩემგან ელი სიყვარულის ახსნას
- კარგი ხო მართლა მოემზადე 1-ზე ფრენააა
- კარგი მოვემზადები
- წავალ შხაპს მივიღებ მანამდე ადექი _ თავი დავუქნიე პასუხად მხოლოდ

                                * * *

- ოხ ლინდა როგორ არაფერი გახსოვს ჰა როგორ ჯანდაბა
- ლეონ რასაკთებ კედლებს ანგრევ?
- არა შემთხვევით მომივიდა
- ფრთხილად
- ოოოო რა არის ეხლა ეს რა თუ მოელის რომ პირველი მე ვეტყვი მიყვარხარ თქო ცდება გოგოები აქეთ მიხსნიან სიყვარულს
- კარგი წავედით?
- ხო წავიდეთ
- ლინდა
- გისმენ
- ადგილები სხვადასხვა რიგში აიღე?
- რა?
- კარგი რა
- ძალით არ მინდოდა ეტყობა რაღაც ამერია სულ შენ ყიდულობ ხოლმე ბილეთბს და
- ჰო კარგი არ მოვკვდებით

- მეორედ შენ აღარ იყიდი ბილეთებს
- კარგი რა გეგმები გაქ?
- მეგობრები შენ?
- იგივე 
- კარგი მაშინ საღამომდე
- საღამომდე
- გოგოებს უამბო ყველაფერი გაკვირვებულები იყურებოდნენ მაგრამ ეს სიმართლე იყო იგივე შემთხვევა მოხდა ლეონთანაც ყველაფერი უამბო და გაკვირვებულები დარჩნენ  მაგრამ ორივეს მეგობრები ერთს რამეს ფიქრობდნენ ორივე იმდენად ჯიუტი იყო  არცერთი არ აპირებდა გამოტყდობას მხოლოდ მათ გამწარებას აპირებდნენ მეგობრენთან ერთად დრო ისე სწრაფათ გავიდა ვერც შენიშნეს
- აუ ლინდა რამე ხომ არ გაგიკეთებია? საშინლად მშია
- არაა
- კიდე გაბრაზებული ხარ რაღაცაზე რასაც არ ამბობ?
- რა შენი საქმეა?
- ლინდა ვიცი რაზეც ხარ გაბრაზებული _ ოპაა დადგა ეს მომენტიიიც
- და რაზე ვარ _ ღიმილით ვუთხარი
- კარგი ვიღაც მოიცა რა ერქვა?
- სალი
- ხო ვიღაც სალის გამო ხარ ჩემზე ნაწყენი
- ოჰ რამდენს ანიჭებ თავს
- ლინდა ბოლობოლო მეტყვი რა გინდა?
- არაფერი არ მინდა ვისთანაც გინდა იმასთან იარე გასაგებია?! მაგრამ მე შემეშვი
- ლინდა შენ თუ გიჟი ხარ მე შენზე გიჟი ვარ გაიგეე ჩემს ნერვებს ნუ ცდი ან იტყვი რა გწყინს ან
- ან რა რა გეკითხები დიაღაც ნაწყენიც ვარ და გაბრაზებულიც იმიტომ რომ ურცხვად მეხუტებოდი თავბრუს მახვევდი მეგონა შეიცვალე მაგრამ შენ ისევ ის საზიზღარი ლეონი ხარ მიდი წაეთრიე იმ შენს სალისთან მაგრამ ჩემთან მოსული არ დაგიანხო
- ვაიმე ლინდაა
- რა გაცინებს?
- მე შენ გითხარი არ ვიცნობ იმ შენ სალის შენ გამოგიყენა მეგობრად და თავი სახლში მიმაყვანინა მანამდე კი ერთი-ორჯერ რბოლაზე იყო და იქიდან ვიცნობ მორჩა შენ კი დაუჯერე მის მეგიბართან ტრაბახას
- შენ რა იცი საერთოთ
- კარები გააღე _ და კარებზე ზარიც გაისმა
- გამარჯობა ლინდა იმ დღეს ჩემი ნათქვამი არასწორედ გაიგე ბოდიში და ნახვამდის 
- რა?
- რა რა ვერ გაიგე რა თქვა?
- ვერა
- ოხ ლინდა დახურე კარები ვერ ხედავ გაიგქცა
- შენ აიძულე მოსვლა?
- დიახ რადგან სიმართლე გაგეგო
- კარგი რა კარგი რა გეყოფა
- რა მეყოფა
- ვერ ხედავ ყველაფერს ვაკეთებ რომ სიმართლე დაგანახო
- ჯერ ეს ერთი ნუ მიყვირიხარ არავის ეშინია შენი ყვირილის და მეორე რატო ცდილობ სიმართლე დამანხო რატო _ სიცილი აუტყდა
- სერიოზულად მეუბნები?
- დიახ რა გინდა ადამიანო ჩემგან რა
- შენ შენ მინდიხარ უკვე ყველგან შენ ხარ გაიგე? ყველგან ჩემს გონებაში თუ გულში სხვისთვის ადგილი აღარ არის ისე შემიყვარდი ვერ მივხვდი რა ხდებოდა ასეთ რამეს პირველად ვგრძნობდი გოგოს მიმართ შენს დანახვაზე გული მეკუმშებოდა შემდეგ კი ისე სწრაფათ იწყებს ცემას ლამის ამოვარდეს _ ერთმაენთის პირისპირ აღმოჩდნენ ერთმანეთის გულისცემა სუნთქვა ესმოდათ თვალები კი მათი თვალები ერთმანეთს ყველაფერს ეუბნებოდა
- მერე?!
- ლინდა რატო მაგიჟებ რატო _ მისი სახე ხელებში მოიქცია
- შენ რომ მაგიჟებ ხოლმე კაია?
- ეხლა მეღადავები თუ რაშვები
- არა რა ოდნავათაც არ ხარ რომანტიული _ ვეღარ მოითმინა ლეონმა და აკოცა
- ეს გინდოდა?
- არა უბრალოდ სიტყვების გაგონება
- რა სიტყვების
- მე შენ მიყვარხარ რომ გეთქვა მკვკვდებოდი ხო?
- არვიცი შეიძლება შენს სიყვარულს მოვეკალი
- არა არა ეს შეცდომაა არა _ ლინდას ფეხები ჰქონდა შემოხვეული ლეონის წელზე ნელ-ნელა ჩამოვიდა კოცნა კი შეწყვიტა
- რა არის შეცდომა
- შენ მალე აღარ გეყვარები
- ლინდა საკუთარ გრძნობებს მასწავლი?
- დიახ
- იცი მაინც რამდენი ხანი დამჭირდა ამ ყველაფერის სათქმელად იციიი
- ლეონ მე შენ სამყაროს არ ვეკუთვნი
- მართალი ხარ შენ ჩემს სამყაროს არ ეკუთვი რადგან თავად ხარ უკვე ჩემი სამყარო ჩემი თლიანი ცხოვრება უკვე შენგან შედგენა შენ ვარეშე ვერ გავძლებ ვეღარ ვისუთქებ შენ ჩემი ჰაერი, სიცოცხლე, სამყარო, შენ ჩემი ყველაფერი ხარ ლინდა

გრძნობათა მორევი Where stories live. Discover now