თავი 12

361 17 5
                                    

- დეე უნივერსიტეტში მივდივააარ
- კარგი და დეე დღეს ვახშამზე მივდივართ
- ვაა საად
- კომპანიის პრობლემები უნდა გადავჭრათ დე რა
- ფფ ესეიგი ისევ იმ მოლაყბეებს უნდა შევხვდეთ?
- ლინდა წესიერად
- სად მივდივართ
- იგივე ადგილას ისევ 8-ზე
- კარგი მაგრამ პრობლების გადაჭრის წესიერი გზა მოვძებნოთ და არა ჩემი გათხოვება - გაბრაზებულმა ვუთხარი
- ხომ იცი რომ ეს ვარაუდით თქვეეს- მოწყენილი სახით მითხრა
- არვიცი არაფერი ვიცი, წავედი მე
- მალე მოდი რა
- ვნახოთ
უკვე უნივერსიტეტთან ვიყავი სიგნალის ხმა რომ მომესმა
- უჰ რა კარგად მოთავსებულხაართ
- მოდი დაჯექი ჯერ 20 წუთი გვაქ - ძლივს ლაპარაკობდა ელენე
- სწრაფათ ყველაფერი მოყევი და ეს ტელეფონი აიღე - მოაყოლა ლილიამაც
- კარგი სახლში იმ ვიღაც ლეონმა მიმიყვანა
- რაა?! - ერთდროულად შემოკივლეს
- ხო, მარტო ის და მე დავრჩით და შორიდან რომ დამინახა ისევე ვიდექი წამოდი სწრაფათო პოლიციაც უკვე ახლოს იყო თავს ხომ არ დავაჭერინებდი?
- და მერე რა მოხდა - თვალები უცეცებდათ ორივეს 
- არაფერი სახლში მიმიყვანა
- და მარტო ეგ იყოო - იკითხა ლილიამ
- მეტი რა გინდათ სახლში მარტო არ გამიშვა მაიძულა დავმჯდარიყავი იმ ბაიკზე და სახლში წამიყვანა მორჩა სულ ეს იყო
- გაიძულაა?! - გაკვირვებულები შემომხედეს
- ხო სახლში წასვლაზე უარი ვუთხარი ვიღაც გავაჩერე მაგრამ დააფრთხო ის ვიღაცა ცხვიმ-პირს დაგილეწავო ის ვიღაცაც გაიქცა
- ოჰ ერთი იმას დამიხედეთ რა - ჩაილაპარაკა ლილიამ
- გადადით სწრაფად გვაგვინდება ეხლა და ხო დღეს ისევ უნდა ვივახშმოთ პრობლემის გადაჭრაზე
- ოჰ რას იცმეევ - ინტერესით აათამაშა თვალები ელენემ თან უნივერიტეტში შევდიოდით
- მარტო ეგ დამრჩა სადარდელი რა
- ნუ ბრაზობ მოდი რამე ისეთი ჩაიცვი აი კინოებში რომ იტყვიან ხოლმე სილა უნდა გავწნა ჩაცმულობითო
- ლილია და მაგას როგორ მოვახერხებთ? - ღიმილით ვკითხე
- როგორ და უნივერსიტეტიდან პირდაპირ მოლში წავალთ
- კარგით რა - ჯუჯღუნი დავიწყე
- არანაირი უარი არ მიიღება - განმიცხადა ელენემ
- კარგით - სიცილით ვუთხარი ეხლა სწრაფათ შედით ლექციებზე გვაგვინდება

- ლექციების დასრულებისთანავე როგორც ბრძანეს მოლში წავედით უკვე 3 საათი იყო 
- ლინდა ეს კაბა არ მოგწონს? - მკითხა ელენემ
- მმმ, ზედმეტად ამოჭრილია
- კაი რა და ეს? - ჩაება ლილიაც
- ეს ჭყვიტინა ფერია
- უკვე 20 კაბაზე მეტი მოვისინჯეთ დროზე თუ არ ავარჩევთ რამეს მგონი გაგყვრიან - სიცილით თქვა ელენემ
- იციან ვინც ვართ და არ გაგყვრიან - სიცილით თქვა ლილიამ
- ააამ ამაზე რას იტყვით? - ძალიან  მომეწონა ზუსტათ ვიცოდი რომ ეს  უნდა ჩამეცვა
- ეს ზუსტათ ის არის რასაც ვეძებდიით - თქვა ლილიამ ორივე გაოცებულები მიყურებდნენ
- სწრაფათ შედი ჩაიცვი და დაგვენახე - გასახდელში გამაქცუნა ელენემ
- ჰა ეხლა მალე ვეღარ ვითმენთ - შემომძახა ლილიამ 

- შესანიშნავიაა - ორივემ მითხრა
- აუ რაღაც აღარ მომწონს ზედმეტად გამომწვევად მეჩვენება
- გაგიჟდი ძაან გიხდება - ელენე აღფრთოვანებული იყო
- აუ რავი ძაან რაღაცნაირად მეჩვენება
- ეხლა ჩუ და მივდივართ უკვე 5 ხდება - თქვა ლილიამ
- ხო რა მეც დავიღალე ეხლა წავიდეთ ყავა დავლიოთ, გემრიელი პიცა და შოკოლადის ნამცხვარი - თქვა ელენემ
- აუუუ რა გემრიელად ჟღერრს სწრაფათ ვეღარ ვითმენ - თქვა ლილიამ
- მეც ძაან მშია სწრაფათ წავიდეთ

- ყველაფერი ძაან კაი იყო მაგრამ უნდა წავიდე უკვე შვიდის ნახევარია უნდა მოვემზადო აი უკვე დედაც რეკავს
- მიდი მიდი წადი სწრაფად და მერე მოგვიყევი რა მოხდება - თქვა ლილიამ
- აუ კაით რა ამ ბოლო დროს სულ ჩემზე ვლაპარაკობთ
- ხო აბა ჩვენ სამიდან ეხლა ყველაზე ინტერესიანი და ჩახლართული ამბები  შენ გაქვს, ზაფშულში ჩემი ამბებით ხომ ვიყავით დაკავებული მეტი რა გინდა - თქვა ლილიამ სიცილით
- დროზე წავიდეთ ეხლა ჰა - თქვა ელენემ და დავიშალეთ

( დიდი მადლობა მხარდაჭერისთვის💗💗 ძალიან მიხარია პოზიტიური კომენტარები  )

გრძნობათა მორევი Where stories live. Discover now