გრძნობათა მორევი

თავი 28

- ფრენა რომელზეა?
- საღამოს 10-ზე მგონი
- კარგი და სად მიდიხარ
- უნივერსიტეტში რამე ხომ არ გინდა
- არა მადლობა ახლი წელი მოდის უბრლაოდ ვიფიქრე სანამ წავიდოდით სახლი ხომ არ მოგვერთო
- რავი ჯერ 22-ია და 24-ში ან 25-ში მოვრთოთ რომ ჩამოვალთ
- კარგი მაშინ ეხლა უბრალოდ ვიყიდოთ და დავტოვოთ გამზადებული
- ლეონ რა გინდა?
- არაფერი
- ახალი წელი ძალიან მიყვარს მაგრამ რა პატარა ბავშვით ხტიხარ ნაძვის ხის მორთვაზე
- ხო რავიცი
- რამე კიდევ ერთი ხრიკი თუ გაქვს მომზადებული არ წამოვეგები იცოდე
- კარგი მეც უნივერისტეტში მივდივარ წამოდი
- კარგი
- ოხ რა სიმპატიური ხარ
- რა?
- რაიყო
- ახლა შენ საკუთარ თავს ელაპარაკები რა სიმპატიური ხარო?
- ხო რაიყო
- არა რა დღითი დღე მაოცებ
- ნუ გეშინია ჩემლ პატარა დღითი დღე მეც მაოცებ
- ოჰ

                                * * *

- და კიდევ ერთი საგანი გადასარევად დავხურე ასეთი გახარებული ბოლოს როდის ვიყავი ნეტა ალბათ წინა საგანი რომ დავხურე
- ლინდა მოდიხარ?
- კი ელე ოღონდ აუდიტორაში პრეზენტაცია სადაც იყო ჩანთა დამრჩა მოვიტან წადი და დაგეწევი
- კარგი
- კარგი _ აუდიტორიის კარი უნდა შემეღო საზიზღარი სალი და ანას ხმა რომ მომესმა
- გოგო იცი პაემანი ვისთან მქონდა?
- ვისთან?
- აი იმასთან ბიზნესმენის შვილი როა ლეონ ბადაგაძესთან
- ვაა მაგას ერთი-ორჯერ მეც შევხვდი მაგრამ ჩემი ტიპი არაა
- გაგიჟდი გოგოო ძაან მაგარია თან უკვე ახალ ეტაპზეც გადავედით შეყვარებულები ვართ ფაქტიურად
- სალი მაგას ცოლი რომ ყავს დაგავიწყდა?
- კარგი რა ყველამ იცი რომ ფიქტიურად არიან დაქორწინებულები კომპანიის გამო
- სალი არ მომწონს რასაც აკეთებ რადგან ვიცი რომ მასთან ცხოვრობს
- უიმე კარგი რა ვიღაც ძალით შეტენეს მაგას გაშორდება და მე მომიყვანს ცოლად გიჟდება ჩემზე
- ოჰ ასეთი დარწმუნებული ხარ?
- დიახაც რადგან გუშინწინაც შევხვდი
- მერე
- მერე? გიჟდება ჩემზე სულ ჩემთან უნდა იმ ლინდას დანახვა არც კი უნდა პროსტა უწევს რა _ მეტს ვეღარ გავუძლებდი ჩქარი ნაბიჯით შევარდი და დამცინავათ ვთქვი
- უკაცრავად ჩანთა დამრჩა _ ანამ თვალები დაქაჩა
- გაიგე ჩვენი ლაპარაკი ხო?
- მე არაფერი გამიგია
- კარგი რა სახეზე გეტყობა
- რა მეტყობა სალი?
- დაბოღმილი ხარ რომ ლეონს მე ვუყვარვარ და შენ ზედაც არ გიყურებს _ ვეღარ მოვითმინე შევტრიალდი და მივუახლოვდი
- ეჰ საწყალო შენ უბრალოდ მისი დროებითი სათამაშო ხარ რომელსაც დღეს ან ხვალ მიაგდებს
- ამას შურის გამო ამბობ _ სახე შეეცვალა
- ნეტა ასე იყოს მე შენი უბადრუკი ლეონი არაფერში მჭირდება შეგიძლია წაიყვანო მაგრამ ის თვითოვნე მიგადებს ძუკნასავით _ ვეღარ მოითმინა და გამარტყა
_ ჩამეცინა და თმებში ვწვდი მისი თმა ხელზე მქონდა დახვეული ანა კი ცდილობდა გავეშველებინეთ
- ეხლა კარგად მომისმინე არ დაგიანხო ჩემზე ილაპარაკო თორემ ცოცხლად დაგმარხავ გაიგეე?
- ხელი გამიშვი
- გაიგე თქო?
- გავიგე ფსიქოპატი _ ოთახს სასწრაფოთ გავეცალე არ ვიცი თავი როგორ შევიკავე რომ იქვე გული არ წამოვიდა რადგან თელ სხეულში სისუსტეს ვგრძნობდი ვგრძნობდი ძალა როგორ მიდიოდა ნელ-ნელა ხელებიდან შემდეგ კი ფეხებიდან თავი მიბჟუოდა ელენეს მანქანამდე ძლივს მივედი ასე რატომ იმოქმედა არ ვიცი როდესაც ჩემი აზრით არ მადარდება
- კარგად ხარ? ფერი არ გადევს გალურჯებული ხარ
- კარგად ვარ სახლში წამიყვანე რა
- კარგი _ გზაში ხმა არ ამომიღია უბრალოდ სახლში მივედი