Has Mühre Koyim

13

Akşin afedersin ama ne saçmalıyor bu orospu çocuğu?"

🗿🗿🗿

Vallaha sıçtık şuan.

Dudağımı ısırdım "Neyden bahsediyorsun Barlas?" dedim salağa yatarak.

Belki inanırdı yani, bir ihtimal, ufacık, minimalize bir ihtimal?

Diye düşünürken Barlas'ın ters bakışlarına maruz kaldım.

Tch yok olmadı işe yaramadı...

Derin bir nefes aldı ve telefonu bana doğru çevirerek önüme koydu.

Tahmin ettiğim gibi Araf mesaj atmıştı.

Nalet olasıca herif.

544*: Numaramı engelleyerek sana ulaşamayacağımı mı zanettin minik bebeğim?

544*: Beni gerçekten çok hafife alıyorsun...

544*: Sadece sana sahip olmak istiyorum miniğim neden bu kadar zorluyorsun?

544*: Her neyse yakında kollarımın arasında olacağın için numaraya falan gerek kalmayacak.

554*: Kendine ve o güzel vücuduna dikkat et küçük sevgilim

544*: Çok yakında görüşmek üzere.

Mesajları baştan aşağı okuyunca bende Barlas gibi gerim gerim gerilmiştim.

Minik bebeğim? Küçük sevgilim? Miniğim? Bu neyin kafasıydı aq.

Ben hâlâ telefondaki mesajları okurken Barlas telefonu aniden kendine çekmiş benim bir şeyler dememi bekliyordu.

Masada duran bakışlarımı gözlerine çevirdim.

Sanırım anlatmam gerekiyordu.

Sandalyeyi çekerek oturdum ve ellerimi masanın üzerinde birbirlerine kenetledim.

"Şimdi şöyle bu bana mesaj atan adamın adı Araf, benim hakkımda bir kaç şey biliyor daha doğrusu bir sürü şey biliyor." dedim ve tepkisine baktım.

Devam et şeklinde elini salladı. Konuşmaya devam ettim.

"İşte...ve sanırım beni takip ettiriyor veya ediyor emin değilim."

Cümlemle beraber Barlas'ın yumruk olan eli daha da sıklaşmış, parmak boğumları bembeyaz olmuştu.

Dışarıya sert bir nefes verdi "Başka bir şey yok değil mi?" dedi sinirle.

Birleştirdiğim ellerden birini enseme doğru çıkardım ve kaşımaya başladım.

"Eee aslında... seni öldürmekle tehdit etti, gördüğün gibi de benim için hep sahiplenici ekler kullanıyor ve bu artık rahatsız edic-" sözümü tamamlayamadan bir çatırdama sesi geldi. Nereden geldi?